Η Ελλάδα στον αστερισμό της αναρχίας και του παραλογισμού.

«Μυρίζουν» νέα Δεκεμβριανά

- Παναγιά μου, κακό που με βρήκε!

   Η κατάσταση, κι ας την υποτιμά η κυβέρνηση κάνοντας πως δεν βλέπει, έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Η στήλη «οσμίζεται» πολύ αίμα, πολύ φωτιά και πολύ τσεκούρι απόψε, ευχόμενη από βάθους ψυχής να διαψευστεί. 

   Οι αναρχικοί ετοιμάζονται γιά την «μητέρα όλων των μαχών» και θα κατεβάσουν στους δρόμους όλες τους τις δυνάμεις, γιά τον… «υπέρ πάντων αγώνα». Η σύγκλιση των δυσμενών συμπτώσεων: η επέτειος θανάτου Γρηγορόπουλου, η φιλομάθεια Ρωμανού, (του Φάλτσου), οι ασυναρτησίες των «αλληλέγγυων», η αδιαλλαξία της τρόικα, η αγανάκτηση του λαού που ξεπεράστηκαν οι αντοχές του και η ατολμία της κυβέρνησης γιά ξεκαθάρισμα της θέσης της στο εξωτερικό και η αδυναμία επιβολής του Νόμου στο εσωτερικό, κατατείνουν στο να κάνουν την Αθήνα να μοιάζει σήμερα με Βαγδάτη, εν όψει εισβολής τζιχαντιστών!

   Η αντιπολίτευση στο σύνολό της, αλλά κυρίως αυτή που μετράει περισσότερο, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνουν μπόλικο λάδι στη φωτιά. Μεθυσμένοι από την διαφαινόμενη κατάληψη της εξουσίας «ορθοπεταλιάζονται» φουλ σπήντ -προκειμένου να ρίξουν την κυβέρνηση μιά ώρα αρχύτερα- με άκριτη προσπάθεια εγκόλπωσης όλων των διατιθέμενων μέσων και δυνάμεων, μηδέ αυτών  του αναρχισμού και του χάους εξαιρουμένων. Μη σκεπτόμενοι πως αυτό το χάος που ενθαρρύνουν σήμερα να προκύψει, θα κληθούν να διαχειριστούν αύριο οι ίδιοι. Και ας μην φανταστεί κανείς πως θα καταφέρουν να φέρουν ποτέ βόλτα όλους αυτούς τους μικρούς διαβόλους του μίσους και της καταστροφής. Είτε όσους κραυγαλέα διακηρύσσουν την αποξήλωση των πάντων, είτε αυτούς που καιροφυλακτούν υπομονετικά, κρυμμένοι στους κόλπους τους, μέχρι να πάρουν τιμόνι εξουσίας. Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και η σαρωτική ανεμοθύελλα έρχεται. Και τόσο το χειρότερο γιά όσους δεν την βλέπουν, αλλά και γι’ αυτούς που παγιδεύτηκαν στον συρμό της αυτοκαταστροφής, γενόμενοι… «αλληλέγγυοι» με το επερχόμενο μπάχαλο. Αυτοί θα πληρώσουν περισσότερα σπασμένα και θα κλάψουν πικρότερα. 

   Οι κορδακισμοί του άλλου εκλεκτού τέκνου της Ελλάδος, εκείνου του βρυκόλακα- ληστή με την τερατώδη φάτσα, που αυτοαποκαλείται «πολιτικός κρατούμενος» και μέσα από τη φυλακή απειλεί θρασύτατα τον «γούργουρα» του Υπουργού της Δικαιοσύνης, θα βρει σίγουρα πολλά λαρύγγια γιά να χορτάσει το ακόρεστο μίσος του κατά της κοινωνίας. «Πολλά» από τα οποία -παρασυρμένα από το πολύχρονο οικονομικό στρίμωγμα και την οργή- μαζί με την πνευματική τους διαύγεια έχασαν και την ικανότητα να διακρίνουν τα πολιτικά αδικήματα από εκείνα του κοινού ποινικού δικαίου. Οπότε και θα μπουν -ώριμα φρούτα-  στο κάδρο, παίζοντας τον ρόλο της «πεντάμορφης» στα χέρια του «τέρατος» του μηδενισμού και της αναρχίας.