Λιλή Μαρλέν

 Η ενωτική δύναμη της μουσικής και κάποιες απίθανες αντιθέσεις.

Το ανηρτημένο πασίγνωστο τραγουδάκι είναι γερμανικό και έγινε πασίγνωστο κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τραγουδήθηκε, κατ΄ αρχήν, από κάποια Γερμανίδα τραγουδίστρια, ονόματι Λάλε Άντερσεν το 1939. Θέμα του ερωτική αναπόληση στη σκοπιά κάποιου φαντάρου, στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος προσδοκούσε να ξανασυναντήσει, μετά τον πόλεμο, το κορίτσι του -την Λιλή Μαρλέν- κάτω από τον ίδιο φανοστάτη, όπως και πριν τον πόλεμο. (Σημ. Έχω συναντήσει και την αντίθετη εκδοχή, όπου η Λιλή προσμένει τον καλό της κάτω απ΄ τον φανοστάτη).

Το τραγούδι αυτό, παρά την απαρέσκεια του παντοδύναμου Γκαίμπελς, που το θεώρησε… αντιμιλιταριστικό, λόγω της… θηλυπρεπούς νοσταλγίας που απέπνεε, κατασυγκίνησε τους μαχόμενους στην έρημο στρατιώτες του Ρόμμελ, του «Africa Corp», κατ΄ αρχήν, και μετά αγαπήθηκε από το σύνολο του γερμανικού στρατού.

Το περίεργο μ΄ αυτή την μελωδία είναι πως σύντομα η νοσταλγία της κατέκτησε και τις στρατιές των Συμμάχων, σε βαθμό που πολλοί να μπερδεύουν την προέλευσή του.

Και μια τελευταία λεπτομέρεια για το θαυμαστό «πινγκ-πονγκ» αυτού του τραγουδιού. Την καλύτερη εκτέλεσή του την έκανε η Γερμανίδα Μάρλεν Ντήτριχ, η οποία από το 1930 είχε μετεγκατασταθεί στην Αμερική και το τραγούδησε σε ταινία του 1944, υποδυόμενη Αμερικανίδα αξιωματικό. Εννοείται πως υπήρξε φανατική αντιναζίστρια.