Η εσώκλειστη βλακεία της «εξυπνότερης» φυλής του κόσμου.

Γιά γέλια και γιά κλάματα

   Σήμερα είχα κατά νου άλλη ανάρτηση. Όμως δύο απανωτά κρούσματα «ξερολικής» ελληνικής ηλιθιότητος μου άλλαξαν τον προγραμματισμό.

   Γυρίζοντας, αυθημερόν, από μετάβαση-αστραπή στην Αθήνα, γιά κάποιο σοβαρό λόγο, έπεσα απανωτά σε δύο χαρακτηριστικά συμπτώματα μαγκιάς και «αυθεντίας», τα οποία καταγράφω κι αρχειοθετώ γιά… ιστορικούς λόγους!

   - Περιστατικό Α΄

   Περιμένοντας ν’ αράξει το φέρρυ-μπωτ στην Ερέτρεια και ν’ ανοίξει ο καταπέλτης γιά να βγούμε, πρόσεξα γιά πρώτη μου φορά, αν και έχω κάνει τη διαδρομή πάμπολλες φορές, μιά μεγάλη πινακίδα κολλημένη στο πλάι που έγραφε, μεταξύ άλλων :

                                M.E.B. ANA TΡΟΧΟ 5000 ΤΟΝ. !

   Απευθύνομαι στο μέλος του πληρώματος που θα επέβλεπε την αποβίβαση και του λέω, δείχνοντας την ταμπέλα:

   - Φίλε, εκεί υπάρχει λάθος. Προφανώς αναφέρεται στο μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος ανά τροχό και εννοεί τους 5 τόνους. Οπότε ή πρέπει να γραφτεί 5 ΤΟΝ, ή 5000 ΚΙΛΑ.

   - Σιγά που ξέρεις εσύ και δεν ξέρει αυτός που το ’γραψε, η άμεση απάντηση!

   - Αν το θέτεις έτσι, ναι δεν ξέρει. Δεν υπάρχει τροχός οχήματος στον κόσμο που να σηκώνει 5000 τόνους φορτίο! Κι αν υπήρχε θα τρύπαγε το καράβι!

   - Όλο εξυπνάδες είσαι! Ξέρεις εσύ και δεν ξέρουμε εμείς, που είμαστε της δουλειάς!

   Η συζήτηση, κατόπιν τούτου, τέλειωσε εκεί και η υπόθεση παραπέμπεται στους Μακαρισμούς του Ευαγγελίου.

   - Περιστατικό Β΄

   Στη συνέχεια μπαίνω σε ταξί να με πάει στο κτήμα. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής η τοπογραφία της διαδρομής είναι όπως στο σκίτσο που αναφέρω δίπλα, με τον ταξιτζή, εν όψει στροφής αριστερά, να τοποθετεί το αμάξι στη θέση Α, αντί της ορθής Β, ενοχλώντας τους τυχόν ερχόμενους από Αλιβέρι και επιθυμούντες να στρίψουν αριστερά. Δεν άντεξα και του λέω.

   - Φίλε, μήπως παραπήγες δεξιά, σε σχέση με την πορεία μας; Έτσι θα έπρεπε να πας, αν η πορεία μας  ήταν προς Αλιβέρι.

   - Ποιός είσαι εσύ θα μου μάθεις τη δουλειά μου; Eδώ έπρεπε να έρθω!

   - Μα έτσι εμποδίζεις τους ερχόμενους από δεξιά (Αλιβέρι) που, τυχόν, θέλουν να στρίξουν αριστερά, ενώ αφήνεις πάρα πολύ χώρο γι’ αυτούς που στρίβουν από αριστερά σου (Χαλκίδα)!

   - Είμαι 40 χρόνια επαγγελματίας και δεν θα μου μάθεις πώς να οδηγώ!

   - Τα χρόνια δεν έχουν τόση σημασία, όση η τακτική, το μυαλό. Κι ο Χάμιλτον οδηγεί μόνο 5 χρόνια, αλλά είναι πρωταθλητής στη φόρμουλα 1!

   - Άσε μας ρε φίλε με τις θεωρίες σου που θα μας μάθεις τη δουλειά μας!

   Κι αυτή η συζήτηση κόπηκε εκεί, δεν ξαναμίλησα, με την περίπτωση να πηγαίνει, ομοίως, τσιφ! γιά τους Μακαρισμούς! «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι….»!

   Όχι γιά την ορθότητα ή μη των απόψεων, αλλά γιά τον τρόπο και τη λογική που τις διαμορφώνουν και, εν συνεχεία, τις υποστηρίζουν.

   Αν έχουν περισσέψει Έλληνες που να μην σκέπτονται όπως τα προαναφερθέντα «περιστατικά», θα μπορούν να καταλάβουν εύκολα γιατί η χώρα έφτασε στο χάλι που είναι τώρα.

   Γιατί και πώς κατάντησε ο λαός που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και του πνεύματος στην Οικουμένη και δεν κράτησε, γιά πάρτη του, ούτε σπαρματσέτο! Γιά μιά ώρα ανάγκης, βρε παιδάκι μου!

   Κι έτσι ξεμείναμε, κατά το παλιό λαϊκό κολωνιώτικο ρητό, με πολύ «μαγκιά», πολλή κλ…ιά και πολλή …εξάτμιση! Εμείς ο περιούσιος λαός!