Κυνηγώντας... ανεμόμυλους! Απλές, σταράτες κουβέντες.

Γιά ρομαντικούς ελπιδοφόρους, αφελείς ιδεολόγους και αμετανόητους χαχόλους.

Το κατάλληλο τέρας... μορφώσεως, στην κατάλληλη θέση. Υπνώττον και εντελώς ακίνδυνο! (Πλήν ενδεχομένων εκπομπών... δηλητηριωδών αερίων).

   Η στήλη δεν συνηθίζει να αντιγράφει, ή να "κλέβει" ιδιοποιούμενη ιδέες και απόψεις τρίτων. Αρκείται στις δικές της. Σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις, όταν την εντυπωσιάζει κάτι με το οποίο ταυτίζεται ιδεολογικά, θεωρεί υποχρέωσή της να το κάνει πλατύτερα γνωστό. Όπως, ακριβώς, την παρακάτω... διδακτική ιστοριούλα:

   «Κάποιος Αμερικανός καθηγητής Κολλεγίου, γιά να καταδείξει την αναποτελεσματικότητα του σοσιαλισμού ως οικονομικού συστήματος και την κοινωνική οπισθοδρόμηση που προκαλεί σε όσες κοινωνίες εφαρμόστηκε, έκανε ένα μικρό πείραμα σε κάποια τάξη του, η οποία υποστήριζε ένθερμα σοσιαλιστικές... αξίες και ιδεώδη. 

   Στο πρώτο γραπτό τεστ του μαθήματός του, αφού βαθμολόγησε τα γραπτά εκάστου σπουδαστού, τους ανακοίνωσε -γιά λόγους...  σοσιαλιστικής δικαιοσύνης- πως όλοι θα πρέπει  να πάρουν τον ίδιο βαθμό ο οποίος, πολύ λογικά, θα πρέπει να είναι ο μέσος όρος! Έτσι, άθροισε όλους τους βαθμούς, διαίρεσε διά του πλήθους των μαθητών και τους βαθμολόγησε όλους με αυτόν. Οπότε, καθώς ο πρώτος είχε βαθμολογηθεί με 10 ενώ ο τελευταίος με 2, στο τέλος όλοι βρέθηκαν με ένα 7. Τόσο έβγαινε ο μέσος όρος τους. Προφανές αποτέλεσμα, όσοι είχαν γράψει πάνω από 7, στραβομουτσούνιασαν, ενώ όσοι είχαν γράψει κάτω από 7... καταχάρηκαν!

   Στο τεστ του επόμενου μήνα η τάξη έβγαλε μέσον όρο... 6. Γιατί; Όλοι οι καλοί σπουδαστές θεώρησαν ανόητο από μέρους τους να μελετήσουν και να προσπαθήσουν, αφού οι κακοί θα τους... «ροκάνιζαν» τον βαθμό, ενώ οι... κουμπούρες έκαναν ακριβώς το ίδιο στηριζόμενοι στην μελέτη και προσπάθεια των καλών. Τελικά, μετά από 3-4 διαδοχικά τεστ, όλη η τάξη βρέθηκε να παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση και, εν τέλει, να μένει μετεξεταστέα! 

   Τότε ο καθηγητής τους είπε: «Καταλάβατε τώρα κύριοι που οδηγεί η σοσιαλιστική ισοπέδωση; Η ανταμοιβή κάθε προσπάθειας θα πρέπει να είναι ανάλογη με την προσπάθεια. Όταν αυτή είναι μεγάλη, τότε και η ανταμοιβή των προσπαθούντων πρέπει να είναι μεγάλη και, αντιστρόφως, των μη προσπαθούντων μικρή. Και αυτό είναι πράξη δικαίου». Και γιά σαφέστερη εμπέδωση των ανωτέρω, τους επεξήγησε πλατειάζοντας: 

   - Δεν μπορείς να κάνεις τους «φτωχούς» πλουσιότερους, φτωχαίνοντας τους... «πλούσιους». Υπό την έννοια πως αυτό που χάνεται από τους ικανούς, δεν το καρπούνται οι ανίκανοι.

   - Ο «πλούτος» δεν πολλαπλασιάζεται... διαιρούμενος. Απλά σπαταλιέται. 

   - Γιά να ωφεληθεί κάποιο άτομο που δεν παράγει, θα πρέπει να στερηθεί κάποιο άλλο που παράγει. Άρα γιά κάθε δωρεάν κοινωνική παροχή θα πρέπει να υπάρξει, προηγουμένως, στέρηση από κάπου.

   - Όταν, ας πούμε οι μισοί, θεωρούν πως μπορούν να απολαμβάνουν μη εργαζόμενοι, αλλά βασιζόμενοι στους άλλους μισούς που δουλεύουν και οι εργαζόμενοι πάρουν χαμπάρι πως τον κόπο τους... τον μοιράζονται με κάποιους που τους εκμεταλλεύονται, τότε κι αυτοί θα πάψουν να φορτσάρουν, με τελικό αποτέλεσμα αυτή η κοινωνία να πάει κατά διαόλου».

   

    Δυστυχώς και παρ' ελπίδα, η χώρα παραμυθιασμένη από τις σειρήνες του λαϊκισμού και της δημαγωγίας -ιδέ το χθεσινό αηδιαστικό σόου με τις κορώνες περί.. ανθρωπιάς και λοιπές σαπουνόφουσκες επειδή στείλαμε… τριάντα τυχερούς λαθρομετανάστες στο... Λουξεμβούργο γιά να μιλήσουν... «λουξεμβουργιανά», όπως "έτιθε" το ζήτημα ο μελλοντικός ακαδημαϊκός και διδάκτωρ  διεθνούς Γλωσσολογίας πρωθυπουργός μας, κρατώντας όμως εδώ καμιά πεντακοσαριά χιλιάδες άλλους-  οι οποίες την κατέκλυσαν σαν επιδημία από την αφροσύνη κι επιπολαιότητά μας. Μιά χώρα κι ένας λαός, που παραδομένοι παραπλανημένοι σε χέρια διαχειριστών τύπου... Μέντορα και διαφόρων -καλή ώρα-  μοχθηρών  ανθρωποειδών, (προσωπική άποψη εκφράζω, όπως είναι της μόδας να λέγεται κάθε προσβολή και ύβρις), τύπου βουλιμικού παιδοβίσωνα, είναι καταδικασμένοι στην ίδια τύχη με την τάξη του Αμερικανού προφέσορα.   

   Όσοι ακόμη δυσπιστούν ας θυμηθούν τις επιδιώξεις του προηγούμενου υπουργού Παιδείας που οραματιζόταν ανάλογες ισοπεδώσεις -με την αριστεία να λογίζεται ως ρετσινιά- και ας ανατρέξουν, επίσης, στην άποψη του Αριστοτέλη, ο οποίος θεωρούσε ως άκρα ανισότητα την ίση μεταχείριση των ανίσων. Τότε θα κατανοήσουν την λογική και ενστικτώδη εξέμεση της στήλης της κάθε "πούρας" σοσιαλιστικής επιδίωξης. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτή προκαλείται από κάποιους παμπόνηρους, πάμπλουτους και γιαλαντζή δικούς μας ιδεολόγους-καπηλευτές του, ούτως ή άλλως, ανεδαφικού, παρωχημένου και καταστροφικού  οικονομοκοινωνικού συστήματος, που λέγεται "σοσιαλισμός", ή... "ζοζιαλισμός" στη γλώσσα των σημερινών αυθεντικά αμόρφωτων κυβερνώντων, εν οις και ο -κυριολεκτικά- πολύς υπουργός των ελληνικών... "σκολειών".

Σημείωση: Κακή τύχη έστειλε τη στήλη στο χειρουργείο και σε ολιγοήμερη... αγρανάπαυση. Η ίδια τύχη, λειτουργώντας τώρα κατά των αναγνωστών, την... επανέφερε!