Η "ελπίδα" δεν ήρθε μεν, μας έστειλε όμως... "ισοδύναμα"!

Μήνυμα προς "κολλημένες" συριζαρέικες κοροϊδάρες!

Δεν καταλάβατε! Τη λάδωσε ο... "ανυπόδητος" και πάει... Ισπανία!

   Αρχίζω με το πιό χαρακτηριστικό κι εντυπωσιακό. Ο μοχθηρός συριζάριος υφυπουργός με το άγριο βλέμμα ξαναχτύπησε. «Κανένα σπίτι με πισίνα στα χέρια τραπεζίτη», είπε, με το χαρακτηριστικό αριστερό κρύο χιούμορ, εννοώντας πως η κυβέρνησή του προστατεύει μόνο τους φτωχούς δανειολήπτες, ενώ χτυπάει τους... «πλούσιους»! Έτσι ενθουσιάζει την πλέμπα, που ήδη εστιάζεται μεταξύ Δρίσκα και Ψυχούλη. Ε,ρε σφαλιάρες που σας χρειάζονται, άθλια λαϊκίστικα τσιμπούρια  που εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια και μωρία του... ευφυέστερου λαού του κόσμου, μας κολλήσατε σαν βδέλλες στο σβέρκο. Όταν θ’ αρχίσει ο λαουτζίκος να χάνει τα σπίτια του, τα ξαναλέμε. 

   Ενημερωνόμενος συνεχώς στο πολύπλοκο και δυσνόητο νομοσχέδιο περί προστασίας της πρώτης κατοικίας, ξετρύπωσα ότι οι όποιες ρυθμίσεις και προστασίες του θα διαρκέσουν μέχρι το 2018. Δηλαδή γιά 3, μόλις, χρόνια. Μετά... πάπαλα. Σκάσε και κολύμπα! Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

   Αυτός ο κορυφαίας φαυλότητος ελιγμός παραπέμπει ευθέως στα καμώματα του αλήστου μνήμης... Αντρέα. «Κόβε τώρα επιταγές και την ώρα της πληρωμής δεν θα είμαστε στο... ταμείο. Θα βρισκόμαστε στην αντιπολίτευση -αν υπάρχει ακόμα ΣΥΡΙΖΑ- και θα «πετροβολάμε» τους τότε... μνημονιακούς που αφήνουν τους τραπεζίτες να βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια του... λαού». Γιατί δεν φαντάζομαι πως κανείς -ακόμη και ο φανατικότερος χαχόλος συριζαρέος- πιστεύει πως μετά τρία χρόνια θα υπάρχουν ακόμη Φίληδες, Μέδουσες, Ταβερνιαρέοι, Λάμπρηδες και όλο το σημερινό απίθανο αριστερό τιρλουμπούκι στην εξουσία.

   Ήδη, πυκνώνουν οι νεόκοπες -απίθανα διαβολικής έμπνευσης- φωνές που λένε: «Άλλο ΣΥΡΙΖΑ, άλλο κυβέρνηση»! Αυτό πιστοποιεί -γιά άλλη μία φορά- την πνευματική μειονεξία του αριστερού πελατολογίου που ασμένως χάφτει ό,τι σαχλαμάρα του σερβίρουν τα «μαγειρεία» της Κουμουντούρου και, αγκυλωμένο με συμπλεγματικό πείσμα στη δογματική ουτοπία του, αρνείται να δει καθαρά την πραγματικότητα και το συμφέρον του. Μένει σταθερά κολλημένο σε αποτυχημένα και απορριφθέντα, από όλες τις νοήμονες κοινωνίες, ιδεολογήματα. Έτσι, επιμένοντας εκείνοι, με αξιοθαύμαστη ηλιθιότητα, σε χρεωκοπημένα δόγματα -άκρως συντηρητικά, αλλά κατ’ αυτούς προοδευτικά- θα πιούμε όλοι, μέχρι πάτου, το ποτήρι της εξαθλίωσης. Θα μεταπηδούμε από μνημόνιο σε μνημόνιο, (όσο μας αντέχουν οι πιστωτές και όσο επιτρέπει η παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και οι πλουτοπαραγωγικοί μας πόροι, στους οποίους προσβλέπουν), καταπίνοντας σαν χάνοι ό,τι δικαιολογητική παπαρδέλα θα σοφίζονται οι παμπόνηροι αριστεροί εκατομμυριούχοι δημαγωγοί. Ενώ αυτοί, με τα λεφτά τους ν’ αυγατίζουν ασφαλώς στο εξωτερικό, θα στρογγυλοκάθονται στην εξουσία μανιπουλάροντας το πόπολο, πουλώντας του -και ναρκώνοντάς το μ' αυτό- ταξικό μίσος, στο όνομα της λαϊκής κυριαρχίας και του "ζοζιαλισμού", γιά τα οποία, δήθεν... πασχίζουν! 

   Τέτοιες κοροϊδάρες που είμαστε, αυτά μας αξίζουν. Κατευθυνόμενοι από «οικονομημένους» κεκράχτες του... «μεγκάλου» καναλιού και πανύβλακες διοπτροφόρους σωσίες του Λένιν και εμετικούς σαββατοκύριακους γλείφτες του... «ουράνιου» αντίστοιχου, θα πρέπει να νοιώθουμε τρισευτυχισμένοι, αφού  -τουλάχιστον- τη μιζέρια μας την διαχειρίζονται οι καλοί αριστεροί και όχι οι κακοί... "απέναντι"!