Όταν η υποκρισία κατακλύζει και τη δικαιοσύνη, η παρακμή ολοκληρώνεται.

Επικαιρότης

   Θέλει ο φτωχός ν’ αγιάσει, μα δεν τον αφήνουν οι διαόλοι. Έτσι η ταξιδιωτική συνέχεια συνεχώς αναβάλλεται, επικαλυπτόμενη από σοβαρότερη επικαιρότητα.

   Με μία πρωτοφανή, θαρραλέα και ιστορική απόφαση, ανακριτής κι εισαγγελέας άφησαν προσωρινά ελεύθερο το νεαρό που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του ενάντια στη μοιρολατρική υποδούλωση του τόπου στην ασύδοτη, κυρίως εισαγόμενη, βαριά εγκληματικότητα που επικυριαρχεί σήμερα. Που εισβάλλει ασύδοτη σε σπίτια και καταστήματα, λεηλατεί περιουσίες και τρομοκρατεί τον ελληνικό πληθυσμό με τραυματισμούς, βιασμούς και φόνους, κάτω από την ανοχή της ντόπιας «προοδευτικαρίας» και την ανικανότητα, αδυναμία ή αδιαφορία των αρχών. Ανενόχλητη και εν ονόματι της μη…. αυτοδικίας, η οποία θεωρείται … πολύ κακό πράγμα!

   Ο λεβέντης νεαρός, του οποίου το αίμα έβρασε από το θέαμα μαχαιριού στο λαιμό της μάνας του και με θολωμένο μυαλό αρνήθηκε να δεχτεί περαιτέρω εξευτελισμούς και τρομοκράτηση μέσα στο ίδιο του το σπίτι, μεταξύ ενστίκτου αυτοσυντήρησης και υπακοής σε έναν άδικο νόμο, υπάκουσε στο πρώτο και αμύνθηκε χρησιμοποιώντας την κυνηγετική καραμπίνα του με τον πιό φυσιολογικό τρόπο. Πυροβόλησε!

   Τώρα η κατάσταση, νομικά, περιπλέκεται περισσότερο, αφού η απόφαση ικανοποιεί μεν απόλυτα το δημόσιο αίσθημα, σκοντάφτει όμως στο γράμμα του νόμου και η συνέχεια προοιωνίζεται εξαιρετικά δύσκολη στην τακτική δίκη που θα επακολουθήσει. Η ουσία της υπόθεσης και το πρόβλημα είναι γιγαντιαία αλλά και η στείρα ακαμψία ενός ανεδαφικού και κοντόφθαλμου νόμου, επίσης. Και όπως γίνεται πάντοτε και στα πάντα σ’ αυτή τη χώρα, επιστρατεύτηκε η υποκρισία γιά να δώσει προσωρινή και βεβιασμένη λύση, στην κλασσική ελληνική συνταγή του «δος ημίν σήμερον και άφες…». Σκηνοθέτησαν μετάνοιες, δάκρυα, συντριβές, αξίες του πολυτιμότερου αγαθού, κακιές στιγμές και τυχαίες… εκπυρσοκροτήσεις, γιά να στρογγυλέψουν πράγματα που από μόνα τους είναι ολοστρόγγυλα!

   Αφού είναι καταφανές και πασιφανές πως το κράτος με την αστυνομία του, γιά διάφορους λόγους, δεν μπορεί να προστατέψει πλέον τους πολίτες του, γιατί τους στερεί το δικαίωμα να το κάνουν μόνοι τους. Ο αθώος κι ανύποπτος πολίτης έχει, πρώτος απ’ όλους, δικαίωμα στη ζωή και πολύ μετά ο κάθε κακοποιός, ντόπιος ή ξένος, που την επιβουλεύεται ρισκάροντας, εθελούσια όμως, τη δική του.

   Βεβαίως η ντόπια αντιδραστική «θολοκουλτούρα» και εκείνος ο κουτούτσικος «μικρός Λένιν» πρωινάδικης εκπομπής, του τάχα αμερόληπτου καναλιού, θα εκφράσουν την αντίρρησή τους, καθ’ όσον «η αξία της ανθρώπινης ζωής……μπλα, μπλα….», εν ονόματι της…. προόδου και του πολιτισμού, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη τους πως και οι αξίες της ανθρώπινης ζωής διαβαθμίζονται κι αυτές και πως η αξία της ζωής ενός αθώου θύματος είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από εκείνης χιλίων εγκληματιών θυτών!

   Ας υπάρξει, επί τέλους ένας νόμος ο οποίος να καθιερώνει ως έγκλημα καθοσιώσεως την παραβίαση του οικογενειακού ασύλου και να το προστατεύει, απόλυτα και απεριόριστα, κατά παντός εισβολέα. Όποιος το παραβιάζει να μην καλύπτεται από κανένα νόμο και να μην δικαιούται κανένα έλεος. Ο κάθε ιδιοκτήτης θα νομιμοποιείται να αντιδράσει με κάθε τρόπο που, αυτομάτως, θα αποκαλείται «νόμιμη άμυνα» στην παραμικρή βίαιη παραβίαση του οικογενειακού του ασύλου. Και ας μην σπεύσει ο κάθε «προοδευτικός θολοκουλτουριάρης» να μιλήσει γιά ζούγκλα, φαρ ουέστ και τέτοιες αηδίες, εφ’ όσον όλα αυτά θα ισχύουν νομικά, αποκλειστικά και αυστηρά γιά μέσα στην προσβαλλόμενη ιδιοκτησία και όχι ρούπι έξω απ’ αυτήν, όπου κάθε υπερβατική χρήση θα διώκεται και θα τιμωρείται παραδειγματικά. Ούτως ή άλλως, πλήθος πολιτών διαθέτουν νομίμως κυνηγετικά όπλα και τα χρησιμοποιούν ανάλογα και νόμιμα, χωρίς να κυνηγούν ο ένας τον άλλον. Ας τους επιτραπεί η προληπτική και απεριόριστη χρήση κατά παντός εισβολέα, αφού ο τόπος κι ο χρόνος δεν αφήνουν περιθώρια αναλύσεων και εκτιμήσεων, αλλά απαιτεί ακαριαίες αντιδράσεις. Δυστυχώς, αφού τα όπλα έχουν μπει στη ζωή μας, (κακώς-κάκιστα), ας τους επιτραπεί να παίξουν και ένα πραγματικά χρήσιμο και προστατευτικό ρόλο. Με την αγριότητα που θρονιάστηκε πλέον γιά τα καλά στη ζωή μας, ας επιτραπεί στην κοινωνία να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα, επί τέλους, αποφασιστικά και ρεαλιστικά μέσα στον ιδιωτικό της χώρο, αφού το κράτος αδυνατεί να το πράξει, ως όφειλε.

   Όταν γίνει γνωστό στον κόσμο του εγκλήματος πως η διάρρηξη και εισβολή σε κάποιο κατοικημένο σπίτι πιθανόν να κρύβει δυσάρεστες γιά τους ληστές εκπλήξεις, σίγουρα θα περάσουν από δεύτερη και τρίτη σκέψη τις ενέργειές τους και πολλές από τις ληστείες και διαρρήξεις θα αποτραπούν. Εννοείται πως βαριές περιπτώσεις στοχευμένων επιθέσεων δεν αποτρέπονται με τίποτε, ούτε με τανκς. Όμως αυτές είναι λίγες και ειδικές.

   Η γνώση εκ των προτέρων των κανόνων του «παιχνιδιού» και η επίγνωση των συνεπειών παράνομης συμπεριφοράς λειτουργεί πάντοτε προληπτικά και αποτρεπτικά. Παράδειγμα η Σινγκαπούρη, μία χώρα που βρίσκεται έτη φωτός μπροστά σε πολιτισμένη και ασφαλή διαβίωση των πολιτών της. Όποιος την έχει επισκεφτεί θα καταλάβει τα παρακάτω.

   Με την είσοδο στη χώρα συμπληρώνεις μία φόρμα η οποία κρατιέται κατά το ήμισυ στο «έμπα», με το σφράγισμα του διαβατηρίου, και η υπόλοιπη στο «έβγα». Γιά στατιστικούς, βασικά, λόγους. Στην τελευταία σελίδα της φόρμας αυτής και με έντονα κόκκινα γράμματα, ούτως ώστε να τονίζεται και να μη χωρεί δικαιολογία άγνοιας ή απροσεξίας, αναφέρεται ξεκάθαρα και επί λέξει πως «η διακίνηση ναρκωτικών στη χώρα επισύρει θανατική ποινή»! Έτσι και βρεθείς με ναρκωτικό στη τσέπη, πας τελείωσες. Σε κρεμάν με συνοπτικές διαδικασίες. Και δεν ψάχνουν τα «δι’ ιδίαν χρήση», κατοχές και τέτοια νομικίστικα κόλπα και τερτίπια που κάποιοι δικηγόροι, μανούλες σ’ αυτά, σε βγάζουν λάδι ή σε ρίχνουν στα μαλακά.

   - Κύριε σε προειδοποίησα, έκανες τα κουμάντα σου, σε έπιασα, σχόλασες!

   Επίσης στο Περού, διάφορα πλούσια σπίτια καλών συνοικιών, κυρίως στη Λίμα, που αποτελούν στόχο διαρρηκτών, περιβάλλονται νομίμως με ηλεκτροφόρα σύρματα! Και όποιος τολμά, ας σκαρφαλώσει! Καθαρά και νόμιμα πράγματα. Το παιχνίδι «επίθεση»-«άμυνα», με τους ίδιους κανόνες. Καλή η παρανομία, αλλά έχει τα ρίσκα της. Όποιος δεν σκαρφαλώνει γιά να μπουκάρει σε ξένο σπίτι, δεν κινδυνεύει! Κυκλοφορεί απ’ έξω όμορφα κι ωραία. Απλό. Όμως όποιος πάει να σκαρφαλώσει…..

   Το μέτρο δημιούργησε μόνο ένα θύμα. Ο πρώτος που αψήφησε τα σύρματα και «κακάριασε» ξεροψημένος πάνω σ’ αυτά, αποτέλεσε ένα θαυμάσιο αποτρεπτικό παράδειγμα γιά τους υπόλοιπους!

   Προσωπικά, όντας ρεαλιστής, συμφωνώ απολύτως με όλα αυτά τα ωραία και ιδεαλιστικά περί σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, υπό μία βασική προϋπόθεση:

  

   «Όλοι αυτοί οι εγκληματίες που κυκλοφορούν με τα όπλα στο χέρι και τα χρησιμοποιούν αβασάνιστα και χωρίς πολλή σκέψη, να την σεβαστούν πρώτοι».

  

   Αφού η ελαφριά εγκληματικότητα, μην κοροϊδευόμαστε, δεν εξαλείφεται με τίποτα, ας ασκούν όλες τις ληστοκλεπτικές τους δραστηριότητες, όπως παλιά. Με παραδοσιακό τρόπο και χωρίς όπλα! Χωρίς καλάσνικοφ, χωρίς περίστροφα και χωρίς μαχαίρια. Ας εγκαταλείψουν τα όπλα και ας αρκεστούν στις παλιές καλές κι αριστοτεχνικές μεθόδους λωποδυσίας σε δρόμους και συγκοινωνίες. Να το ξέρουμε, να τους αντιπαρατεθούμε και να τους πολεμήσουμε επί ίσοις όροις! Με την προσοχή και την προφύλαξη. Κι ο πιό ικανός, ο πιό καπάτσος κι ο πιό μάγκας, ας κερδίσει!

   Όμως όταν κάποιος μπουκάρει νύχτα σπίτι σου οπλισμένος, το να καθίσεις σαν κότα να σε σφάξει, ενώ έχεις τα μέσα να αμυνθείς αλλά σε εμποδίζει… ο νόμος, τότε να τον χ…. τον νόμο, μαζί μ’ αυτόν που τον έκανε κι αυτόν που τον εφαρμόζει!

   Από βάθους ψυχής, εύχομαι σε όλους αυτούς τους σαχλαμαράκηδες που υποστηρίζουν τις «ανθρώπινες αξίες» και τα ωραία φούμαρα, τις οποίες αναγνωρίζουν μόνο μέσα στο επίπεδο της στυγνής εγκληματικότητος και των αδίστακτων εγκληματιών, να ξυπνήσουν μιά μέρα με το παιδί ή τη γυναίκα τους σφαγμένη και να βιώσουν τη γλύκα της οδύνης και του θανάτου στον χώρο τους. Να δούμε τι θα λένε μετά!

   Όσοι, επίσης, θέλουν να εκμεταλλευτούν έτοιμη πικρή πείρα, γιά περισσότερες πληροφορίες ας απευθυνθούν στον κ. Ν. Κούνδουρο, τον γνωστό σκηνοθέτη, ο οποίος στα 84 του έκοψε τη νεανική μ… κία, (κατά δήλωση του ιδίου), και αναβλέψας ανένηψε ανακρούοντας πρύμνα σε όλες αυτές τις μπουρδολογικές θεωρίες κομματικών σκοπιμοτήτων, που με ναρκωμένες συνειδήσεις, χαϊδεύουν εγκληματίες και αποδέχονται εγκλήματα, μετά από κάποιες τραγικές ώρες που έζησε στα χέρια σκληρών κακοποιών.

   Ευτυχώς που στη χώρα απέμειναν ακόμη μερικοί Τερτσέτηδες και κάμποσοι Πολυζωίδηδες, οι οποίοι έστω και με υποκριτικό μανδύα και σκηνοθετημένες «συνθήκες», υπηρετούν και εφαρμόζουν το πραγματικό δίκαιο που πηγάζει από το γνήσιο λαϊκό συναίσθημα και τη συνείδησή τους και όχι εκείνο που υπαγορεύει ένας τυπολατρικός και καταφανώς ανήθικος ψυχρός νόμος. Μακάρι να γίνουν πολλοί.