Γιά γέλια και γιά κλάματα
Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, από τη δεύτερη κιόλας ημέρα, άρχισαν οι αποκαλύψεις γιά την καταστροφική δεξιά και την κακή κατάσταση του τόπου, που του κληροδότησε.
Και να οι σκληρές αποκαλύψεις και να τα κακά μαντάτα. Και… τα όργανα άρχισαν!
Από το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» του χθες, στο «δεν υπάρχει σάλιο του σήμερα»!
- Το έλλειμμα δεν ήταν τόσο, αλλά…. άλλο τόσο.
- Μπα!
- Το χρέος δεν είναι τόσο, αλλά είναι… τόσο.
- Αλήθεια; Α’ τους μπαγάσηδες τους ψεύτες! (τους προηγούμενους).
- Η χώρα δεν έχει θωρακισμένη οικονομία, όπως έλεγαν, αλλά βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
- Σοβαρά;
- Βεβαίως, γι’ αυτό πρέπει η χώρα να σωθεί. Και θα το κάνουμε εμείς!
- Άντε μπράβο! Ζήτω, εσάς θέλουμε!
- Πρέπει, όμως, να λάβουμε μέτρα.
- Εντάξει, πάρτε τα!
- Θα πρέπει, όμως, να κόψουμε μισθούς, να κόψουμε συντάξεις, να βάλουμε φόρους.
- Τί να γίνει, αφού είναι γιά το καλό μας, κομμάτια να γίνει! Ρίχτετά μας, κι αυτά!
- Χμ, επειδή όμως, όλα αυτά δεν φτάνουν θα πάρουμε και δανεικά από την Ε.Ε.
- Φίνα! Ας πληρώσουν κι κουτόφραγκοι!
- Ναι, αλλά ξέρετε..., θα μας βάλουν όρους.
- Αφού δεν γίνεται αλλιώς, ας το πιούμε κι αυτό το ποτήρι!
- Ναι, αλλά οι ευρωπαίοι μας πιέζουν να κάνουμε μιά συμφωνία γιά να μας δανείσουν, κάποιο πρόγραμμα εξασφάλισης. Να δεις πώς το λένε. Α, ναι, ένα «μνημόνιο», να πούμε.
- Ωχ, τί ΄ναι πάλι τούτο;
- Α΄, τίποτα σπουδαίο, κάτι πρόσθετα ψιλομέτρα.
- Κομμάτια να γίνει, αφού πρέπει, σπρώξτε τα κι αυτά!
- Ωραία, τώρα σας «σώσαμε»! Μπορείτε να κοιμόσαστε ήσυχοι.
Δεν πέρασε, καλά-καλά, ένας χρόνος και τα όργανα ξανάρχισαν.
- Ξέρετε, πρέπει να σας ξανασώσουμε, αφού οι κακοί προηγούμενοι,…. μπλα, μπλα, μπλα….!
- Καλά, ρε σείς, πέρυσι δεν μας σώσατε απ’ αυτούς τους κακούς προηγούμενους; Πάλι τα ίδια;
- Ναι, αλλά ξέρετε….
- Ξεράδια….., στραγγίξαμε, έλεος πιά!
- Τώρα θα είναι οριστικό. Βάζουμε πάτο στο βαρέλι και θα ’χετε πλέον μία «σωτηρία» μούρλια. Να γλύφετε και τα δάχτυλά σας.
- Καλά, αφού μας το λέτε εσείς, σοβαροί άνθρωποι, κομμάτια να γίνει. Ξανασώστε μας, λοιπόν, να τελειώνουμε!
- Ναι , όμως…. χρειάζονται κι άλλα μέτρα.
- Τί, δηλαδή κι άλλο «μνημόνιο», να λείπει το βύσσινο!
- Α’, όχι! Όχι μνημόνιο πλέον. Τέρμα το μνημόνιο. Απλώς ένα μικρούλι πακετάκι, τόσο δα μόνο, κι αυτό «μεσοπρόθεσμο»!
- Τί θα πει πάλι αυτό το ακαταλαβίστικο. Σαν «μεσοφόρι» ακούγεται!
- Τίποτα, τίποτα, ξεχάστε το.
- Δηλαδή, κι άλλα μέτρα;
- Α΄ όχι. Δηλαδή...., να, κάτι λίγες έκτακτες εισφορούλες και λίγος ΦιΠιούλης. Εντελώς προσωρινός! Γιά, στάχτη στα μάτια των κουτόφραγκων, μωρέ. Και από Σεπτέμβρη, βλέπουμε!
- Αμάν, μπαφιάσαμε, (κλαψ!). Φτάνει πιά, έλεος. Έ-λ-ε-ο-ς!
- Ναι καταλαβαίνουμε, σας συμπονάμε, τα μέτρα είναι άδικα (!), όμως τα παίρνουμε γιά το καλό σας, βρε κουτά! Μη γίνεστε αχάριστοι. Μην κάνετε τη ζωή μας δύσκολη, αφού γιά σας δουλεύουμε, κοτζάμ υπουργοί. Γιά να σας «σώσουμε»… πάλι. Καταλάβετέ το, επί τέλους! Εμείς να ’μαστε καλά να σας «σώζουμε» συνέχεια! ‘Όσο υπάρχουμε εμείς, μη φοβάστε τίποτα. Έχετε «σωτηρία» εξασφαλισμένη!
Α΄, και κάτι άλλο. Είναι, βλέπεις, κι αυτή η «που… να» η Φινλανδέζα υπουργός, που δεν μας εμπιστεύεται, η άχρηστη, και μας τα χαλάει, αφού κι αυτός ο «π… της» ο Σαμαράς, ο ομοϊδεάτης της, δεν της λέει τίποτα, ο άχρηστος. Δεν βάζει, το «κα….κι», ένα χεράκι να βοηθήσει κι αυτός τη χώρα του. Όλα τα περιμένει έτοιμα! Γι’ αυτό, πλυθείτε καλά, αφού ίσως χρειαστούμε κανένα έκτακτο «μετράκι» ακόμη και, καλού-κακού, τρέξτε στα φαρμακεία γιά βαζελίνη, πριν σωθούν τα αποθέματα!
- Σιγά, ρε παιδιά, γιά βαστάτε λίγο. Πού θα πάει αυτό το βιολί. Γιά να τα βάλουμε κάτω τα θέματα.
--- Αφού επί ΝΔ είχαμε μεν μεγάλα ελλείμματα, αλλά είχαμε λιγότερους άνεργους, είχαμε 14 μισθούς και άλλες τόσες συντάξεις, πολύ μεγαλύτερου ύψους, μάλιστα, κι ας γκρινιάζαμε γιά ύπαρξη «γενιάς των 700 ευρώ»!
--- Αφού επί ΝΔ είχαμε τεράστια χρέη, αλλά πληρώναμε πολύ λιγότερους φόρους!
--- Αφού επί ΝΔ κολυμπούσαμε στη σπατάλη του πλαστικού χρήματος και την καλοπέραση!
--- Αφού επί ΝΔ αρμενίζαμε προς την καταστροφή όλβιοι, αμέριμνοι και χαζοχαρούμενοι και την περνάγαμε φίνα, ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΤΗ ΘΕΛΑΜΕ ΟΙ ΕΡΙΦΗΔΕΣ ΤΗ «ΣΩΤΗΡΙΑ»;
Τώρα έχουμε:
--- Περισσότερους και μεγαλύτερους φόρους. Και τακτικότατες έκτακτες εισφορές!
--- Πολύ λιγότερα εισοδήματα και ανεργία στα ύψη. (Η γενιά των 700 ευρώ, έγινε των 400 και πολύ ευχαριστημένη, αν τα βρίσκει κι αυτά!)
--- Τεράστια ύφεση, προοδευτικά αυξανόμενη, που παγώνει κάθε ιδέα ανάπτυξης, με λουκέτα παντού.
--- Υπολειτουργία ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού λόγω ξεχαρβαλώματος όλων των υπηρεσιών. Η αδιαφορία αγκαλιά με την ανικανότητα στροβιλίζονται στο ρυθμό της ανασφάλειας του αύριο.
--- Ασφαλιστικά ταμεία υπό κατάρρευση. Τερτίπια, κόλπα και καθυστερήσεις πληρωμών τα κρατούν όρθια ακόμη.
--- Κοινωνικό ιστό υπό διάλυση. Ημεδαποί, αλλοδαποί, λησταρχέοι, πρεζάκηδες, πορτοφολάδες, νόμιμοι, παράνομοι, παραβατικοί, φιλήσυχοι πολίτες, όλοι αχταρμάς, συνιστούν όχι ευνομούμενη πολιτεία, αλλά την Αυλή των Τρουάδων, (γιά όσους έχουν διαβάσει την «Παναγία των Παρισίων»!).
--- Εθνική ταπείνωση, αναξιοπιστία, καθεστώς κηδεμονίας και περιορισμός εθνικής κυριαρχίας από δανειστές, χλεύη από εχθρούς και άσπονδους φίλους και απόλυτη επαναφορά της χώρας στην, κατά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, κατάσταση της περίφημης «Ψωροκώσταινας» (νυν «Ψωρογιώργαινας») και του σλόγκαν, «δώστε και σώστε», που σύντομα θα μετεξελιχθεί σε «χώστε και σώστε»!
Και παρ’ όλο αυτό το καταστροφικό «τσουνάμι» θυσιών, (τη φοβερή λαίλαπα που σαρώνει τη χώρα και στραγγίζει τον λαό), τα ελλείμματα αυξάνουν, τα χρέη πολλαπλασιάζονται κι η Ελλάδα, αντί να προχωρεί, οπισθοδρομεί με ταχύτητα! Γιατί; Πού πάνε οι θυσίες και το ξεζούμισμα; Αυτό το μπάχαλο το βαφτίζετε, εσείς, «σωτηρία»; Τελικά, η «σωτηρία» είναι μία κατάσταση που αδειάζει την τσέπη και τσούζει τα… οπίσθια! Αν αυτό λέγεται σωτηρία, τότε η καταστροφή ποιά είναι;
Ο πρωθυπουργός μας (στον κόσμο του, όπως πάντα), το καμαρώνει σαν επίτευγμα και τα γνωστά παπαγαλάκια του, ομού με κάτι νέα θηλυκά πασοκικά βλασταράκια που ακκίζονται χαζοχαρούμενα στο γυαλί, προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι είναι τα πράγματα και προσεχώς (ιδίως με την επέμβαση του παχουλού μάγου με το πολικό βλέμμα), θα γίνουν καλύτερα! Και προσπαθούν να μας κάνουν να «μεταλάβουμε» την θεία πασοκική κοινωνία αυτού του αισιόδοξου φούμαρου.
- Ε΄, όχι ρε μάγκες, τέρμα το δούλεμα! Μέχρις εδώ ήτανε. Άει σιχτίρ, επί τέλους! Τέτοια «σωτηρία», καλύτερα να μας έλειπε!!
Παρ’ όλα αυτά όσοι πιστοί χαχόλοι, προσέλθετε! Οι λοιποί…… όπως βολευτούν!
Μετα λύπης μου, θα συμφωνήσω σε όλα. Δεν λυπούμαι βέβαια με το γεγονός της συμφωνίας μου με τα γραφόμενά σας, αλλά με την αποτρόπαια πολιτική κατάσταση, που με τόση ευστοχία, σαρκασμό και ρεαλισμό προσεγγίζετε. Επαναλαμβάνω στον εαυτό μου και σε πολλούς άλλους καθημερινά πως αυτή η κυβέρνηση δεν έχει καν πλέον νομιμοποιητικό έρεισμα, δεν έχει λαική εντολή.. Διότι μέχρι και οι πέτρες αντιλαμβάνονται ότι αν αύριο είχαμε εκλογές, το ΠΑΣΟΚ θα σημείωνε ιστορικά χαμηλά ποσοστά.. Το θέμα είναι, που θα φτάσουμε; Που οδεύουμε ; Η ανασφάλεια και αβεβαιότητα έγινε πλέον τρόπος ζωής για μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολλή μελαγχολική συγκατάβαση αποδέχομαι τη συμφωνία σας. Μακάρι να ήσαν τα πράγματα αλλιώς κι ας ήσαν οι διαπιστώσεις μου λανθασμένες, άδικες ή υπερβολικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι αυτά που κάνει τώρα και όσα, θέλει δεν θέλει, θα κάνει αύριο, αλλά τα όσα, (καταστροφικά και λαϊκίστικα), είτε έκανε, είτε υποσχόταν ψευδώς στο παρελθόν, φαλκιδεύοντας το παρόν και υπονομεύοντας το μέλλον.
Φοβάμαι πως ο χρόνος ανάκαμψης, (αν ποτέ συμβεί τέτοια),θα είναι μακρύς, εκτός βεληνεκούς της δικής σας σταδιοδρομίας, οπότε....
Οπλιστείτε με υπομονή, κουράγιο και καθαρό μυαλό, αποφεύγοντας λάθη του παρελθόντος.
Ειλικρινά, το ποιός θα κυβερνήσει πλέον τη χώρα, είναι το μικρότερο ζητούμενο. Η ζημιά έχει γίνει, η βλάβη είναι ανήκεστος, η, όπως-όπως, θεραπεία δύσκολη και μονοδρομική, οπότε μιά κυβέρνηση συνεργασίας (επί τέλους, κάπως θα πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα!) θα βάλλει στο "κόλπο" των ευθυνών όλους. Και ό,τι σωθεί, σώθηκε!
Στον ιστορικό του μέλλοντος επαφίεται ο ρόλος της ανάλυσης και του καταλογισμού ευθυνών, γιά τα πεπραγμένα της ταραγμένης εποχής μας.