Ή στραβός είν’ ο γιαλός, (που δεν είναι), ή στραβά αρμενίζουμε, (όπως πάντα)!

Σταχυολογήματα μετά την πρόσφατη θριαμβολογία της… εξόδου. (Όχι του Μεσολογγίου,... στις αγορές).

Οδός Ερμού των Αθηνών και όχι του Κιέβου.

   α)  Από την πρόσφατη ειδησεογραφία:

   - Ανακοινώθηκε πως όσα σχολεία «ξεσκίστηκαν» στις καταλήψεις θα ανοίξουν, αντί την Δευτέρα του Θωμά, την Τετάρτη του Πάσχα! Σαχλαμάρες δηλαδή. Αντί να παρατείνουν το διδακτικό έτος καμιά εικοσαριά ημέρες, μπας και ξεστραβωθούν οι μικροί μας «ρεβολουσιονάριοι», μέσα σε τρείς ημέρες -ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε- θα κλείσουν, τάχα, όλα τους τα διδακτικά κενά και… καλύφθηκε η ζημιά!

   Έρχεται όμως η διαβόητη ομοσπονδία των δασκαλοκαθηγητάδων, (που έχει επικεφαλής της  εκείνον τον ανεκδιήγητο «Σαββόπουλο της Παιδείας», που φιλοδοξούσε να... ρίξει την Κυβέρνηση, τον περασμένο Σεπτέμβριο!), και προαναγγέλλει απεργίες και στάσεις αυτές τις ημέρες! Υπέροχα!

   Διότι, λένε οι υπέρμαχοι της μόρφωσης των Ελληνόπουλων, αυτές οι ημέρες είναι θεσμοθετημένες ως σχολικές διακοπές, άρα δεν είναι δυνατόν να γίνουν μαθήματα!

   Με τη λογική αυτή, αφού Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι είναι… «θεσμοθετημένες» διακοπές, από πού και πότε θα προκύψει ο χρόνος της περίφημης αναπλήρωσης που χάθηκε στις ημέρες του ρεμπελιού; Ακόμη και του αγίου π…, που ισχυρίζονται μερικοί, μία μέρα είναι κι αυτή, δεν φθάνει.

  β) Από το  χθεσινό, κυριακάτικο, άνοιγμα των καταστημάτων:

  Όπως ήταν αναμενόμενο οι απεργοί εργατοϋπάλληλοι, οι οποίοι κλαψουρίζουν όταν κλείνουν μαγαζιά και πυκνώνουν οι τάξεις των ανέργων, αντί να παρακαλούν να υπάρχει δουλειά, κρατώντας τα σε ζωή με νύχια και με δόντια -λες και κατέβηκαν από άλλο πλανήτη και δεν ξέρουν τις συνθήκες τις αγοράς- προέβησαν στις γνωστές ασχήμιες και προβοκατόρικες ενέργειες, πέραν των θεμιτών και νομίμων πλαισίων των αντιδράσεών τους. («Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του»!). Έβγαλαν με την βία πελάτες που ήθελαν να ψωνίσουν, υποχρέωσαν καταστηματάρχες να κατεβάσουν ρολά και, στη ζούλα, έσπαγαν και καμιά βιτρίνα! Όλα αυτά εντελώς… συμβολικά. Όποτε, τα ΜΑΤ τους αντιμετώπισαν δεόντως επίσης… «εντελώς συμβολικά». Με κυνηγητό, γκλομπ και δακρυγόνα. Έκτακτα! (Αχ, αυτοί οι… συμβολισμοί με ξετρελαίνουν!). Και όπως γίνεται πάντοτε μας αρέσουν μόνο οι «δικοί» μας συμβολισμοί, οι καλοί, οι δημοκρατικοί. Των άλλων όχι!

   Κατά τα λοιπά, μας φταίει η… Μέρκελ και τα μνημόνια. Και περιμένουμε να βγούμε απ’ αυτά και να διαχειριστούμε, πλέον, τη ζωή μας σωστά  μόνοι. Ενώ, όχι μόνο δεν ξέρουμε το μακροχρόνιο συμφέρον μας, αλλά ούτε να λύσουμε το βρακοζώνι μας δεν είμαστε ικανοί! Οι αλλεπάλληλες πτωχεύσεις του νεοελληνικού κράτους, οι διαχειρίσεις των χρεών που δημιουργήθηκαν αλλά και των τζάμπα βοηθειών, (π.χ. Σχέδιο Μάρσαλ), η ενισχύσεων, (ΕΟΚ), που μας χορηγήθηκαν, κάνει τη Βολιβία να φαντάζει πρότυπο συνετής διαχείρισης.

   Και άντε μετά εσύ, συνετέ αφελή πολίτη, να ελπίζεις, βλέποντας Τσίπρα κι ακούγοντας … Λαφαζάνη!