Επικαιρότης
Με την πλάτη της χώρας στον τοίχο πλέον, καλείται το υπάρχον πολιτικό προσωπικό (sic) να σβήσει τη φωτιά που αυτό άναψε και να γκρεμίσει το αυθαίρετο που το ίδιο έστησε.
Και ο τελευταίος πολιτικός, από το όποιο μετερίζι, συνέβαλε στη ζημιά. Άλλος χτίζοντας αγκωνάρια και άλλος βάζοντας μιά χούφτα άμμου. Πάντως, όλοι, ανεξαιρέτως, ευθύνονται. Είτε γι’ αυτά που έκαναν και δεν έπρεπε, είτε γιά ό,τι δεν έκαναν, ενώ έπρεπε!
Σημερινό ζητούμενο η σωτηρία της πατρίδας και του λαού της διά της υπέρβασης της ηγεσίας της. Η έξαρση πάνω από προσωπικές ιδιοτέλειες και κομματικά μικροσυμφέροντα, η συναίνεση, ο συγχρωτισμός και ο συντονισμένος βηματισμός στον δρόμο του κοινού συμφέροντος.
Πράγμα, όμως, εντελώς αδύνατον, αφού αντίκειται στη φύση της πολιτικής και το DNA των πολιτικών μας.
Αυτόχειρες δεν υπάρχουν στο σημερινό πρωταγωνιστικό πολιτικό πάνελ. Ακόμη και σε απίθανη περίπτωση προσωρινής ανακωχής, οι «λυκοφιλίες» δεν ξεγελούν κανένα. Όλοι θα περιμένουν αλλήλους στη γωνία. Γιά τρικλοποδιά, υπονόμευση και χτύπημα κάτω από το τραπέζι.
Και το αποτέλεσμα μηδέν!
Η φύση δεν ξεπερνιέται! Ο έμπορος δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί από τον πειρασμό του κέρδους, ο αστυνομικός από τη φιλυποψία κι ο πολιτικός από το πολιτικό κόστος, την φιλοδοξία και την προσωπική προοπτική. Τελεία και παύλα!
Σήμερα μόνο άνθρωποι απαλλαγμένοι από πολιτικές φιλοδοξίες, έντιμοι, σώφρονες και τεχνοκράτες, μπορούν να πέσουν στη φωτιά των αναγκαίων αντιδημοτικών μέτρων, αν διαθέτουν τον πυρίμαχο μανδύα της αδιαφορίας γιά τη λαϊκή δυσφορία και του ανύπαρκτου πολιτικού μέλλοντος.
Ο τόπος χρειάζεται κυβέρνηση πατριωτών με αίσθημα αυτοθυσίας. Εθελοντές - καμικάζι!
Και επί κεφαλής της, θα πρέπει να τεθεί κάποιος με πολιτικό παρελθόν, κυβερνητική εμπειρία και προϋπηρεσία στα οικονομικά. Πολιτικά παροπλισμένος, χαίρων καλής φήμης και γενικής αποδοχής. Χωρίς βαρίδια και ψεγάδια από την πολιτική του προϊστορία. Μαέστρος της σχηματιζόμενης υπηρεσιακής κυβερνητικής ορχήστρας και συντονιστής του δύσκολου έργου της.
Ζητείται λοιπόν, άνθρωπος συνετός, ικανός, νηφάλιος, ηθικά άμεμπτος, αδιάφθορος, μετρημένος, σοβαρός, σαφής και πάνω απ’ όλα ειλικρινής και αξιόπιστος.
Ίσως αρκετοί να πληρούν τέτοιες προϋποθέσεις και να μην τους ξέρω, όμως το μυαλό μου πάει σε έναν. Τον Αλέκο Παπαδόπουλο!
Με την πλάτη της χώρας στον τοίχο πλέον, καλείται το υπάρχον πολιτικό προσωπικό (sic) να σβήσει τη φωτιά που αυτό άναψε και να γκρεμίσει το αυθαίρετο που το ίδιο έστησε.
Και ο τελευταίος πολιτικός, από το όποιο μετερίζι, συνέβαλε στη ζημιά. Άλλος χτίζοντας αγκωνάρια και άλλος βάζοντας μιά χούφτα άμμου. Πάντως, όλοι, ανεξαιρέτως, ευθύνονται. Είτε γι’ αυτά που έκαναν και δεν έπρεπε, είτε γιά ό,τι δεν έκαναν, ενώ έπρεπε!
Σημερινό ζητούμενο η σωτηρία της πατρίδας και του λαού της διά της υπέρβασης της ηγεσίας της. Η έξαρση πάνω από προσωπικές ιδιοτέλειες και κομματικά μικροσυμφέροντα, η συναίνεση, ο συγχρωτισμός και ο συντονισμένος βηματισμός στον δρόμο του κοινού συμφέροντος.
Πράγμα, όμως, εντελώς αδύνατον, αφού αντίκειται στη φύση της πολιτικής και το DNA των πολιτικών μας.
Αυτόχειρες δεν υπάρχουν στο σημερινό πρωταγωνιστικό πολιτικό πάνελ. Ακόμη και σε απίθανη περίπτωση προσωρινής ανακωχής, οι «λυκοφιλίες» δεν ξεγελούν κανένα. Όλοι θα περιμένουν αλλήλους στη γωνία. Γιά τρικλοποδιά, υπονόμευση και χτύπημα κάτω από το τραπέζι.
Και το αποτέλεσμα μηδέν!
Η φύση δεν ξεπερνιέται! Ο έμπορος δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί από τον πειρασμό του κέρδους, ο αστυνομικός από τη φιλυποψία κι ο πολιτικός από το πολιτικό κόστος, την φιλοδοξία και την προσωπική προοπτική. Τελεία και παύλα!
Σήμερα μόνο άνθρωποι απαλλαγμένοι από πολιτικές φιλοδοξίες, έντιμοι, σώφρονες και τεχνοκράτες, μπορούν να πέσουν στη φωτιά των αναγκαίων αντιδημοτικών μέτρων, αν διαθέτουν τον πυρίμαχο μανδύα της αδιαφορίας γιά τη λαϊκή δυσφορία και του ανύπαρκτου πολιτικού μέλλοντος.
Ο τόπος χρειάζεται κυβέρνηση πατριωτών με αίσθημα αυτοθυσίας. Εθελοντές - καμικάζι!
Και επί κεφαλής της, θα πρέπει να τεθεί κάποιος με πολιτικό παρελθόν, κυβερνητική εμπειρία και προϋπηρεσία στα οικονομικά. Πολιτικά παροπλισμένος, χαίρων καλής φήμης και γενικής αποδοχής. Χωρίς βαρίδια και ψεγάδια από την πολιτική του προϊστορία. Μαέστρος της σχηματιζόμενης υπηρεσιακής κυβερνητικής ορχήστρας και συντονιστής του δύσκολου έργου της.
Ζητείται λοιπόν, άνθρωπος συνετός, ικανός, νηφάλιος, ηθικά άμεμπτος, αδιάφθορος, μετρημένος, σοβαρός, σαφής και πάνω απ’ όλα ειλικρινής και αξιόπιστος.
Ίσως αρκετοί να πληρούν τέτοιες προϋποθέσεις και να μην τους ξέρω, όμως το μυαλό μου πάει σε έναν. Τον Αλέκο Παπαδόπουλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου