Δευτέρα 28 Μαϊου 1453. Η Ελλάδα του σήμερα, σαν τότε!

... όταν σε βαρεθεί κι ο Θεός... βράστα! Έρχεται ο... Πορθητής.

Τα λόγια περιττεύουν

     Δεν ξέρω αν όσοι διαβάζετε αυτή τη στήλη το βιώνετε ή, έστω, το διαισθάνεστε όπως εγώ. Όμως η διαπίστωσή μου γιά την παρακμάζουσα χώρα μας, από αντικειμενικά και αδιάψευστα γεγονότα, όζει έντονα. Παντού απλώνεται εκείνη η αποπνικτική αποφορά που βγάζουν φύλλα και κλαδιά που σαπίζουν, βουλιαγμένα σε ελώδη στάσιμα νερά. Παντού τέλμα, σήψη, διαφθορά, αποσύνθεση. 

   Με μιά κυβέρνηση, βουτηγμένη ολόκληρη στο ψέμα και τη κοροϊδία του λαού, να προσπαθεί να διαχειριστεί, πρώτα απ’ όλα, την ανικανότητά της στην... διαχείριση δύσκολων και ζοφερών καταστάσεων. Mε ασφυκτικές γιά τους πολίτες προχειρότητες και παλινδρομήσεις. Παγιδευμένη ανάμεσα σε ανερμάτιστες προεκλογικές υποσχέσεις και ανέφικτες ή αντιφατικές μετεκλογικές εξαγγελίες. Και όλα με χρησιμοποίηση ακατάλληλων, αμόρφωτων και ανίκανων προσώπων σε καίριες θέσεις.

   Με μία ημιθανή αξιωματική αντιπολίτευση, βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στην εσωστρέφεια, τον εγγενή δεξιό ηγεμονισμό και αρχομανία, την οικονομική καχεξία και την έλλειψη στελεχών με αδιαφιλονίκητα ηγετικά προσόντα, η οποία αδυνατεί να διοργανώσει ακόμη και εσωκομματικές εκλογές. 

   Με μία αναιμική ελάσσονα αντιπολίτευση, αμήχανο ΚΚΕ, τραμπούκικη Χρυσή Αυγή και μόνη -φαινομενικά- λογική φωνή, αυτήν του... Λεβέντη!

   Με τους μπαχαλάκηδες και τους χούλιγκανς -δήθεν φιλάθλους- ν’ αλωνίζουν ασύδοτοι και ασύλληπτοι και να καταστρέφουν, λεηλατούν, βομβαρδίζουν. 

   Με τα πολιτιστικά κέντρα να μην λειτουργούν, (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης), τη Λυρική Σκηνή να ματαιώνει τους «Καπουλέτους και Μοντέκκους» και να αναβάλλει την όπερα γιά παιδιά «Καρμενσίτας», γιατί έτσι αποφάσισαν οι...  συνδικαλισταρέοι  και αντί αυτών τα παιδιά να βλέπουν τις... πολιτιστικές φάτσες του «Ηρακλέα του δημόσιου... σκολειού» και της ξεμαλλιάρας Μέδουσας υφισταμένης του, προκειμένου να... φάνε όλο το φαϊ τους!

   Όταν συμβαίνουν όλα αυτά δεν είναι δυνατόν παρά να σιγουρευόμαστε, καθώς η ζωή κάνει κύκλους, πως βρισκόμαστε σε μιά νέα Δευτέρα 28 Μαΐου 1453. Αναμένεται η αποφράς επομένη. Στα σημερινά, στα μείον, δεν διαφαίνεται -έστω γιά παρηγοριά- κάποιος σύγχρονος Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και στα συν πως με τούτη την πτώση ευελπιστώ να τελειώσει κι ο δικός μας Μεσαίωνας. Προσβλέπουμε στην νέα Αναγέννηση!