Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Ηρωικοί αγωνιστές και παρανοϊκοί δολοφόνοι.

Θέσεις - Απόψεις

   Η υπόθεση Οσάμα μπιν Λάντεν, η ζωή και η δράση του, δημιουργούν προϋποθέσεις αλλά και απαίτηση αναδιάταξης και ξεκαθαρίσματος κάποιων εννοιών και κάποιων αρχών και αξιών, που μέσα στο σημερινό αποπροσανατολιστικό μπάχαλο έχουν γίνει κουβάρι αξεδιάλυτο.
   Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την αποθέωση της ελευθερίας, σαν έννοια και σαν πράξη, με αποτέλεσμα αυτή να εξοκείλει, συχνότατα, προς την πλευρά της ελευθεριότητος και του παραλογισμού! Π.χ. οι γάμοι των ομοφυλοφίλων και η απαίτηση καθιερώσεως, αποδοχής και αναγνώρισής τους, υπό το πρίσμα των απεριόριστα επιτρεπόμενων ατομικών επιλογών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εκτροχιασμού της έννοιας «ελευθερία»!

   Ο Οσάμα μπιν Λάντεν δεν δικαιούται, έστω κατ’ ελάχιστον, τον τίτλο του «ήρωα», του «αγωνιστή» και όλα αυτά τα τιμητικά και ωραία που δημιουργούν υστεροφημίες, είδωλα και πρότυπα, καθ’ όσον η συνολική του διαδρομή στον μάταιο τούτο κόσμο δεν πρόσφερε στην ανθρωπότητα κάτι θετικό, σε υλικό ή πνευματικό επίπεδο. Αντιθέτως, μάλιστα! Έβλαψε πολύ και σκότωσε πολλούς. Κυρίως, αθώους, άμαχους κι ανυπεράσπιστους.
   Υπήρξε ένας πάμπλουτος κληρονόμος μεγάλης πατρικής περιουσίας την οποία διέθετε γιά να οργανώνει δολιοφθορές, καταστροφές και σκόρπισε τον θάνατο σε χιλιάδες άγνωστούς του πολίτες, που δεν τον έβλαψαν στο ελάχιστο, στα πλαίσια ενός πολέμου που κήρυξε μόνος του, με δικά του κριτήρια και αντιπάλους και τον οποίον διεξήγαγε κατά πολύ περίεργο και πρωτοφανή τρόπο. Με τις «πλάτες» άλλων!
   Κάποιοι έβαζαν την τόλμη, το αίμα, τη ζωή τους κι αυτός εκμεταλλευόμενος το τυφλό μίσος και τον σκοταδιστικό φανατισμό τους, έβαζε μόνο …. τα λεφτά και τα πολεμοφόδια.

   Κάθε τολμηρή ενέργεια, κάθε τόλμημα, κάθε αποκοτιά και κάθε θυσία, δεν σημαίνει υποχρεωτικά και ηρωισμό. «Ηρωισμός» χωρίς ηθικά αποτελέσματα, θετικό παραδειγματισμό και φωτεινή αντανάκλαση σε ένα λαό, ή έστω στη στενότερη κοινωνική ομάδα του «ήρωα», δεν νοείται. Τυφλά δολοφονικά χτυπήματα, μόνο ηρωισμοί δεν χαρακτηρίζονται, έστω κι αν συνοδεύονται από αυτοθυσία του θύτη. Ίσα ίσα, που όσο μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα είναι αυτά, τόσο μεγαλύτερη οργή και αποτροπιασμό προκαλούν.
   Ο νεκρός, πλέον, Σαουδάραβας μεγιστάνας, με την όλη του στάση και διαβίωση, μόνο υπόδειγμα «ήρωα» δεν δημιουργεί. Σε προσωπικό επίπεδο ο μόνος ηρωισμός που επέδειξε ήταν στο… κρεβάτι! Πλήθος από νεαρές γυναίκες και πλήθος από παιδιά συνιστούν και εμφανίζουν, αυταπόδεικτα, το πραγματικό προσωπικό του έργο και την ουσιαστική του προσφορά στην κοινωνία!

   Γιά τον τρόπο εξόντωσης και «ταφής» του διατυπώθηκαν διάφορες αντιαμερικανικές και «θολοκουλτουριάρικες» απόψεις, εν ονόματι, κάποιων ποικίλων… δεοντολογιών.
   Ο Λάντεν, μόνος του, διάλεξε τον τρόπο και τα μέσα που διεξήγαγε τον … «αγώνα» του κατά του πολιτισμένου κόσμου και ουδείς δικαιούται να διαμαρτύρεται γιά τον τρόπο που κι αυτός, αμυνόμενος, τον αντιμετώπισε! Λεβέντικα εσύ, λεβέντικα κι εγώ! Ανορθόδοξα εσύ, ανορθόδοξα κι εγώ! Στο κάτω κάτω, εκείνος διάλεξε, πρώτος, τα όπλα της μονομαχίας!
   Η ανισότης κι η υπεροπλία του αντιπάλου, επ’ ουδενί δικαιολογεί την μπαμπεσιά, την ανανδρία, τον κλεφτοπόλεμο και το τυφλό, ύπουλο χτύπημα σε ανύποπτους άμαχους. Αν δεν μπορείς να πολεμήσεις έντιμα και στα ίσα, εις γνώση της θυσίας μπροστά σε ισχυρότερο εχθρό, ή κάθεσαι στ’ αυγά σου ή, «πολεμώντας» ανέντιμα και με χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση, θα πρέπει να είσαι έτοιμος γι’ αντίστοιχη αντιμετώπιση. Και, κυρίως, γιά κάθε μεταθανάτιο απομυθοποίηση και απαξία!
  
   Ο Λεωνίδας με μιά χούφτα Σπαρτιάτες βγήκε στο δρόμο της βέβαιης θυσίας, χωρίς μπαμπεσιές κι εγκληματικές ενέργειες κι αντιμετώπισε, κατά μέτωπο, χιλιάδες πάνοπλους αντιπάλους. Γι’ αυτό και πεσών δοξάστηκε, ως «ήρωας»!
   Το ίδιο ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος που πολεμώντας τους Τούρκους αντρίκεια σε άνιση αναμέτρηση, έπεσε ένδοξα στα τείχη της Πόλης και τιμήθηκε από τον Μωάμεθ ως γενναίος και άξιος αντίπαλος.
   Όπως κι ο Παπαφλέσσας που εις γνώση της μάταιης αντίστασης, κάθισε και σφάχτηκε απ’ τον Ιμπραήμ στο Μανιάκι, πολεμώντας παλικαρίσια τα πολυάριθμα αιγυπτιακά στίφη και κέρδισε το μεταθανάτιο φιλί και την αναγνώριση του νικητή Ιμπραήμ, μαζί με την παγκόσμια αιώνια δόξα.
   Τέτοια αντιμετώπιση δεν δικαιούνται και δεν μπορούν να περιμένουν οι «γιαλατζί», τρυφηλοί εραστές - «επαναστάτες», τύπου Οσάμα μπιν Λάντεν, που οχυρωμένοι πίσω από την τεράστια περιουσία τους και τα άνετα κρησφύγετά τους και εκμεταλλευόμενοι τον αυτοκτονικό σκοταδισμό κάποιων υπανάπτυκτων φανατικών, (σαν αυτούς που βλέπουμε να διαδηλώνουν τώρα στο Πακιστάν γιά τον θάνατό του), σκορπούν εκ του ασφαλούς και από ασφαλή θέση, τη φρίκη και τον θάνατο σε αθώους και προσπαθούν να επιβάλλουν τον τρόμο στη διεθνή κοινότητα. Η λέξη «τρομοκρατία», συνώνυμη της μπαμπεσιάς, της θρασυδειλίας και της ανανδρίας, αυτό λέει από μόνη της!
   Ο λεβέντης, ο «άντρας», βγαίνει μπροστά, έστω μόνος του, πολεμάει λεβέντικα και πέφτει σαν άντρας. Και τότε χρίζεται «ήρωας». Το βιολογικά, μόνο, αρσενικό κάθεται προστατευμένο πίσω από τεράστια τείχη και νεαρές γυναίκες και, «βολεύοντάς» τις, κάνει μόνο… παιδιά! Σαν μέλισσα-βασίλισσα στην κυψέλη!

   Μία λιτή, μικρή εξόδιος τελετή και μερικές ευχές γιά μιά αμφίβολη συγχώρεση από τον (καθ’ οιονδήποτε δόγμα και τρόπο απεικονιζόμενο) Δημιουργό και η ταχεία εξαφάνιση της σορού και του σημείου ταφής τους, (γιά να μην γίνει σημείο αναφοράς κακού παραδείγματος, συσπείρωσης επίδοξων συνεχιστών της παράλογης και άκριτης βίας και αναπαραγωγής δεινών), είναι ό,τι τους αξίζει και ό,τι δικαιούνται.
   Όσο γιά τους πάσης φύσεως, τάχα, θεματοφύλακες της παγκόσμιας νομιμότητος και τάξης, τις οποίες βλέπουν να παραβιάζονται συστηματικά μόνο από τις δυτικές δυνάμεις, (βολεμένοι στην άνεση κι ασφάλεια των δυτικών «κεκτημένων» τους), καλό θα είναι να επενδύουν τη μιζέρια και την κριτική τους σε πραγματικές αφορμές που οι δυνάμεις αυτές τους δίνουν και όχι να προδίδουν την προκατάληψή τους με τυφλή λύσσα σε κάθε ευκαιρία, ποντάροντας σε σαθρά επιχειρήματα και «κουτσά άλογα». Γιατί τέτοιες αφορμές, δυστυχώς, τους παρέχονται άφθονες. Δεν τους χρειάζονται, λοιπόν, και άλλες. Ψεύτικες, σαθρές και κατασκευασμένες.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου