«LADY»

Κατευόδιο

Η εικονιζόμενη κυρία που βλέπετε, είναι μία πραγματική κυρία. Ήταν ανέκαθεν. Γι’ αυτό και της δώσαμε αυτό το όνομα, που το δικαίωσε πλήρως στα 15, και, χρόνια που έζησε κοντά μας.

   Προϊόν διασταύρωσης, με εμφανή τα χαρακτηριστικά ενός κόλεϋ και αποτέλεσμα, κι αυτή, της γνωστής ανθρώπινης ασυνειδησίας κι ανεμελιάς, περί τη μεταχείριση των ζώων. Περιφερόταν αδέσποτη στα ταβερνάκια της Ερέτρειας, αποδεχόμενη, ευγενικά πάντοτε, ό,τι της προσεφέρετο από το περίσσευμα κάποιων καλών ανθρώπων. Κατόπιν βολτάριζε ανέμελα στην παραλία παίζοντας ή αγναντεύοντας τη θάλασσα, ώσπου να νυχτώσει και να κουρνιάσει, όπου εύρισκε κατάλληλο απάγκιο.

   Η διασταύρωση των τροχιών μας υπήρξε μοιραία γιά όλους. Η ζωή μας άλλαξε εντελώς, αφού στη ζυγαριά των αποφάσεων η μικρή «κυρία» ήταν το καθοριστικό βάρος που έγειρε την παλάντζα στην επιλογή της «απομαχικής» μας εγκατάστασης. Η Αθήνα έχασε τη μάχη και το υπάρχον μικρό εξοχικό διαμέρισμα στο Συγκρότημα της Ερέτρειας αντικατεστάθη με βολικότερη μονοκατοικία, ικανή να στεγάσει λίγους ανθρώπους και πολλά ζώα, η ύπαρξη των οποίων αποτελούσε μήλο της έριδος και προστριβών γιά τα μημουαπτικά κρατούντα της μικρής κοινωνίας του μεγάλου Συγκροτήματος. Η περίπτωση χρειαζόταν απομόνωση, αφού όποιος γνωρίζει τον άνθρωπο, στρέφεται στα ζώα!

   Αγοράστηκε κτήμα που περιφράχτηκε και μέχρι να επέλθει το πλήρωμα του χρόνου, δηλαδή ώσπου να χτιστεί το σπίτι και ν’ «αποστρατευτούν» εκεί τ’ αφεντικά, η Lady, μαζί με άλλες δύο, προκύψασες στο μεταξύ, φίλες της το πρόσεχαν και το προστάτευαν κοπρίζοντας, εννοείται, αναλόγως.

   Τα τελευταία 10 χρόνια όλη η «οικογένεια» έσμιξε μόνιμα κι εμπλουτίστηκε με πλήθος άλλων τετράποδων κοπριτών, ποικίλης ράτσας, γένους και είδους. Απ’ όλα έχει ο μπαξές! Μέχρι χελώνες φερμένες από τα δάση της Βόρειας Εύβοιας.

   Η Lady έζησε καλά κι αξιώθηκε να θάψει πλήθος «φίλων» της. Άλλους φυσιολογικά κι άλλους πρόωρα χαμένους, χτυπημένους από κάποια αρρώστια, ή φωλιασμένους από ευγενικά «φιλοδωρήματα» ευγενών γειτόνων, ριγμένα πάνω από την ψηλή  μάντρα, επειδή….. έτσι! Καμιά φορά η απομόνωση γεννά περισσότερο φθόνο από όσον ο «συναγελασμός».

   Η Lady έφυγε σήμερα πλήρης ημερών. Γιά εκείνο τον κόσμο που, όπως λένε, είναι καλύτερος από αυτόν εδώ, αφού εκεί μαζεύονται οι άδολες ψυχές. Και της Lady ήταν σίγουρα τέτοια, καθ’ όσον ήταν γεμάτη από αγάπη και μόνο.

   Με τα ανθρώπινα μέτρα θα πρέπει να ήταν από 105 χρονών και πάνω! Μεγάλο ρεκόρ γιά σκύλο. Τον τελευταίο της χρόνο είχε πάψει να βλέπει καλά και την στήριζαν κάτι βιταμίνες και κάποιες ενέσεις neurobion. Σχεδόν σερνόταν, αυτή που στα νειάτα της έκανε κάτι πήδους που θα ζήλευε ακόμη κι ο Χονδροκούκης. Όμως έτρωγε και έπινε σαν λύκος, μέχρι τέλους!

  

   Η «φυγή» της δεν μας πόνεσε, αφού ακολούθησε την αναπόφευκτη μοίρα κάθε θνητού όντος. Μ’ αυτή την ιδέα έχουμε, ευτυχώς, συμφιλιωθεί, τυρβάζοντας πλέον μόνο περί του «πώς» και όχι περί του «πότε». Και η Lady μας, η τυχερή, ευτύχησε ν’ απολαύσει και τα δύο. Ένα μακρότατο «πότε» και ένα ήρεμο λυτρωτικό «πώς» που της εξασφάλισε η ενδοφλέβια ένεση! Ένα φοβερό προνόμιο που η λογική εξασφαλίζει στα αγαπημένα μας ζώα, αλλά μιά ακατανόητη και στείρα θρησκευτική ηθική αρνείται πεισματικά στους ανθρώπους.

   Όχι, η φυγή της δεν μας πόνεσε, ίσως και να μας ανακούφισε η λύτρωσή της από το μαρτύριο της σάρκας, όταν αυτή γίνεται βασανιστικά ανήμπορη.

   Η Lady έζησε μιά ευτυχισμένη ζωή και την έζησε ολόκληρη! Η μόνη θλίψη που μας μένει από το προκείμενο γεγονός, είναι η συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων. Όπως π.χ. το γεγονός πως όλοι μας έχουμε κάνει μερικά ακόμη αποφασιστικά βήματα προς την αναπόφευκτη «έξοδο», η νοσταλγία των ευτυχισμένων παλιών ημερών, όταν η αεικίνητη και παιχνιδιάρα Lady κουβαλούσε το μπαλάκι του τένις, από όσο μακριά κι αν το έριχνες, ή αναποδογύριζε, ατακτώντας και διασκεδάζοντας, τις χελώνες του κήπου. Αλλά και μιά δύσκολα ομολογούμενη ζήλια. Η «Κυρία», όπως και όλη η «προαπελθούσα» παρέα της θα μείνει γιά πάντα εδώ, στον χώρο της, δεμένη με τον τόπο που γνώρισε, αγάπησε, τριγύρισε και έζησε όλη της τη ζωή. Ενώ εμείς, όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα πρέπει να μετακομίσουμε αναγκαστικά. Κάπου 2,5 χιλιόμετρα μακρύτερα.