Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Ασφαλιστικό. Καθώς ο κόμπος πλησιάζει το χτένι...

... ο "Ελπίδας" αναζητεί ... πρόθυμους κολαούζους.

   Προ πεντέμισυ και πλέον ετών, (6-2-2010), είχα αναρτήσει, χιουμοριστικά και ανύποπτα, κάνοντας στην τότε κυβέρνηση κάποιες προτάσεις που εν συνεχεία αναδημοσιεύω, ως μιά καλή λύση γιά την επίλυση του Ασφαλιστικού. Σήμερα τις επαναφέρω σοβαρότατα, "κομίζοντας -φευ- γλαύκα εις Αθήνα", καθ' όσον πληροφορήθηκα πως τα προτεινόμενα έχουν ήδη εφαρμοστεί, σε παλαιότερες εποχές, τουλάχιστον δύο φορές! Πρώτα στην Κέα, όπου ο ντόπιος αυστηρός νομοθέτης Αριστείδης, (304 - 250 π.Χ.), ουδεμία σχέση έχων με τον Αθηναίο, τον επονομαζόμενο Δίκαιο, επέβαλε κώδικα νομοθεσίας, γνωστόν με το όνομα: "Κείον το Νόμιμον". Σύμφωνα με την νομοθεσία αυτή, οι άνω των 70 ετών γέροντες, υπεχρεούντο εις... απόσυρση, ως κοινωνικώς άχρηστοι, αφού δεν μπορούσαν να προσφέρουν εργαζόμενοι, και επιζήμιοι, αφού στερούσαν τροφή από εργαζόμενα μέλη. Έτσι κατάπιναν -θέλοντας και μη- το γνωστό από τον Σωκράτη δηλητήριο που παραγόταν από ψιλοκομμένα φύλλα μανδραγόρα, το κώνειο και... πάπαλα. Η πράξη αυτή λεγόταν "αυτοκωνείαση" και εθεωρείτο εξόχως ηρωική. Δεύτερη, ιστορικά, εμφάνιση του φαινομένου, αναφέρεται γιά την αρχαία ελληνική αποικία της... Μασσαλίας.
   Επομένως, με δεδομένες τις κομμουνιστικές απόψεις, περί προλεταριοποίησης, μαζικών αταξικών κοινωνιών και λοιπές τέτοιες απάνθρωπες σαχλαμάρες, δεν αποκλείεται να σκάσει μύτη και κάποια βαρύγδουπη κι ανιαρή ανάλογη... ανάλυση.
   Εν πάση περιπτώσει, να δω συγκυβέρνηση "Τσίπρα-Καμμένου-Λεβέντη" κι ας πεθάνω, όπως έλεγε κάποτε κι η χήρα Μήτση!

   Προτάσεις

   Ο κ. Πρωθυπουργός στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό, μεταξύ άλλων, ανεφέρθη και στο μεγάλο πρόβλημα της χώρας, το Ασφαλιστικό. Και, έξω από τα δόντια, κατονόμασε ως κυρία παράμετρο του προβλήματος την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των Νεοελλήνων. Η επισήμανση, αναμφίβολα, είναι σωστή και, άρα, αναζητείται πρόσφορη και λυσιτελής αντιμετώπιση.
   Η στήλη, όπως πάντα, στα δύσκολα και καίρια προβλήματα του τόπου επεξεργάζεται τις πλέον ρηξικέλευθες λύσεις. Οσάκις αυτές εγένοντο αποδεκτές από τη πολιτεία το γεγονός λειτούργησε επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου! Αλλιώς, κακό της κεφαλής τους. (των αρμοδίων, εννοείται!).
  Είναι λογικό ότι το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι οι εξερχόμενοι στη σύνταξη, επιμένοντες να ζουν επί μακρόν, επιβαρύνουν τα Ταμεία τους με πολυετείς συντάξεις, δαπανηρά νοσήλια και φάρμακα, σε περίπτωση ασθενείας τους.
   Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά, όμως, θα πρέπει να αποτραπεί, ή στη καλύτερη περίπτωση, να περισταλεί επειγόντως. Όλες οι σκέψεις, μέχρι σήμερα, προσανατολίζονται στην επιμήκυνση του χρόνου εργασίας ώστε να λιγοστέψει ο συντάξιμος χρόνος, άρα και τα έξοδα των Ταμείων. Αυτό, βέβαια, είναι μία λύση η οποία αντικρούεται εύκολα με το επιχείρημα του μεγάλου συνωστισμού στη είσοδο της αγοράς εργασίας από τα συνεχώς αυξανόμενα πλήθη των νέων, οι οποίοι καθηλώνονται έτσι στην ανεργία και την ανασφάλεια, γενόμενοι, κατά συνέπειαν, εύκολη λεία στα νύχια αντικοινωνικών συμπεριφορών και παραβατικότητος. Μοναδική και αποτελεσματική λύση αποτελεί η διευκόλυνση… εξόδου. Και μάλιστα ριζικά! Αποτελεσματικά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά! Διά της μεθόδου της… ευθανασίας.
   Η πρόταση, ως προς τις λεπτομέρειες και το τεχνικό της μέρος, επιδέχεται άφθονο «ανοιχτό διάλογο» (μέτρο που εγκαινίασε επιτυχώς η κ. Μπατζελή με τους αγρότες).
   Μία καλή αφετηρία διαλόγου, π.χ. θα μπορούσε ν’ αποτελέσει το ανώτατο όριο ζωής των συνταξιούχων. Δηλαδή αν θα πρέπει να είναι 5, 10, 15, η το πολύ 20 χρόνια μετά τη συνταξιοδότηση.
    Αναλογιστικές μελέτες, στατιστικά στοιχεία και «σοφοί» εμπειρογνώμονες θα μπορούν να καταλήξουν στα δίκαια μεγέθη. Αυτό θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα και την αυτόματη λύση του προβλήματος της εξίσωσης των ορίων μεταξύ ανδρών και γυναικών αφού οι γυναίκες, έντρομες, θα έσπευδαν να απεμπολήσουν κάθε σχετικό επιχείρημα περί χαμηλοτέρων ορίων, βάσει λογικών ή παράλογων επιχειρημάτων!
   Ταυτόχρονα θα έλυνε κάθε διαμάχη γιά την ένταξη ενός επαγγέλματος στα «βαρέα και ανθυγιεινά» (λες και υπάρχει υγιεινό επάγγελμα. Πλην, ίσως, του «ζιγκολό»!). Όλοι θα έσπευδαν να τοποθετηθούν στην ανώτερη κλίμακα «ελαφρότητος», γιά ευνόητους λόγους!
   Άλλο σημείο συζήτησης θα μπορούσε να αποτελέσει η θαλερότης των συνταξιούχων. Εδώ οι απόψεις διχάζονται. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι στην… έξοδο θα πρέπει να προηγηθούν τα «ραμολιμέντα» και να έπονται οι «κοτσονάτοι». Όμως ο αντίλογος λέει ότι οι καλοστεκούμενοι ηλικιωμένοι αποτελούν, κυρίως, τη φύρα του συστήματος καθ’ όσον εισπράττουν επί μακρόν μη αποδίδοντες και άρα... να του δίνουν μιά ώρα αρχύτερα! Τα «κούσαλα» δεν χρειάζονται «σπρώξιμο», αυτά θα φεύγουν, ούτως ή άλλως, από μόνα τους!

    Μία πολύ καλή και δίκαιη πρόταση, επίσης, είναι να χρησιμοποιείται «κλήρωση οριστικής εξόδου» η ΚΟΕ, (μιά και το ΠΑΣΟΚ αρέσκεται στη χρήση καθοριστικού χαρακτηρισμού με αρχικά)! Ο αριθμός συμμετοχής στη κλήρωση θα μπορεί, θαυμάσια, να είναι ο περίφημος αριθμός ασφαλιστικού μητρώου, ο ΑΜΚΑ. (που να τρέχεις τώρα να βάζεις άλλη αρίθμηση και να μπερδεύονται οι γέροι).
   Ο αριθμός των… αποχωρούντων θα καθορίζεται είτε μέσω ΑΣΕΠ, είτε επί το δικαιότερο, μέσω κληρώσεως. Θυμάμαι το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν του Εθνικού Λαχείου με τα δύο ανθρωπάκια, το κόκκινο και το μαύρο, που έλεγε: «Ο ένας στους δύο κερδίζει». Σήμερα θα ταιριάζει απόλυτα με τη προσθήκη: «…τη ζωή του»!
   Πέραν όμως της κρατικής μέριμνας γιά τη λειτουργία του συστήματος, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται και η αξία του «εθελοντισμού». Μιά σπουδαία πρωτοβουλία που έχει δώσει θαυμάσια αποτελέσματα σε διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Όπως π.χ. δενδροφυτεύσεις, αναδασώσεις, ανακύκλωση παλαιών ηλεκτρικών συσκευών, χαρτιού, πλαστικού και άλλων. Θα μπορούσε θαυμάσια ο ΣΚΑΙ, λ.χ. ή ο ΑΝΤ1 να οργανώνουν, κατά καιρούς, ραδιοτηλεμαραθώνιους… εξόδου από τη ζωή των πλεοναζόντων και επιζήμιων συνταξιούχων! Υπό τα χειροκροτήματα και τις ενθουσιώδεις επευφημίες τηλεθεατών και ακροατών.
   Γενικά, στη τόνωση του «εθελοντισμού», επί του προκειμένου, θα μπορεί να συμβάλει πλήθος κινήτρων, ειδικώς θεσπιζομένων. Όπως π.χ. δωρεάν κηδεία, πολυτελή φέρετρα, εξόδιος ακολουθία χοροστατούντων ανωτέρων κληρικών, καλλικέλαδες χορωδίες, επιλογή κοιμητηρίου (το Α΄ θεωρείται πολύ «σικ»), τάφος με γλυπτά μνημεία ("Κοιμωμένη του Χαλεπά", κ.λπ.), ανδριάντες σε κεντρικά σημεία, μετονομασίες οδών και πλήθος άλλων δελεαστικών προσφορών που θα τονώσει τη ματαιοδοξία των, … υπό έξοδο, συνταξιούχων συμπολιτών μας, θα αυξήσει τη προσφορά και θα συνεισφέρει σημαντικά στην επίλυση του ασφαλιστικού.
   Εννοείται ότι η φαντασία του αναγνώστη θα μπορεί να καταθέσει και πρόσθετα μέτρα, πέραν των προτεινομένων, τα οποία η στήλη, μετά ενδελεχή μελέτη και αξιολόγηση, είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει και ενσωματώσει στο πακέτο της. Γιά το καλό της κοινωνίας. Κάθε σχετική, φιλότιμη, προσπάθεια και υπόδειξη είναι ευπρόσδεκτη, οποθενδήποτε προερχομένη και θα εκτιμηθεί δεόντως.
   Όλα τα ανωτέρω μέτρα, εννοείται, προτείνονται με δεδομένη την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Υπάρχει, όμως, και πακέτο μέτρων, με ολοκληρωμένες προτάσεις, προς την άλλη κατεύθυνση. Εκείνη της μείωσής του! Αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο προσεχούς ανάρτησης, αφού ολοκληρωθεί, υπό της στήλης, η σχετική επεξεργασία.
   Ενδεικτικώς αναφέρονται μερικά μέτρα που θα περιλαμβάνει η πρόταση, όπως π.χ. Η γενικευμένη επιβολή καπνίσματος (με κατά 300% αύξησης του φόρου στα τσιγάρα. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου), η εντατικοποιημένη επαναλειτουργία του ατμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, και μάλιστα σε 24/ωρη βάση, η επαναδραστηριοποίηση κάθε διαθέσιμης τζιμινιέρας στην Αττική, η κατάργηση των καταλυτικών αυτοκινήτων και πλήθος άλλων ευεργετικών μέτρων που θα συμβάλλουν στη ραγδαία αύξηση της ατμοσφαιρικής, και όχι μόνον, μόλυνσης και την αντίστοιχη πτώση του προσδόκιμου ζωής. Ει δυνατόν κάτω από τα 40! Επίσης η παροχέτευση, κατ’ ευθείαν, των λυμάτων στα ποτάμια, η ίδρυση χαβούζων και χωματερών, περιφερειακά της Αττικής, κ.λπ.!
   Γιά να επανέλθουμε, έτσι, στα ευτυχή δεδομένα του τέλους του 19ου αιώνα, όπου η «Εστία» δημοσίευε είδηση του στυλ: «Χθες απεβίωσεν τεσσαρακοντούτης γέρων»! Οπότε η λύση θα προβάλλει ανάγλυφα από μόνη της, διά της καταργήσεως κάθε σχετικού προβλήματος. Αφού, ως γνωστόν, καλύτερη λύση κάθε προβλήματος αποτελεί η κατάργησή του!
    Καλούνται επειγόντως οι κ.κ. Λοβέρδος και Κουτρουμάνης να λάβουν, σοβαρώς και αμέσως, υπόψη τους τις σοφές υποδείξεις της στήλης. Γιά το καλό τους και το καλό του τόπου!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου