«Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα».

Παράπλευρες απώλειες...

Mπάαντερ - Μάινχοφ, made in Greece

   Κατά τη συνήθη πρακτική τα ΜΜΕ, ακολουθώντας την ιδιοτελή τακτική τους που υπαγορεύει ο χρυσός κανόνας της AGB, αναμασούν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια στην υπόθεση του αρχιτρομοκράτη Νικ. Μαζιώτη. Εννοείται συνεχώς με τις ίδιες «πιασάρικες» παραμέτρους και μικρολεπτομέρειες καθώς και τις βαρύγδουπες δηλώσεις του ψωραλέου γερούνδιου που τον υπερασπίζεται, «προμοτάροντας» τις αλλοπρόσαλλες και παρανοϊκές ιδέες της τρομοκρατίας τις οποίες «σουλουπώνει» και «ντύνει» με τις αντικοινωνικές σαχλαμάρες τους.

   Πίσω όμως από τον οπωσδήποτε «σαλεμένο» αρχιτρομοκράτη και την αναλόγου «ανήκεστου πνευματικής βλάβης» σύντροφό του με το παγωμένο βλέμμα, βρίσκεται ένα δυστυχισμένο τετράχρονο αγοράκι με το οποίο ουδείς ασχολείται.

   Και μόνο η «δημιουργία» του αποδεικνύει την μέχρι βλακείας ελαφρότητα των γονιών του. Αφού, νεαρέ μου, έβαλες σκοπό της ζωής σου το… ν’ αλλάξεις την κοινωνία, μόνος και κατά τα μυαλά σου, επιτυγχάνοντας μόνο να της… «αλλάξεις» τα φώτα, το παιδί τί το θέλεις; Ένα βαρίδι στις κινήσεις σου κι ένα αθώο θύμα που, από καταβολής του, είναι καταδικασμένο σε μιά άχαρη κι αφύσικη ζωή μέσα σε συνθήκες πανικού και ανασφάλειας, αλλά και συνεχούς καταδίωξης και περιπλάνησης. Ένας τρόπος ζωής, ανατροφής και καθημερινής λειτουργίας εντελώς απαράδεκτος, που συν τω χρόνω θα γίνεται εντονότερα αντιληπτός από τα παιδικά του μάτια, δημιουργώντας, μαζί με το ψυχικό του στραμπούληγμα, και μία αναμενόμενη πνευματική υπανάπτυξη και παραμόρφωση.

   Μεγαλωμένο ουσιαστικά χωρίς γονείς και, κυρίως, χωρίς μάνα και τη στοργή της, τί προοπτικές υπάρχουν γι’ αυτό το έρημο το «ορφανό». Αφού, πέραν του ουσιαστικού οικογενειακού του απορφανισμού, δεδομένης της -θέμα χρόνου- σύλληψης και της μάνας, η διαπαιδαγώγησή του είναι βέβαιο προς ποία κατεύθυνση θα στραφεί και από ποιούς. Με τί μίσος θα διαποτιστεί και με τί μάτι θα δει την ζωή, το μέλλον και την κοινωνία αύριο. Και επειδή, όπως λέγεται, πρόκειται περί έξυπνου παιδιού, δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε καμιά 15/αριά χρόνια η Αστυνομία θα έχει ένα ακόμη «ξεφτέρι» αντικοινωνικής συμπεριφοράς να κυνηγάει!

   Δυστυχώς, όλοι εκείνοι οι «προοδευτικούριοι» της πλάκας, αυτοί που θεωρούν «πρόοδο» τη μιζέρια, την εξαθλίωση και την πνευματική αγκύλωση σε παλαιολιθικές και αποτυχημένες οικονομικές και κοινωνικές φόρμες, δεν διστάζουν να αγκαλιάσουν και εγκολπωθούν το κάθε διεστραμμένο και αναρχικό κεφάλι, προκειμένου να προωθήσουν τον μοναδικό και πολυπόθητο στόχο τους. Την υφαρπαγή της εξουσίας. Αδιαφορώντας για επιπτώσεις και συνέπειες.

   Ευχής έργον θα ήταν αν κάποια διεθνής οργάνωση, μετά το τέλος αυτής της θλιβερής ιστορίας, αναλάμβανε την υιοθεσία του μικρού, με στόχο την απόπλυση και αποκάθαρσή του από όλους αυτούς  τους αντικοινωνικούς ιούς που ήδη το έχουν προσβάλλει και τη μετατροπή του σε κανονικό και δημιουργικό στέλεχος μιάς ιδροκοπούσας κι εργαζόμενης κοινωνίας. Ενός υγιούς μέλους της του οποίου οι συναλλαγές με τις Τράπεζες θα γίνονται με το βιβλιάριο και όχι το καλάσνικοφ και οι απόψεις του οι πολιτικές, οι όποιες, θα στηρίζονται στην πειθώ του λόγου και των επιχειρημάτων και όχι του εξάσφαιρου. Είθε!