....γιατί τα κωμικά είναι πλέον πασίγνωστα.
"Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το ηλεκτρικό πριόνι".
Αμέσως μετά
τις εκλογές του Ιανουαρίου η στήλη -μετά λόγου γνώσεως και μακράς πείρας σε κομμουνιστικές ίντριγκες
και πραγματικότητες- επεσήμανε πως χώρα και λαός έμπλεξαν άσχημα με τις τελευταίες
εκλογικές επιλογές τους. Οι πολίτες απογοητευμένοι, βαριεστημένοι και -γιατί
όχι- απελπισμένοι από τις αστικής κατευθύνσεως κυβερνήσεις που είχαμε μέχρι
τότε, ρισκάρισαν -ως μη ώφειλαν. Υπερακόντισαν δυνατότητες αψηφώντας κινδύνους
με την ανάλαφρη κι επιπόλαια σκέψη -τρα-λα-λά, τί καλά, ας δοκιμάσουμε κι
αυτούς, τί χάνουμε!- και διαβαίνοντας τον Ρουβίκονα έκαναν το άλμα στο... σοσιαλιστικό κενό.
Το μοιραίο "σάλτο μορτάλε".
Κυρίως
η άπειρη νεολαία, μεθοδικά και διαβολικά "διαποτισμένη" από
πολύχρονες λαϊκίστικες ανοησίες, ανατρεπτικές ουτοπίες και τάχα ρηξικέλευθες εναλλακτικές
πορείες, μας έβαλαν -εκούσια και χαζοχαρούμενα- στο "τρυπάκι" της μη
επιστροφής. Έτσι τώρα, οι Ευρωπαίοι εταίροι μπαϊλντισμένοι, και με τις ανοχές
της πολιτικής τους απέναντί μας εξαντλούμενες, φθάνουν στα όρια αντοχής τους.
Απηυδισμένη με την αφροσύνη μας, η ηγεσία της ΕΕ δοκίμασε άκαρπα, σε
ατέρμονες διαπραγματεύσεις, ολόκληρο το διαθέσιμο φάσμα του ελληνικού
πολιτικού... "προσωπικού" και, ήδη, η Ελλάδα θεωρείται αποδιοπομπαίος
τράγος αλλά και -ως καμένο χαρτί- το πειραματόζωο γιά σχεδιασμό και εφαρμογή
μεθόδων αποτροπής παρόμοιων μελλοντικών κρουσμάτων, τα οποία θα διακύβευαν την
ευρωπαϊκή συνοχή. Δηλαδή ένας παρίας, ένας εταίρος μολυσμένος με κάτι από...
οικονομικόν Έμπολα, πάνω στον οποίο θα πρέπει να εφαρμοστούν σκληρά θεραπευτικά
μέτρα, ώστε να προληφθεί η επέκταση της... επιδημίας και να διασωθεί από
ανάλογα μολύσματα η Ευρώπη, κατά τον δύσκολο και προβληματικό 21ο αιώνα που
ζούμε. Ένας σάκκος του μποξ και ένα... αμορτισέρ στο "βλέποντας και
κάνοντας".
Ήδη η
πασιφανέστατη μετατροπή μας σε χώρα υποδοχής και αποθήκευσης του κύριου όγκου
της τοξικής λαθρομετανάστευσης αποδεικνύει το αληθές του λόγου. Ξεπροβοδίσαμε,
"εν χορδαίς και οργάνοις", τριάντα λαθρομετανάστες στο Λουξεμβούργο
γιά να μάθουν... "λουξεμβουργιανά", -ταρατατζούμ, ταρατατζούμ το
επικοινωνιακό σόου... ανθρωπιάς- κι από την άλλη -την ίδια ημέρα- φορτωθήκαμε
περίπου 1500 στη Λέσβο κι άλλους τόσους στη... "Μυτιλήνη". Οι Λουξεμβούργιοι
φωνάζουν γιά την επιβάρυνση των... τριάκοντα, ενώ εμείς συζητούμε την
εγκατάσταση FRONTEX στα βόρεια σύνορά μας. Προφανώς γιά να μην... φεύγουν οι
εκατοσταριές χιλιάδες που μας κατακλύζουν και θα συνεχίσουν να έρχονται
σωρηδόν!
Αυτή τη
στιγμή, η κυβέρνηση είναι πλήρως υποταγμένη στη βούληση των εταίρων-δανειστών
-καθόλου άδικα αφού ό,τι υπογράφει το έχει ήδη αποδεχθεί- και η τάχα
ψευτοδιαπραγμάτευση γίνεται μόνο για να φανεί στα μάτια των οπαδών της η
κωλυσιεργεία ως... σθεναρή αντίσταση. Τρίχες! Μόνο ζητούμενο από όλη αυτή τη
φαρσοκωμωδία που παίζουν οι κυβερνώντες, με τον ίδιο επιτυχημένο τρόπο
που έπαιξαν και στην αρχή της διακυβέρνησής τους, (απλά αλλάζοντας
μαριονέττες-πρωταγωνιστές), είναι να κερδίσουν χρόνο μέχρι να εδραιωθούν στην
εξουσία, δημιουργώντας ένα σύγχρονο καθεστώς "Τρουάδων", (όσοι
αγνοούν τον όρο ας ανατρέξουν στο μυθιστόρημα του Β. Ουγκώ: η "Παναγία των
Παρισίων"), ώστε ν' αποκοπούμε από τον ευρωπαϊκό λώρο ομαλά και με
λιγότερους κλυδωνισμούς.
Η μέθοδος
που ακολουθούν είναι η κλασική σταλινική - λενινιστική πρακτική. Διαβολική στην
έμπνευση και 100% αποτελεσματική στην εφαρμογή της. Είναι γραμμένη σε απόρρητο δογματικό
"ευαγγέλιο", γνωστό μόνο στους μύστες της κομμουνιστικής
νομενκλατούρας, το οποίο διαφέρει από διάφορες άλλες -τέτοιου μακιαβελικού
τύπου- οδηγίες διάπλασης και χειραγώγησης της "πλέμπας", στο αυτή να
παραμένει αιώνια υποτεταγμένη, απαθής και έτοιμη να χάψει ό,τι της σερβίρεται.
Αλήθεια δεν υπάρχει στον κομμουνισμό. "Αλήθεια" είναι αυτό που
ισχυρίζεται η ηγεσία. Εδώ, καλό θα ήταν να προβληματιστεί η "πρόθυμη
χαχολαρία" από τα λόγια της αυτιστικής κοντοκουρεμένης ξανθής της
κομματικής ενημέρωσης: "Αυτή η κυβέρνηση δεν είπε ποτέ κανένα ψέμα στον
λαό"!
Το σχέδιο,
προς το παρόν, βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, όμως προχωρεί γοργά και σταθερά η
εφαρμογή του. Η περίπτωση του πανικόβλητου στόχου-Πανούση παραπέμπει ευθέως
στην τύχη των σταλινικών συντρόφων Καμένεφ, Ζινόβιεφ, Μπουχάριν, Τρότσκι,
Τουχατσέφσκι και... πάει λέγοντας. Γι' αυτό κι ο φουκαράς ο Πανούσης
-ολοκατούρητος από τρόμο- προσπαθεί να διασωθεί διά των αποκαλύψεων! Ήδη, οι
πιό παρατηρητικοί εξ υμών θα προσέξατε την εντυπωσιακή στροφή όλων
ανεξαιρέτως -πλην των περιθωριακών γραφικών- των ΜΜΕ στο θέμα αντιμετώπισης των
αλαμπουρνέζικων κυβερνητικών χειρισμών σε κάθε ζήτημα. Υπό άλλες συνθήκες και
με άλλη κυβέρνηση τώρα θα χαλούσε το σύμπαν από αντιδράσεις και διαμαρτυρίες.
Όμως το νομοσχέδιο γιά τις συχνότητες και -κυρίως- οι παρασκηνιακές συζητήσεις
με τούς, άνευ αιδούς, ηθικής και πολιτικών πεποιθήσεων, καναλάρχες και
υποτακτικούς τους, "δουλεύει" μυστικά, υποδόρια και -όπως φαίνεται-
αποδοτικά, μεθοδεύοντας την πλήρη σύμπλευσή τους στην υπόθεση χαλιναγώγησης των
μαζών. Ουδέποτε στη χώρα η διαπλοκή είχε μεγαλύτερες διαστάσεις από τις
σημερινές. Ρίξτε μιά προσεκτική ματιά στην ανταλλαγή... "μηνυμάτων"
μεταξύ Καμμένου και Γιαννακόπουλου και από τον βαθμό οικειότητος θα βγάλετε
πολλά συμπεράσματα.
Όμως, πέραν
από την καταγραφή των συμπτωμάτων η ουσία μετράει. Επ' αυτού η στήλη διατυπώνει
την -βεβαία κατ' αυτήν- πρόβλεψη. Η χώρα, με τις ευλογίες της ΕΕ, σταδιακά θα
οδηγηθεί στον εξωτερικό φλοιό αυτής, ως μία περιφερειακά, χαλαρά και
εφαπτομενικά συνδεδεμένη χώρα με ειδικό καθεστώς εξάρτησης δευτεροκλασάτου
μέλους. Προφανώς με εθνικό νόμισμα και όρους μακροπρόθεσμης εξόφλησης του
χρέους της. Στο εσωτερικό όμως, ο λαός -εθνικά... ανεξάρτητος- θα απολαμβάνει
με "υπερηφάνεια" και "αξιοπρέπεια" τη φτώχεια και την
μιζέρια του, συνεχώς προλεταριοποιούμενος, ενώ η λαϊκή του κυβέρνηση θα χτυπά
αμείλικτα τους "πλούσιους" και τους κεφαλαιοκράτες που επί τόσα
χρόνια απομυζούσαν(!) τους κόπους του, διαλύοντας εντελώς την μεσαία τάξη,
καθώς όσοι έχουν δυνατότητες φυγής και προσβάσεις μετεγκατάστασης θα μεταναστεύουν!
Η Ελλάδα, τελικά, θα μετατραπεί σε κάτι μεταξύ Κούβας του Κάστρο και
Βενεζουέλας του Τσάβες. Και όποιος αφελής αριστερός σκεφθεί αντίθετα ας
αναλογιστεί το γιατί -ακόμη και σήμερα- υπάρχει το Γκουαντάναμο στη Κούβα ως η
ασφαλέστερη αμερικανική φυλακή του κόσμου, ενώ η Βενεζουέλα, αν και μία από τις
πρώτες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του κόσμου έχει τους πλέον πειναλέους
κατοίκους.
Ήδη, οι
όψιμοι "κεκράχτες" του υπό διαμόρφωση καθεστώτος επιδεικνύουν -αμιλλώμενοι-
τις εντυπωσιακές τους κωλοτούμπες και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις τους,
κρατώντας γερά την εξουσία! Κόψτε φάτσες, (Μανιοί βουλευτάδες, Λάμπρηδες
διαμεσολαβητές με την τρομοκρατία, Ταβερνιάρηδες πρόεδροι Βουλής, Μέδουσες και
Ιπποπόταμοι στη μόρφωση και αμέτρητοι απίθανοι τύποι παντού στη δημόσια διοίκηση),
ακούστε ασυναρτησίες και βγάλτε μελαγχολικά συμπεράσματα. Όσο γιά μας, τον
άφρονα λαό, θα πληρώνουμε, δυστυχώς, επί μακρόν τις λάθος επιλογές μας.
Ανατρέχοντας
στα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής, όπου κάποιοι -π.χ. Ρεπούς
χανούμ- τα ερμηνεύουν κατά το δοκούν, και ενθυμούμενος την τιμωρία των
υπευθύνων της, ίσως κάποτε η κρεμάλα -γιά ορισμένους- ν' αποτελέσει ό,τι πιό
επιεική τιμωρία γίνεται, μπροστά στο άγριο λιντσάρισμα που τους αξίζει.
Αναζητείται... «Μαύρος Καβαλάρης».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραήρθες...δημήτριος !