Στερνή μου γνώση…

   Γενικές αλλά πάντα επίκαιρες οικονομοπολιτικές σκέψεις.

    

   Εντελώς τυχαία, μου γνωστοποιήθηκε ανάρτηση από blog συμπαθέστατης και ευγενέστατης κυρίας, επισκέπτριας προ ετών της Βορ. Κορέας. Οι εντυπώσεις της από τη χώρα, πολύ επιεικείς, αρκετά «στρογγυλεμένες» και έντονα προκατειλημμένες. Βεβαίως απηχούν ολοφάνερα, ανάλογες πολιτικές πεποιθήσεις. Αυτές ακριβώς που  ενυπάρχουν σε όσους έχουν το προνόμιο και την πολυτέλεια να ζουν εκτός τέτοιων καθεστώτων, μεμψιμοιρώντας και κατηγορώντας το δικό τους! Δηλαδή σύγχρονα και «προοδευτικά» άτομα υψηλής διανόησης και θολής κουλτούρας, «λαλούντα» όμως ….εκ του ασφαλούς και εξ αποστάσεως, χωρίς να έχουν γευτεί, ουδ’ επί στιγμήν, (και σίγουρα χωρίς να μπορούν να αποδείξουν ότι θα άντεχαν, ως ντόπιοι πολίτες), τα…οφέλη τέτοιου τύπου… «παραδείσων»!
   Παρακολούθησα στο You tube ένα σχετικό  video με τίτλο: North Korea: A day in the life, σχετικά με την προοδευτικότητα της χώρας και της.... προόδου που συντελείται εκεί. Αμέσως φαντάστηκα την καλή Ελληνίδα επισκέπτρια στον αξιοζήλευτο ρόλο των δεσποινίδων, στους δρόμους και τις εισόδους των εργοστασίων, που κουνούν, άσκοπα των ασκόπων, κόκκινες σημαίες.... εργαζόμενες τάχα! Αυτή η δουλειά θα της πήγαινε τρέλλα!

   Δυστυχώς η ανάρτηση ήταν πολύ παλιά, οπότε δεν προσδοκώ απάντηση στο σχόλιο που της κατέθεσα. Πιστεύω πως ούτε  καν θα το πάρει χαμπάρι.

   Η ιστορία αυτή όμως, δίνει αφορμή γιά γενικότερες, σχετικά, σκέψεις.

  

    Ειδικά γιά την Κορέα, συνολικώς, αν έχουν μυαλό οι Νότιοι θα πρέπει να κρατήσουν, με νύχια και δόντια, όρθιο το καθεστώς των Βορείων, στηρίζοντας στην εξουσία τον «μπούλη» ηγέτη τους, προσέχοντάς τον ως κόρην οφθαλμού! Αν αυτό καταρρεύσει, μιλιούνια πεινασμένων βορείων θα περάσουν ακαριαία τα σύνορα, θα πλημμυρίσουν το νότο και σαν λιμασμένες ακρίδες, σε ελάχιστο χρόνο, θα εκμηδενίσουν τη σημερινή ευημερία του. Εδώ ολόκληρη Γερμανία και ακόμη, τόσα χρόνια μετά, δεν κατάφερε να ξεπεράσει τους κλυδωνισμούς που της προξένησε η πτώση του Τείχους και η απορρόφηση των υποσιτισμένων Ανατολικογερμανών, η Νότ. Κορέα θ’ αντέξει; 

    Με ψυχρή υπολογιστική λογική, η απομυθοποίηση του κομμουνισμού και η απότομη κι αβίαστη κατάρρευσή του, σαν χάρτινος πύργος, εκεί που εφαρμόστηκε γιά πολλά χρόνια, (Σοβιετική Ένωση, Ανατολική Ευρώπη και, πρακτικά, Κίνα), αποτελεί την αφετηρία της μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Το γκρέμισμα των συνόρων, οικονομικών και γεωγραφικών, δημιούργησε την σημερινή ασφυξία, αφού πριν, (όσο υπήρχε ο...υπαρκτός), ο μισός πληθυσμός της Γης ήταν εκτός του οικονομικού παιχνιδιού.    Ήδη, στην πρώτη και καλοδεχούμενη φάση του γεγονότος, οι «νεοεισελθούσες» στη μαγεία του καπιταλισμού χώρες, έδωσαν ώθηση στις παραγωγικές διαδικασίες των παραδοσιακών βιομηχανικών χωρών, αφού απετελούσαν μεγάλες αγορές, που απορρόφησαν τεράστιες ποσότητες καταναλωτικών προϊόντων τους και τις ενεθάρρυναν σε περαιτέρω αλόγιστη ανάπτυξη. Τώρα όμως, που οι πρώην αποκλειστικά καταναλώτριες και πρώην στερημένες κομμουνιστικές χώρες, μυημένες στην σύγχρονη τεχνολογία και μπολιασμένες με τη γοητεία της κατανάλωσης, μετατρέπονται ραγδαία σε παραγωγικές δυνάμεις, είναι θέμα χρόνου να συντρίψουν τελείως τις, ήδη μετέωρες και πολυαπλωμένες, δυτικές οικονομίες. Το σημαντικά μειωμένο κόστος, ένεκα χαμηλών εργατικών, καθιστά πολύ φθηνότερα τα όμοιας ποιότητος προϊόντα και πάμφθηνα, όσα προσφέρονται γιά λαϊκή κατανάλωση μεγάλων μαζών, οι οποίες παραβλέπουν ποιότητα και τυρβάζουν μόνο γιά χαμηλή τιμή.

   Το γεγονός αυτό, από μικρή μπάλα χιονιού στην κορυφή βουνού, θα καταλήξει τεράσιος όγκος στη βάση του! Η αρχική χιονόμπαλα-ύφεση θα μετατραπεί σε μιά γιγάντια ισοπεδωτική χιονοστιβάδα γεμάτη ανεργία, λουκέτα και πείνα, γιά όλη τη Δύση. Οι μικρές χώρες, (π.χ. Ελλάδα, Πορτογαλία), ακόμη κι οι πρώην κομμουνιστικές, αλλά μικρές, (π.χ. Βουλγαρία), το βιώνουν ήδη, κατακλυζόμενες από φθηνά ασιατικά προϊόντα, ενώ έρχεται κι η σειρά των μεγαλυτέρων, π. χ. Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον πλούσιο Ευρωπαϊκό βορρά και στο βάθος τη Γερμανία, να περιμένουν τη σειρά τους!

   Η Δύση θα έπρεπε να διαφυλάξει, πάση θυσία,  τα κομμουνιστικά καθεστώτα της Ανατολής και να τα κρατήσει ζωντανά, ξεπερνώντας ιδεοληψίες και ιδεολογίες που τώρα γύρισαν μπούμερανγκ και την έπληξαν. Τελικά ό,τι δεν πέτυχαν Στάλιν και Μάο με το άγριο, το κατάφεραν ο Γκορμπατσόφ κι ο Ντένγκ Χσιάο Πινγκ με την κατάρρευση και παράδοση!

   Απ’ αυτή τη σαρωτική λαίλαπα της ασυναγώνιστης, εξ ανατολών, εισροής φθηνών προϊόντων και φθηνών εργατικών χειρών, μόνο όσες χώρες προλάβουν ν’ απομονωθούν στο καβούκι τους θα γλιτώσουν. Αρκεί να μπορέσουν να κρατηθούν αυτάρκεις.

   Σε καιρούς ισχνών αγελάδων, τα ωραία μηνύματα των Ντε Γκωλ και Αντενάουερ, περί Ενωμένης Ευρώπης, πάνε περίπατο. Σήμερα που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου με τη μορφή της ατελέσφορης «παγκοσμιοποίησης» και της διαδικασίας της βίαιης και de facto  εξισορρόπησης του παγκόσμιου πλούτου, αυτό που θα επικρατήσει τελικά, είναι το αρχαίο, «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Μπήκαμε στη μάχη οπισθοφυλακών και φαίνεται πως σύντομα θα νοσταλγήσουμε τον κομμουνισμό, αλλά στα….λίκνα του! Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα.......