Γιά γέλια και γιά κλάματα
Πριν κοπάσει, καλά-καλά, ο θόρυβος από το, οπωσδήποτε, στημένο ματσάκι κατς μεταξύ των μαχητικών «λουλουδιών» των δύο άκρων, ο κουτούτσικος «μικρός Λένιν» είχε τη φαεινή έμπνευση να μας συγχύσει πρωινιάτικα. Έφερε φιλοξενούμενο στο «ουδέτερο» κανάλι του έναν άλλον απίθανο ακροαριστερό τύπο, προφανώς γιά να ισοζυγιστεί η παλάντζα της τηλεθέασης και να μην υστερήσει η ακροαματικότητά του. Έτσι, με την τσίμπλα στο μάτι, κληθήκαμε ν’ αρπάξουμε μαχαίρια, πιστόλια, σφεντόνες, μολότωφ, ό,τι βρούμε πρόχειρο τέλος πάντων, και να βγούμε στους δρόμους και να πλακωθούμε με την αστυνομία! Μας ξεσήκωσε ένας, κατά τα λοιπά, κλασσικός τύπος χαρτογιακά δημοσίου υπαλλήλου, πιθανότατα πειραγμένος από παλαιότερες ζέστες. Μάλιστα ο εν λόγω «αγωνιστής»…. αυτοπροτάθηκε, (sic), στον ΣΥΡΙΖΑ γιά να πυκνώσει τις τάξεις του και έτσι, η υποψήφια να κυβερνήσει τη χώρα παράταξη, ν’ αποκτήσει στη Βουλή έναν ακόμη «μαχητή» πρώτης γραμμής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί επαρκώς η δύναμη πυρός της Χρυσής Αυγής! Φυσικά και η … αυτοπρόταση απορρίφτηκε, πιθανότατα γιατί ο συνασπισμός θεωρεί τα στρατεύματά του αρκετά και αξιόμαχα, δεδομένου μάλιστα και του εν γένει παρουσιαστικού του λιμοκοντόρου επαναστάτη, που αν και Αμυράς, (νομίζω), στο όνομα θα αποτελεί μιά άμοιρη μπουκίτσα ακόμη και γιά την αχαμνότερη «ντουλαπίτσα» των ταγμάτων εφόδου της «Χρυσαυγής»!
Έρχομαι τώρα στον εκλεκτό Χρυσαυγίτη, εκπρόσωπο Τύπου, ο οποίος παρά τις κουταμάρες που διάφορες ξανθές εκτόξευσαν εναντίον του, περί δειλίας, κ.λπ. ανοησίες που του απέδωσαν, καθώς μετά το σφαλιάρισμα της Λιάνας δεν κάθισε να τον πιάσουν, (όχι κορόιδο θα ήτανε), και να τον περιφέρουν σιδηροδέσμιο, όπως την αρκούδα στα πανηγύρια οι παλιοί γύφτοι αρκουδιάρηδες, αλλά την κοπάνησε κανονικά γιά ν’ αποφύγει το αυτόφωρο.
Θυμήθηκα, από κάποια παλαιότερη τηλεοπτική του εμφάνιση, όταν τίποτε δεν προμήνυε τον λύκο που έκρυβε μέσα του και τον «πέρναγα» χωρίς πολλά-πολλά, ως άνευ σημασίας, πως παρουσίαζε ένα νευρικό τικ στο μάτι. Η εικόνα αυτή, μετά το γεγονός, μου ξύπνησε παλιές παιδικές μνήμες. Τον μοναδικό κινηματογράφο της γειτονιάς μου, την «Αρμονία», όπου κάθε Κυριακή πρωί είχε παράσταση με κατάλληλα γιά παιδιά έργα και μάζευε όλη την πιτσιρικαρία των δυτικών συνοικιών, από Μεταξουργείο μέχρι Κολοκυνθού κι από Σεπόλια μέχρι Βοτανικό. Στην παράσταση, όταν το «παλικάρι», στα καουμπόυκα, κάλπαζε κατά του κακού αντιπάλου το σινεμά εσείετο από ενθουσιώδεις αλαλαγμούς και σφυρίγματα και όταν «έπεφτε» κανένα ερωτικό φιλί, η ιαχή: «Αντρέα, σάμαλι»!, ακουγόταν μέχρι την Ομόνοια!
Στην είσοδο του κινηματογράφου, ο εντεταλμένος εφοριακός, (όλοι οι κινηματογράφοι είχαν στην πόρτα πάντα έναν άγρυπνο φρουρό εφοριακό που έλεγχε τα εισιτήρια, γιά να μην κλέβει ο αιθουσάρχης), ο γνωστός κυρ Γιώργης, μαζί με το τικ στο μάτι είχε και ιδιαίτερη προτίμηση στα στρουμπουλά αγοράκια! Και όταν προσερχόταν γιά να μπει μέσα κανένα παχουλό, το μάτι του, εκτός από τικ, έπαιρνε και μιά περίεργη γυαλάδα που δεν πέρναγε απαρατήρητη, (μετά της σχετικής καζούρας), από την μικρή «αλητεία» -ευτυχώς εκτός ρεπερτορίου του, καθ’ όσον λυμφατική από το καθημερινό ξεθέωμα πίσω απ’ το τόπι και την πλημμελή διατροφή- που αποτελούσαμε όλοι εμείς οι πιό μεγάλοι και πιό μπασμένοι στην πονηρία μπόμπιρες.
Συμπτωματικά, αναφορές συμμαθητών στο Βαρβάκειο μιλούσαν γιά κάποιο γερό- μπώκο καστανά στην Κλωναρίδου στα Πατήσια, με το ίδιο τικ στο μάτι! Όταν πήγαινε κάποιος στρουμπουλός πιτσιρίκος ν’ αγοράσει κάστανα, τον τσίμπαγε στον πισινό και του έλεγε, με χαρακτηριστικά τρεμάμενη γεροντίστικη φωνή:
- Μπαγασάκο, τι ωραία μαγουλάκια που έχεις!
Κι όταν κάποιος ενοχλημένος του έλεγε:
- Καλέ παππού, αυτά δεν είναι τα μάγουλά μου, αλλά ο πωπός μου.
Ο γέρος τον ξαναχούφτωνε και του έλεγε:
- Πως τα ξέρεις, μπαγασάκο!!!
Αναλογιζόμενος όλες αυτές τις … ωραίες ιστορίες του παρελθόντος, τις οποίες συσχετίζω με το τικ του κ. Κασιδιάρη, θεωρώ πολύ πιθανόν η όλη ιστορία με την κ. Λιάνα να οφείλεται σε μία μεγάλη παρεξήγηση. Δεν αποκλείεται ο τύπος να αρέσκεται κι αυτός στα τροφαντά αγοράκια, να είδε την στρουμπουλή και μπάνικη Λιάνα και να λιμπίστηκε τα ωραία μαγουλάκια της. Στην ερωτική του πρεμούρα, έτσι βίαιος όπως είναι εκ φύσεως, πιθανόν να φέρθηκε, να…. κάπως πιό αυθόρμητα, πιό βίαια και πιό άγαρμπα, βάζοντας λίγη... φόρα παραπάνω στα χέρια! Αλλά πάντως και κατά βάθος, με πρόθεση λάγνα. Άλλωστε λίγα ακούμε γιά μαστίγια, σφαλιάρες, αλυσίδες, χειροπέδες και άλλα τέτοια εργαλεία του έρωτα, της ηδονής και της σεξουαλικής απόλαυσης! Άλλωστε γιά … σεξ δεν μίλησε με έξαψη και ο κ. Πέτρος Τατσόπουλος, όταν αποχαιρετούσε τον συνομιλητή του της Δράσης, σε μιά άλλη τηλεοπτική αναμέτρηση; Τελικά, όλα στη ζωή μας εκεί καταλήγουν, στο σεξ!
Να δείτε που στο τέλος, αφού δοθούν οι σχετικές εξηγήσεις, η παρεξήγηση θα λυθεί και όλα θα γίνουν μέλι-γάλα! Η διαίσθησή μου κάτι τέτοιο «μυρίζεται»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου