Και πάλι το… «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς»!

...και ο πληθωρικός κ. Τάσος Κορωνάκης με την αλογοουρίτσα.

Ατενίζοντας το ελπιδοφόρο μέλλον και τη φοιτητική... σύνταξη!

    Το εικονιζόμενο «θωρηκτό» αποτελεί έναν ακόμη ογκόλιθο αρετής, πάνω στον οποίον εδράζεται το μεγαλείο της αριστεράς. Η ελπίδα και η προοπτική που υπεσχέθη να κομίσει στη χώρα ο Δεκαπενταετής πλοίαρχος, προκειμένου να την αλλάξει, (μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη και τον κόσμο ολάκερο). Να την ανασυγκροτήσει και να την ξαναχτίσει. Με οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη, εφαρμογή των νόμων, ισοπολιτεία και χρηστή διοίκηση. 

   Ο, όντως, εικονιζόμενος ογκόλιθος με την αλογοουρίτσα αποτελεί ένα αριστερό αγλάισμα της παράταξης και ζωντανό παράδειγμα όλων αυτών των υπεσχημένων. Λαμπρό και χαρακτηριστικό δείγμα και υπόδειγμα. 

   Σοβαρός και συνεπής στα φοιτητικά του καθήκοντα παρακολουθεί ανελλιπώς και με άκρα επιμέλεια τις σπουδές του, τις οποίες, γιά λόγους φιλομάθειας και θέλοντας να εμπεδώσει πλήρως ως και την τελευταία παράγραφο της διδασκομένης ύλης, τις παρατείνει επί 22 συναπτά έτη. Έτσι εξακολουθεί να σπουδάζει, επιτυχώς και ευδοκίμως, εις την Σχολή Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του Πανεπιστημίου Πατρών, ακόμη, επιθυμών να κατακτήσει περίοπτη θέση εις την χρυσή βίβλο Γκίννες, προκαλώντας έτσι τον φθόνο του αρχηγού του, αλλά και του Μέντορος αυτού, των οποίων οι σπουδές μόλις και μετά βίας έφτασαν στα μισά των δικών του. Πιθανόν, άγνωστοι αι βουλαί του, μαζί με την διεύθυνσή του, να έχει στόχο την απ’ ευθείας συνταξιοδότηση του, ως φοιτητής, δημιουργώντας έτσι νέα επιτυχία και νέο ρεκόρ Γκίννες. Σε άλλη κατηγορία όμως! 

   Η σταθερή εμμονή του ατόμου στο πλευρό της Παγκόσμιας Ειρήνης του δημιούργησε σταθερή και μόνιμη απέχθεια γιά κάθε τί σχετιζόμενο με το στρατό και τη στράτευση. Έτσι κωφεύει σε κάθε πρόσκληση γιά κατάταξη και αποφεύγει ακόμη και την παραλαβή οιουδήποτε εγγράφου της Στρατολογίας, γεγονός που δικαιολογεί και την ψευδή διεύθυνση που έδωσε, προκειμένου να μην ανευρίσκεται! Να μην τον ενοχλούν με τέτοιες μικρολεπτομέρειες, ώστε να μπορεί να εκτελεί απερίσπαστος τα υψηλά κομματικά του καθήκοντα, ως «κομματοκύων». (π.χ. αφισοκολλήσεις κ.λπ.).

   Όμως το τραγικότερο και συνάμα θρασύτερο που διέπραξε, ο δις ανακηρυχθείς ως «ανυπότακτος», είναι το επιχείρημα δικαιολόγησης των πράξεων και συμπεριφοράς του. Επικαλέστηκε έναν νόμο, σχετικό με τους ανυπότακτους, που επιτρέπει σε όλους αυτούς τους «κουραμπιέδες» ομολόγους του να λουφάρουν ακαταδίωκτοι μέχρι τέλους του τρέχοντος έτους! Δηλαδή, με άλλα λόγια, σκέφτηκε:

  - Μάλιστα κύριοι, είμαι φυγόστρατος, αλλά με το νόμο! 

   Έναν ακόμη ανήθικο νόμο που επιτρέπει στα ημέτερα κουμάσια να βολεύονται εις βάρος όλων ημών των υπολοίπων κορόιδων, που πάμε φαντάροι κανονικά και στην ώρα μας.