"Οι λύκοι μεταξύ τους"!

Γιά γέλια και γιά κλάματα

  

   Όπως παρακολουθώ στο internet, προ ολίγου σε πρωινάδικη εκπομπή γνωστού λαϊκιστή παρουσιαστή έγινε το «έλα να δεις». Σε μία ατυχούς εμπνεύσεως πρόσκληση, (με σίγουρα ενδόμυχη επιθυμία του πονηρού παρουσιαστή γιά πρόκληση τζέρτζελου και τηλεθέασης, όχι όμως και μέχρις εκεί), συναντήθηκε η «φωτιά» με το «λάδι»! Το αποτέλεσμα γνωστό καθώς και η πρώτης τάξεως ευκαιρία γιά την καπηλεία του happening από ολόκληρο, ανεξαιρέτως, το πολιτικό φάσμα, κατά τη βολή και την κουτοπονηριά εκάστου, αλλά και πρώτης τάξεως ευκαιρία αποπροσανατολισμού του λαού από τα πραγματικά του προβλήματα γιά κάμποσες ημέρες.

   Η στήλη ανέκαθεν ήταν κατά της βίας, από όπου κι αν προέρχεται, και κατά των άκρων, καθ’ όσο τυγχάνει συστηματική οπαδός του κάθε «μέτρου». Γι’ αυτό και προσεγγίζει το γεγονός με τη μεγαλύτερη δυνατή αντικειμενικότητα, αρχίζοντας από τους πρωταγωνιστές του.

   Ο κ. Κασσιδιάρης, κλασσικός Έλλην Κάφρος, φορτισμένος έντονα και από τον ολομέτωπο πολιτικό παραγκωνισμό και τον παραμερισμό της παράταξής του από κάθε τηλεοπτική αντιπαράθεση, έμοιαζε με θρυαλλίδα την οποία προσέγγισε με σφοδρότητα το αναμμένο φυτίλι που ακούει στο όνομα Λιάνα Κανέλλη.

   Το πολιτιστικό background του εν λόγω «κυρίου» είναι άγνωστο, λόγω της ουρανοκατέβατης εμφάνισης του κόμματός του στο πολιτικό προσκήνιο, όμως η εν γένει φιλοσοφία της παράταξής του δεν προοιωνίζεται σπουδαία πράγματα, στον πολιτιστικό και πνευματικό τομέα. Ο γενικός σωματότυπος των προβεβλημένων, ήδη, στελεχών της δίδει μία πρώτη εικόνα που παραπέμπει στο αρχαίο «οία δε η μορφή, τοιάδε και η ψυχή». Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση «κόψε μάπα και βγάλε συμπέρασμα»! Και, βεβαίως, είναι ιδιαιτέρως ευεπίφοροι στις φραστικές προκλήσεις των πάσης φύσεως προοδευτικών δημοκράταρων 

   Από την άλλη, η Ηγερία και πρέσβειρα του σύγχρονου ελληνικού θεοκρατικού κομμουνιστικού αχταρμά, (γαρνιρισμένου με μπόλικο ποδοσφαιρικό φανατισμό -ως δείγμα υψηλού πολιτισμικού επιπέδου- και κατοικούντος στην ασφαλή και ήσυχη Εκάλη), δεν αποτελεί δα και πρότυπο ευπρεπούς πολιτικής, και όχι μόνο, συμπεριφοράς. Η ιταμότητα που την διακρίνει, σερβιρισμένη με άψογο, όντως, χειρισμό της ελληνικής γλώσσας και γαρνιρισμένη με εξυπνακιδισμούς και χειμαρρώδεις λαϊκισμούς και θολοκουλτουριάρικες δημαγωγικές κορώνες, δημιουργούν αίσθηση και ενδιαφέρον παρακολούθησης. Όμως από πλευράς ουσιαστικής απήχησης, ο πολιτικός της λόγος προκύπτει εντελώς κούφιος, και οι καταγγελτικοί της μύδροι, σε όποιον τους συναρτήσει με την γενική εικόνα της ως ατόμου, καθόλου δεν αποτελούν πρότυπα ευπρεπούς ανθρώπου, ηθικού προσώπου, σοβαρού πολιτικού και, γενικώς, παράδειγμα προς μίμηση. Με το χέρι στην καρδιά, ποιός θα ήθελε να έχει μιά κόρη σαν τη Λιάνα; Το απαράμιλλο θράσος της, η προκλητικότητα της «αυθεντίας» που προβάλλει, η αμετροέπεια και η επιθετικότητα κατά πάντων που βγάζει στις συζητήσεις, αλλά και η ετοιμότητα σε υβριστικές απαντήσεις και απύλωτο στόμα, της έχουν δώσει ένα είδος ασυλίας λόγου, ασυδοσία και μιά αποφυγή αναμέτρησης μαζί της.

   - Πού να μπλέξω τώρα με την Κανέλλη!

   Οι σφαλιάρες που άρπαξε από τον Κασσιδιάρη, τον οποίο επανειλημμένα προκάλεσε φραστικά,  αποτελούν κακό προάγγελμα του τι θα επακολουθήσει στην επόμενη Βουλή! Δυστυχώς, όταν ένας λαός «ξεπέφτει», ξεπέφτει σε όλα. Η ευπρέπεια και ο νηφάλιος λόγος υποχωρούν άτακτα και το καρακιτσαριό εισελαύνει φουριόζο. Τα χέρια αντικαθιστούν τον διάλογο και τα άγρια ένστικτα την λογική. Ακόμη και γιά υποτιθέμενους ανθρώπους, τρομάρα μας, του πνεύματος, όπως ο νεοείσακτος, (και ελπίζω διάττων), πολιτικός αστήρ κ. Πέτρος Τατσόπουλος, η χειροδικία του οποίου πνίγηκε από τα κανάλια, καθ’ όσον επρόκειτο, βεβαίως, περί ακραιφνώς «προοδευτικών» χειρονομιών και όχι τίποτε χυδαίων ενεργειών του… φασισταριού!

   Σε επίπεδο κομμάτων, τώρα, ειλικρινά αρνούμαι να καταλάβω την μεροληπτική αντιμετώπιση, από όλη την κοινωνία και τα ΜΜΕ, και το «χάιδεμα» που γίνεται στο ΚΚΕ, το οποίο θεωρείται δημοκρατικά ανεκτό κόμμα, έναντι της «Χρυσής Αυγής» η οποία αντιμετωπίζεται σαν χολεριάρικο μίασμα. Αφού και τα δύο περιποιούν την ίδια αντιμετώπιση γιά τον λαό, σε περίπτωση, ο μη γένοιτο, που έρθουν στην εξουσία. Στοχεύουν και οι δύο στον αυταρχισμό και τον εξαναγκασμό. Άρα και οι δύο «βλάπτουν εξ ίσου την πόλη»!

   Τουλάχιστον η δεύτερη δηλώνει υπακοή στο Σύνταγμα και προβάλλει, αν και υπερβολικά, κάποιες ανεδαφικές και ανέφικτες εθνικιστικές θέσεις.

   Δυστυχώς, δεν έχει γίνει πλατειά γνωστό, άρα κατανοητό, πως διακηρυγμένη και πάγια θέση του ΚΚΕ είναι η κατάργηση του παρόντος Συντάγματος και της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας και η σοβιετοποίηση της χώρας στα σταλινικά πρότυπα. Και πολλοί λίγοι γνωρίζουν το λενινιστικό απόφθεγμα «οι αστοί θα μας δώσουν μόνοι τους το σχοινί που θα τους κρεμάσουμε», που το ΚΚΕ καιροφυλακεί να εφαρμόσει!

   Η μόνη διαφορά των δύο αυτών ακραίων κομμάτων βρίσκεται στη λεοντή. Το ΚΚΕ, αν και λύκος, φοράει τομάρι προβάτου! Υπ’ αυτή την έννοια, ίσως είναι καλύτερα να εκπροσωπείται στη Βουλή κι η Χρυσή Αυγή. Πού ξέρεις, μπορεί να «φαγωθούν» με το ΚΚΕ και να πάνε αμφότεροι στο διάβολο! Γιά τη δεινοπαθούσα σήμερα χώρα το κέρδος θα είναι μεγάλο.

   Μέσα στο απερίγραπτο χάλι μας, μπορεί σε λίγο να μην έχουμε «άρτο» να φάμε, όμως, δόξα τω Θεώ, τα «θεάματα» δεν θα μας λείψουν. Συντονιστείτε στο κανάλι της Βουλής. Τα ωραία έρχονται!