Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Πολιτική και πολιτικοί.

Σχολιασμοί

   Η στήλη ανέκαθεν πίστευε πως η πολιτική αποτελεί το βασικότερο εργαλείο της Οικονομίας, (εμβρυουλκό το αποκαλούσε), η οποία σαν έννοια κυριαρχεί και κατευθύνει τα πάντα στη Φύση. Η σημερινή δύσκολη παγκόσμια συγκυρία δικαιώνει την άποψη.

   Οι πολιτικοί, ως οι κατ εξοχήν θεράποντες της πολιτικής, άρα της οικονομίας, αποτελούν τον αποφασιστικό παράγοντα ευημερίας ή καχεξίας του λαού τους, ανάλογα με τις ικανότητες στη διαχείριση, τη διορατικότητα, τα πάθη και την, εν γένει, συμπεριφορά τους, Τόσο στο δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό τους βίο, παρ’ όλη την εκ του πονηρού προσπάθεια διαχωρισμού των δύο ιδιοτήτων από ορισμένους. Αποκλείεται πολιτικός, φαύλος στην προσωπική του ζωή, να αναδειχθεί σε λαμπρό πολιτικό αστέρα. Το πολύ-πολύ να γίνει διάττων!

   Φυσιολογικό και μοιραίο οι πολιτικοί να αναδύονται από τα σπλάχνα του λαού, (σαρξ εκ της σαρκός), και να αποτελούν δείγμα των χαρακτηριστικών και καθρέφτη των ιδιοτήτων του.
Ο Τσώρτσιλ έλεγε, και πολύ σωστά, ότι κάθε λαός κυβερνιέται κατά πώς το αξίζει.
   Απλώς, αν ένας λαός ευτυχήσει ν’ αναδυθεί σε δεδομένη στιγμή ηγέτης με τα καλά χαρακτηριστικά της φυλής του, ο λαός ευημερεί, καλοδιοικείται και προκόφτει. Αν όχι….
   Η πρόσφατη ελληνική ιστορία παρουσιάζει όλο το ποιοτικό φάσμα στην ηγεσία της χώρας και όλοι αντιλαμβάνονται, βιώνουν και δρέπουν τους καρπούς της δράσης και των συμπεριφορών των πολιτικών μας.

   Τώρα που η χώρα αντιμετωπίζει τη χειρότερη φουρτούνα από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους και το σκάφος μισομπαταρισμένο παλεύει ν’ αποφύγει τη βύθιση, θα περίμενε κανείς, έστω την υστάτη, την συνέγερση της υπευθυνότητος των ταγών μας, την αφύπνιση της υπνώττουσας συνείδησής τους, τη συγκέντρωση κάθε καλού στοιχείου που κρύβουν μέσα τους, με εξωτερίκευση και διοχέτευση αυτών στον δεινοπαθούντα λαό, τη συσπείρωση στην υπηρεσία του «εμείς» με αντίστοιχο παραμερισμό του «εγώ» και τη συστράτευση στον κοινό αγώνα γιά τη «σωτηρία της πατρίδας».( Η τελευταία φράση μπαίνει σε εισαγωγικά γιατί είναι τόσο κοινότοπη και πολυφορεμένη, αφού μιά ζωή έχω βαρεθεί να την ακούω να χρησιμοποιείται κατά κόρον και καθ’ υπερβολήν, και μόλις τώρα αποκτά πραγματικό νόημα και χρήζει σοβαρής αντιμετώπισης).
   Αντ’ αυτών βλέπουμε έκπληκτοι φαινόμενα άκρας ιδιοτέλειας κι ανευθυνότητος. Μικρότητες, πείσματα και «υποθήκες» γιά αύριο, λες και αν βουλιάξει το σκάφος θα υπάρξει αύριο!
   Πώς αλλιώς να ερμηνευθούν συμπεριφορές κάποιων υψηλόβαθμων βουλευτών, περιβεβλημένων με εξέχοντα πρόσθετα αξιώματα και τίτλους, (πρόεδροι, αντιπρόεδροι Βουλής, κ.λπ.), που μέσα στην οικονομική κατρακύλα ενός λαού, σπεύδουν, επιδεικνύοντας άκρατο νεποτισμό, να βολέψουν τα παιδιά, το σόι και την παρέα τους! Και αν το έκαναν στον ιδιωτικό τομέα, ουδείς ψόγος. Όμως το να διορίζεις, τώρα, στη Βουλή -το αμαρτωλό φιλέτο του δημοσίου τομέα με τις απαράδεκτες προνομίες και δυσθεώρητες μισθοδοσίες- τους δικούς σου, η υπόθεση ξεπερνά τα όρια του σκανδάλου και περνάει στη προκλητική χυδαιότητα και απόλυτη ευτέλεια, γεγονός που απάδει γιά πρόσωπα που κρατούν τη μοίρα μας στα χέρια τους και τα οποία με τη συμπεριφορά τους αυτοχειριάζουν κάθε ίχνος «έξωθι καλής μαρτυρίας», κύρους και οφειλόμενης εμπιστοσύνης από τους πολίτες.
   Τέτοιες κατάπτυστες συμπεριφορές, έστω καλυπτόμενες πίσω από πονηρούς και ομοίως κατάπτυστους νόμους, κανονισμούς και άλλες νομικίστικες διατάξεις, και η επίκληση της πανανήθικης ταύτισης του «νόμιμου με το ηθικό», απαιτούν άμεση επανόρθωση και ανάκληση των γενομένων χαριστικών διορισμών, νομοθετική ρύθμιση αποφυγής της περαιτέρω διαιώνισης του κακού και άμεση αποκαθήλωση των ενόχων βουλευτών από πρόσθετα τιμητικά αξιώματα. Με την, επί πλέον, υπόμνηση προς τον, τάχα διαθέτοντα μνήμη, λαό να τους θυμηθεί στις επόμενες εκλογές, οψέποτε γίνουν.

   Επίσης, (άλλο φαινόμενο πολιτικού στρουθοκαμηλισμού και φαυλότητος), μέσα στην τούρλα του Σαββάτου, τη φούρια και το χαμό της κρισιμότητας των ημερών, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει ως μείζον πολιτικό θέμα, το ότι ο «μεσιέ» (ίσως και «μουσιού» κατά το «μαντάμ» Μέρκελ!) Γιουνγκέρ, αρνήθηκε να συναντηθεί, (και προφανώς να συμβουλευτεί), με τον ηγέτη κ. Τσίπρα! Εδώ ο κόσμος χάνεται κι … ο ΣΥΡΙΖΑ χτενίζεται!

   Άνθρωποι μικροί, μικρόμυαλοι, κουτοπόνηροι που ασκούν μικροπολιτική και εξυπηρετούν ιδιοτέλειες και μικροσυμφέροντα, προσκολλημένοι σε δέντρα κι αψηφούντες δάση,  που όμως μας κυβερνούν.
   Και άντε μετά εσύ να δεις φως στο τούνελ!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου