Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2023

«Finito la musica, passato la festa».


Καθώς ο απόηχος της ξεκούρντιστης σουρντίνας ξεμακραίνει, ο ρεαλισμός, κούτσα-κούτσα, μαζί με τις ανάγκες της πραγματικότητος επιστρέφει στην «πόλη».
Οι θορυβώδεις πανηγυρισμοί κι οι τυμπανοκρουσίες από τον… «θρίαμβο» του αερόλιθου Κασσελάκη καταλαγιάζουν με τις ελπίδες των αιφνίδιων οπαδών του, δειλά-δειλά, να βγαίνουν απ΄ το καβούκι τους αναπτερωμένες και «διψασμένες» γιά εξουσία.
Όμως τώρα επέστη η ώρα ενός άλλου -ελληνικού αυτού- ρητού, (του Βίαντος του Πριηνέως, νομίζω), απόλυτα σχετικού με την παγκόσμια πραγματικότητα που λέει: «Αρχή άνδρα δείκνυσι». Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, μαζί με την ευθύνη, μαζί με την απόδειξη αξιοσύνης του ουρανοκατέβατου Στεφάνου.
Η αιώνια συμπλεγματική μειονεξία των συριζαρέων αριστερών, γλυκαμένων από τη γεύση μιάς προσωρινής εξουσίας, βαθύτατα απογοητευμένη από την υπάρχουσα ηγετική ομάδα και τις τακτικές της, ενστικτωδώς ενεργούσα έριξε την απελπισμένη ζαριά στην μόνη διατιθέμενη πιθανότητα αλλαγής της μοίρας της παράταξης.
Η πολιτική μου ταυτότητα και η λογική μου επαγωγή είναι γνωστή και… «καταγεγραμμένη» πολλάκις. Επίσης γνωστά είναι τα χαρακτηριστικά της προηγουμένης ηγεσίας του Σύριζα, την οποία έφερε, ευκαιρίας δοθείσης, στο τιμόνι της χώρας το παλιρροϊκό κύμα της αντιμνημονιακής αγανάκτησης. Όμως, καθώς η «διατήρηση» στην κορυφή είναι δυσχερέστερη της «ανόδου» σ΄ αυτήν… οι «αρετές» του αμόρφωτου, αστοιχείωτου και κουτοπόνηρου λαϊκιστή μπαγαπόντη Τσίπρα έγιναν καταφανείς στην διάρκεια της κυριαρχίας του. Οπότε, μαζί με τον δημαγωγικό και διχαστικό του λόγο, τα ψέματα και τις κωλοτούμπες του -όλα μαζί- έπεσαν στο βάραθρο των τελευταίων εκλογών.
Τώρα, με βάση τον παγκόσμιο νόμο που σιχαίνεται το… κενό και θέλει να το γεμίζει πάντα, ο μετεωρόλιθος Κασσελάκης αποτελεί -ορώμενος ψύχραιμα, ως φαινόμενο- μία χρυσή ευκαιρία «αποτοξίνωσης» της πολιτικής ζωής από τον αγραβάτωτο διχασμό του… «ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν» και την μισαλλοδοξία του… «ή εμείς, ή αυτοί».
Μορφωμένος, «χορτάτος» και απαλλαγμένος από μιζέρια βιοπορισμού, με «πλατειά» εικόνα της σημερινής πραγματικότητος, ερχόμενος από συνθήκες πολιτισμού και ακομπλεξάριστος -αφού τολμά να δείχνει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό- έχει όλα τα φόντα να ξεπεράσει την αριστερή μιζέρια και τον… «φτωχομπινεδισμό» που χαρακτηρίζει την παράταξη, στην οποία αποφάσισε να ενταχθεί. Και μέσω της οποίας να παίξει το χαρτί των πολιτικών του ικανοτήτων.
Πιστεύω πως αν φρονίμως επιλέξει το «επιτελείο» του και αν απαλλαγεί εγκαίρως από «τσιτάτα», ετικέτες, προκαταλήψεις και «δυσκοίλιους» μικρόψυχους. Αν ανοίξει και ξεμουχλιάσει τα σκοτεινά ντουλάπια της αριστερής αγιοσύνης, πετώντας σκελετούς και φαντάσματα του παρελθόντος και αν διαλέξει ανοιχτόμυαλους συμβούλους -παρ΄ όλα τα αντιθέτως φαινόμενα θεωρώ τον Αποστολάκη καλό Μέντορα- μπορεί να ολοκληρώσει την έκπληξη. Και να πετύχει. Αυτός, μεν, να αναδειχθεί σε ικανό ηγέτη, το Κοινοβούλιο να αναβαθμιστεί και η χώρα να πάει ένα βήμα εμπρός.
Ειδ΄ άλλως -και δυστυχώς- οι σταφυλές θ΄αποδειχθούν «όμφακες», οι ελπίδες «φρούδες» και, κατά τον μεγάλο Δανό παραμυθά, (τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν), σαν μικρό πιτσιρίκι θα φωνάξω πρώτος… «Ο βασιλιάς είναι γυμνός»!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου