Θέσεις - Απόψεις
Μπίνγκο! Επί τέλους το πρώτο βήμα προς την εκπλήρωση του ονείρου του βουλιμικού γιά εξουσία ευτραφούς κ. Ευφράδεια έγινε πραγματικότητα! Μετά από τιτάνιο προεκλογικό αγώνα και σκληρό εσωκομματικό ανταγωνισμό με τον…. Λεβέντη-Παπουτσή, (α’, ναι και τον Βεργή-Τζουμάκα), ο πληθωρικός Μπένυ επεκράτησε και εφορμά ακάθεκτος προς το νέο στόχο, την πρωθυπουργική καρέκλα!
Γιά την στήλη, (και όποιον την παρακολουθεί συστηματικά), τα γεγονότα δεν δημιουργούν έκπληξη και το πράγμα ακολουθεί νομοτελειακά την προδιαγεγραμμένη του πορεία. Ο φαύλος πολιτικός σχηματισμός που λέγεται ΠΑΣΟΚ, σε όλο την παραγωγική του αλυσίδα, λειτούργησε άψογα. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός να ανακοινώνει … εκατοντάδες χιλιάδες ψηφίσαντες, οι οργανωτές να συγκεντρώνουν και να στήνουν στην ουρά των εκλογικών κέντρων τον κάθε διερχόμενο… Πακιστανό, τα κανάλια, (οι σύγχρονοι… Μπιρσίμ), να φτιάχνουν … συμπαγή πλάνα λαού, οι Τρέμες και σια να… τρέμουν από συγκίνηση στο χαρμόσυνο άγγελμα της μεγάλης προσέλευσης, οι φανατικοί χαχόλοι να σπεύδουν με φανατισμό και ο Χοντροβαγγέλας, το βράδυ, να … πανηγυρίζει λέγοντας πως «το ΠΑΣΟΚ έβγαλε την ψυχή του»! Εννοείται, αφού προηγουμένως και γιά 2,5 χρόνια έβγαλε τη δική μας!
Κατ’ επανάληψη έχει αναλυθεί από το blog αυτό, ο ψυχισμός του πασοκικού χώρου. Τόσον από πλευράς ηγεσίας και πολιτικών στελεχών, όσο και από πλευράς οπαδών.
Γιά την οικονομία της ανάρτησης και του χρόνου του αναγνώστη, απλώς επαναλαμβάνεται μικρή σύνοψη μιάς μακρόχρονης παρατήρησης και μιάς εξονυχιστικής μελέτης του φαινομένου που λέγεται «πασοκισμός». Πρόκειται γιά συγκέντρωση και πολιτική σύμπηξη του χειρότερου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, ανεξαρτήτως αρχικής ιδεολογικής προέλευσης, γαρνιρισμένου με το, περιστασιακά και κάτω από τις εκάστοτε ειδικές συνθήκες, μετακινούμενο ποσοστό ψηφοφόρων που δημιουργεί τελικά τις κυβερνητικές πλειοψηφίες. Υπό την «πεφωτισμένη» ηγεσία ιδιαίτατα φαύλων δημαγωγών, ιδιοτελών λαϊκιστών και λοιπών πολιτικών μετριοτήτων. Αποτέλεσμα, η αποθέωση της κομματικής αναξιοκρατίας, της γραφειοκρατικής γιγάντωσης ενός αντιπαραγωγικού και σπάταλου δημόσιου τομέα, της πελατειακής σχέσης αρχόντων και αρχομένων και μιάς διαπλοκής που -όλα μαζί- συνθέτουν ένα τεράστιο εργαστήρι διαφθοράς και τριτοκοσμικής λειτουργίας του κράτους. Τα διάφορα όζοντα αποστήματα που σπάζουν, ένα-ένα καθημερινά, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Η χθεσινή παρωδία ψηφοφορίας απέδειξε περίτρανα:
- Τη συστηματική ψευδολογία, την παραπληροφόρηση και την πολιτικάντικη κουτοπονηριά της νέας ηγεσίας του «όλου» ΠΑΣΟΚ, που μόνο στόχο είχε, με το «φούσκωμα» του αριθμού των συμμετεχόντων, σε μιά ανούσια και άνευ νοήματος εκλογική διαδικασία, να συνεγείρει τους απογοητευμένους πασόκους, να συσπειρώσει τα διασκορπισμένα «πρόβατα» και να τονώσει το καταπτοημένο ηθικό όλων τους. Κάτι που σε επικοινωνιακό, τουλάχιστον, επίπεδο μοιάζει να πέτυχε αρκετά.
- Παρ’ όλη την οικονομική συντριβή των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων, κατ’ εξοχήν πελατειακή δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πως μιά σημαντική μερίδα συμπολιτών μας δεν «καταλαβαίνει Χριστό», κατά το λαϊκώς λεγόμενο. Αυτοί, θα παραμένουν πάντα πιστοί στο αυτοκτονικό σύνθημα: «ΠΑΣΟΚ και ξερό ψωμί»! Έστω και λιγοστό!
- Όσοι πίστευαν, μεταξύ αυτών και κάποιοι φωνακλάδες κι ανερμάτιστοι διάσημοι δημοσιογράφοι, της κακής αράδας και της απ’ εδώ πλευράς, πως το ΠΑΣΟΚ θα πετύχει μονοψήφιο εκλογικό σκορ στις προσεχείς εκλογές, θ’ απογοητευτούν πικρά.
- Όσες αριστερές δυνάμεις, κορδακίζονται αιδημόνως μπουρδολογώντας, αλλά με ανοιχτό το κομματικό «συρτάρι» και μαζεύουν δημοσκοπικές πασοκικές ψήφους, το βράδυ των αποτελεσμάτων θα τρίβουν έκπληκτες τα μάτια τους, αφού θα το βρουν, τελικά, τελείως άδειο.
- Η απέναντι όχθη, αυτή του αστικού χώρου και των νοικοκυραίων που νοιάζονται τον τόπο, ξεκινούν την ημέρα τους σταυροκοπούμενοι και πιστεύουν πρώτα στο «φτιάξιμο» της πίτας με τίμιο ιδρώτα και μετά στο «μοίρασμά» της, αν δεν αφήσει στην πάντα τις γκρίνιες, τις μιζέριες, τις μικροαιτιάσεις και τις μικροέριδες και αν δεν σοβαρευτεί προ της κάλπης, θα προσφέρει γιά άλλη μία φορά άφθονο νερό στον πασοκικό μύλο.
Ο κατακερματισμός των πολιτικών τους δυνάμεων και ο πρωτοεμφανιζόμενος σήμερα πολυκομματισμός, προϊόν της γενικότερης κρίσης που διέρχεται η χώρα δεν οδηγεί πουθενά. Δεν οδηγεί παρά μόνο σε μιά παρατεταμένη και καταστροφική ακυβερνησία. Ο Έλληνας, από αρχαιοτάτων χρόνων κυβερνιόταν πάντοτε στη βάση ενός δημοκρατικού δικομματισμού. Πολιτικές πολυδιασπάσεις συγγενικών κομμάτων και συμμαχικές κυβερνήσεις ήσαν έννοιες ανύπαρκτες στα ελληνικά πολιτικά ήθη και αταίριαστες με την ελληνική ψυχοσύνθεση. Και όποιος πιστεύει πως, μετά τις προσεχείς εκλογές, μπορεί να συγκροτηθεί κυβέρνηση «προγραμματικών συγκλίσεων» και άλλα τέτοια παραμύθια είναι αθεράπευτα αιθεροβάμων. Κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν πολιτεύτηκε ποτέ στη νεώτερη Ελλάδα με βάση σοβαρά και μακρόχρονα προγράμματα. Πολλώ δε μάλλον, όταν όλα τα υπάρχοντα κόμματα αρνούνται, προκαταβολικά, κάθε έννοια σύγκλισης και συνεργασίας.
Ο αυτοσχεδιασμός, η προσωποπαγής ηγεσία και η ευμετάβλητη καιροσκοπική γραμμή υπήρξαν ανέκαθεν τα πολιτικά μας θέσφατα. Πορευτήκαμε πάντοτε πίσω από ισχυρές ηγεσίες, στην αρχή του «βλέποντας και κάνοντας», με μιά απέραντη και ποτέ εφαρμοζόμενη χαοτική πολυνομία και με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του Συντάγματος, κατά το δοκούν της εκάστοτε περιστασιακής πλειοψηφίας και τη βούληση του «άρχοντα»-αρχηγού. Ο αείμνηστος Ανδρ. Μιχαλακόπουλος έλεγε πως Έλλην πολιτικός σημαίνει: «Χαρτί, μολύβι, γόνατο»!
Είναι ηλίου φαεινότερο πως μία μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας, π.χ. ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, θα έχει σαν κυριότερο συστατικό την αλληλοϋπονόμευση και το τρικλοπόδιασμα. Χαμόγελα πάνω από το τραπέζι, κλωτσιές κάτω απ’ αυτό! Και, βεβαίως, σοβαρή δουλειά δεν πρόκειται να γίνει.
Η οικονομική κρίση έβγαλε στη φόρα όλα τα πολιτικά «άπλυτα» και η θύελλα της αγανάκτησης που δημιουργήθηκε σαρώνει θεσμούς και πολιτικά πρόσωπα, αλλά μαζί και την νηφαλιότητα της σκέψης και τη λογική της απόφασης του απλού πολίτη. Η αποκάλυψη της απύθμενης σήψης, της διαφθοράς και της αθλιότητος σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, θολώνει και αποπροσανατολίζει την ευθυκρισία του λαού, ο οποίος προτάσσει την οδηγούσα σε λανθασμένες αποφάσεις φούρια της δίκαιας μεν, αλλά αναποτελεσματικής, αγανάκτησης.
Όποιος επιθυμεί πραγματικά την ανόρθωση της χώρας θα πρέπει να συμβάλει τώρα με την ψήφο του στην αποφασιστική και πλήρη αποπασοκοποίηση της Ελλάδος. Καθένας, από το πολιτικό του μετερίζι, την ιδεολογική του τοποθέτηση και τη συνείδησή του, να βοηθήσει στην, κατά το δυνατόν, εξάλειψη του θανατηφόρου καρκινώματος που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Μόνο έτσι μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης και αλλαγής πλεύσης. Οι αριστεροί να συσπειρωθούν στο χώρο τους και οι δεξιοί στο δικό τους, αφήνοντας στο ΠΑΣΟΚ μόνο τον σκληρό πυρήνα του και, το σπουδαιότερο, μετεκλογικά να μην το περιλάβουν σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα!
Οι καιροί δεν επιτρέπουν πολυτέλειες στήριξης κομματικών θραυσμάτων, πεισματικές αρνήσεις και ιδεολογικούς βυζαντινισμούς. Οι καιροί απαιτούν, περισσότερο από ποτέ, συσπειρώσεις περί τους ισχυρότερους πολιτικούς σχηματισμούς και όχι δονκιχωτικές περιπλανήσεις σε κομματικές παραφυάδες, μικροκομματίδια και λοιπά οχήματα προσωπικών μωροφιλοδοξιών. Όχι από στείρα αντίδραση ή πικρίες στην πρόσδεση σε… άρματα και καπρίτσια διαφόρων «ψώνιων» της πολιτικής, που οδηγούν την ψήφο μας στον Καιάδα της ανυποληψίας. Όχι στη χαμένη ψήφο! Όχι στην αποχή, όχι στο λευκό, όχι στο άκυρο. Ναι στην «θέση».
Αφού, κακά τα ψέματα, ο τόπος θα πρέπει να κυβερνηθεί, ας μην τον αφήσουμε πάλι στα νύχια των αρπακτικών του ΠΑΣΟΚ. Ας πρυτανεύσει, στην εσχάτη των περιπτώσεων, η αρχή που λέει: «Το μη χείρον βέλτιστον». Και δεν υπάρχει χειρότερο «χείρον» από την συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην προσεχή κυβέρνηση!
Όσο δεν γίνονται ακόμη αντιληπτά τα πραγματικά αίτια που έφεραν λαό και χώρα στο σημερινό τους χάλι και όσο δεν γίνεται κατανοητή η πρέπουσα θεραπεία, το σαράκι θα συνεχίζει να μας κατατρώει τα σωθικά.
Μπίνγκο! Επί τέλους το πρώτο βήμα προς την εκπλήρωση του ονείρου του βουλιμικού γιά εξουσία ευτραφούς κ. Ευφράδεια έγινε πραγματικότητα! Μετά από τιτάνιο προεκλογικό αγώνα και σκληρό εσωκομματικό ανταγωνισμό με τον…. Λεβέντη-Παπουτσή, (α’, ναι και τον Βεργή-Τζουμάκα), ο πληθωρικός Μπένυ επεκράτησε και εφορμά ακάθεκτος προς το νέο στόχο, την πρωθυπουργική καρέκλα!
Γιά την στήλη, (και όποιον την παρακολουθεί συστηματικά), τα γεγονότα δεν δημιουργούν έκπληξη και το πράγμα ακολουθεί νομοτελειακά την προδιαγεγραμμένη του πορεία. Ο φαύλος πολιτικός σχηματισμός που λέγεται ΠΑΣΟΚ, σε όλο την παραγωγική του αλυσίδα, λειτούργησε άψογα. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός να ανακοινώνει … εκατοντάδες χιλιάδες ψηφίσαντες, οι οργανωτές να συγκεντρώνουν και να στήνουν στην ουρά των εκλογικών κέντρων τον κάθε διερχόμενο… Πακιστανό, τα κανάλια, (οι σύγχρονοι… Μπιρσίμ), να φτιάχνουν … συμπαγή πλάνα λαού, οι Τρέμες και σια να… τρέμουν από συγκίνηση στο χαρμόσυνο άγγελμα της μεγάλης προσέλευσης, οι φανατικοί χαχόλοι να σπεύδουν με φανατισμό και ο Χοντροβαγγέλας, το βράδυ, να … πανηγυρίζει λέγοντας πως «το ΠΑΣΟΚ έβγαλε την ψυχή του»! Εννοείται, αφού προηγουμένως και γιά 2,5 χρόνια έβγαλε τη δική μας!
Κατ’ επανάληψη έχει αναλυθεί από το blog αυτό, ο ψυχισμός του πασοκικού χώρου. Τόσον από πλευράς ηγεσίας και πολιτικών στελεχών, όσο και από πλευράς οπαδών.
Γιά την οικονομία της ανάρτησης και του χρόνου του αναγνώστη, απλώς επαναλαμβάνεται μικρή σύνοψη μιάς μακρόχρονης παρατήρησης και μιάς εξονυχιστικής μελέτης του φαινομένου που λέγεται «πασοκισμός». Πρόκειται γιά συγκέντρωση και πολιτική σύμπηξη του χειρότερου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, ανεξαρτήτως αρχικής ιδεολογικής προέλευσης, γαρνιρισμένου με το, περιστασιακά και κάτω από τις εκάστοτε ειδικές συνθήκες, μετακινούμενο ποσοστό ψηφοφόρων που δημιουργεί τελικά τις κυβερνητικές πλειοψηφίες. Υπό την «πεφωτισμένη» ηγεσία ιδιαίτατα φαύλων δημαγωγών, ιδιοτελών λαϊκιστών και λοιπών πολιτικών μετριοτήτων. Αποτέλεσμα, η αποθέωση της κομματικής αναξιοκρατίας, της γραφειοκρατικής γιγάντωσης ενός αντιπαραγωγικού και σπάταλου δημόσιου τομέα, της πελατειακής σχέσης αρχόντων και αρχομένων και μιάς διαπλοκής που -όλα μαζί- συνθέτουν ένα τεράστιο εργαστήρι διαφθοράς και τριτοκοσμικής λειτουργίας του κράτους. Τα διάφορα όζοντα αποστήματα που σπάζουν, ένα-ένα καθημερινά, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Η χθεσινή παρωδία ψηφοφορίας απέδειξε περίτρανα:
- Τη συστηματική ψευδολογία, την παραπληροφόρηση και την πολιτικάντικη κουτοπονηριά της νέας ηγεσίας του «όλου» ΠΑΣΟΚ, που μόνο στόχο είχε, με το «φούσκωμα» του αριθμού των συμμετεχόντων, σε μιά ανούσια και άνευ νοήματος εκλογική διαδικασία, να συνεγείρει τους απογοητευμένους πασόκους, να συσπειρώσει τα διασκορπισμένα «πρόβατα» και να τονώσει το καταπτοημένο ηθικό όλων τους. Κάτι που σε επικοινωνιακό, τουλάχιστον, επίπεδο μοιάζει να πέτυχε αρκετά.
- Παρ’ όλη την οικονομική συντριβή των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων, κατ’ εξοχήν πελατειακή δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πως μιά σημαντική μερίδα συμπολιτών μας δεν «καταλαβαίνει Χριστό», κατά το λαϊκώς λεγόμενο. Αυτοί, θα παραμένουν πάντα πιστοί στο αυτοκτονικό σύνθημα: «ΠΑΣΟΚ και ξερό ψωμί»! Έστω και λιγοστό!
- Όσοι πίστευαν, μεταξύ αυτών και κάποιοι φωνακλάδες κι ανερμάτιστοι διάσημοι δημοσιογράφοι, της κακής αράδας και της απ’ εδώ πλευράς, πως το ΠΑΣΟΚ θα πετύχει μονοψήφιο εκλογικό σκορ στις προσεχείς εκλογές, θ’ απογοητευτούν πικρά.
- Όσες αριστερές δυνάμεις, κορδακίζονται αιδημόνως μπουρδολογώντας, αλλά με ανοιχτό το κομματικό «συρτάρι» και μαζεύουν δημοσκοπικές πασοκικές ψήφους, το βράδυ των αποτελεσμάτων θα τρίβουν έκπληκτες τα μάτια τους, αφού θα το βρουν, τελικά, τελείως άδειο.
- Η απέναντι όχθη, αυτή του αστικού χώρου και των νοικοκυραίων που νοιάζονται τον τόπο, ξεκινούν την ημέρα τους σταυροκοπούμενοι και πιστεύουν πρώτα στο «φτιάξιμο» της πίτας με τίμιο ιδρώτα και μετά στο «μοίρασμά» της, αν δεν αφήσει στην πάντα τις γκρίνιες, τις μιζέριες, τις μικροαιτιάσεις και τις μικροέριδες και αν δεν σοβαρευτεί προ της κάλπης, θα προσφέρει γιά άλλη μία φορά άφθονο νερό στον πασοκικό μύλο.
Ο κατακερματισμός των πολιτικών τους δυνάμεων και ο πρωτοεμφανιζόμενος σήμερα πολυκομματισμός, προϊόν της γενικότερης κρίσης που διέρχεται η χώρα δεν οδηγεί πουθενά. Δεν οδηγεί παρά μόνο σε μιά παρατεταμένη και καταστροφική ακυβερνησία. Ο Έλληνας, από αρχαιοτάτων χρόνων κυβερνιόταν πάντοτε στη βάση ενός δημοκρατικού δικομματισμού. Πολιτικές πολυδιασπάσεις συγγενικών κομμάτων και συμμαχικές κυβερνήσεις ήσαν έννοιες ανύπαρκτες στα ελληνικά πολιτικά ήθη και αταίριαστες με την ελληνική ψυχοσύνθεση. Και όποιος πιστεύει πως, μετά τις προσεχείς εκλογές, μπορεί να συγκροτηθεί κυβέρνηση «προγραμματικών συγκλίσεων» και άλλα τέτοια παραμύθια είναι αθεράπευτα αιθεροβάμων. Κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν πολιτεύτηκε ποτέ στη νεώτερη Ελλάδα με βάση σοβαρά και μακρόχρονα προγράμματα. Πολλώ δε μάλλον, όταν όλα τα υπάρχοντα κόμματα αρνούνται, προκαταβολικά, κάθε έννοια σύγκλισης και συνεργασίας.
Ο αυτοσχεδιασμός, η προσωποπαγής ηγεσία και η ευμετάβλητη καιροσκοπική γραμμή υπήρξαν ανέκαθεν τα πολιτικά μας θέσφατα. Πορευτήκαμε πάντοτε πίσω από ισχυρές ηγεσίες, στην αρχή του «βλέποντας και κάνοντας», με μιά απέραντη και ποτέ εφαρμοζόμενη χαοτική πολυνομία και με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του Συντάγματος, κατά το δοκούν της εκάστοτε περιστασιακής πλειοψηφίας και τη βούληση του «άρχοντα»-αρχηγού. Ο αείμνηστος Ανδρ. Μιχαλακόπουλος έλεγε πως Έλλην πολιτικός σημαίνει: «Χαρτί, μολύβι, γόνατο»!
Είναι ηλίου φαεινότερο πως μία μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας, π.χ. ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, θα έχει σαν κυριότερο συστατικό την αλληλοϋπονόμευση και το τρικλοπόδιασμα. Χαμόγελα πάνω από το τραπέζι, κλωτσιές κάτω απ’ αυτό! Και, βεβαίως, σοβαρή δουλειά δεν πρόκειται να γίνει.
Η οικονομική κρίση έβγαλε στη φόρα όλα τα πολιτικά «άπλυτα» και η θύελλα της αγανάκτησης που δημιουργήθηκε σαρώνει θεσμούς και πολιτικά πρόσωπα, αλλά μαζί και την νηφαλιότητα της σκέψης και τη λογική της απόφασης του απλού πολίτη. Η αποκάλυψη της απύθμενης σήψης, της διαφθοράς και της αθλιότητος σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, θολώνει και αποπροσανατολίζει την ευθυκρισία του λαού, ο οποίος προτάσσει την οδηγούσα σε λανθασμένες αποφάσεις φούρια της δίκαιας μεν, αλλά αναποτελεσματικής, αγανάκτησης.
Όποιος επιθυμεί πραγματικά την ανόρθωση της χώρας θα πρέπει να συμβάλει τώρα με την ψήφο του στην αποφασιστική και πλήρη αποπασοκοποίηση της Ελλάδος. Καθένας, από το πολιτικό του μετερίζι, την ιδεολογική του τοποθέτηση και τη συνείδησή του, να βοηθήσει στην, κατά το δυνατόν, εξάλειψη του θανατηφόρου καρκινώματος που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Μόνο έτσι μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης και αλλαγής πλεύσης. Οι αριστεροί να συσπειρωθούν στο χώρο τους και οι δεξιοί στο δικό τους, αφήνοντας στο ΠΑΣΟΚ μόνο τον σκληρό πυρήνα του και, το σπουδαιότερο, μετεκλογικά να μην το περιλάβουν σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα!
Οι καιροί δεν επιτρέπουν πολυτέλειες στήριξης κομματικών θραυσμάτων, πεισματικές αρνήσεις και ιδεολογικούς βυζαντινισμούς. Οι καιροί απαιτούν, περισσότερο από ποτέ, συσπειρώσεις περί τους ισχυρότερους πολιτικούς σχηματισμούς και όχι δονκιχωτικές περιπλανήσεις σε κομματικές παραφυάδες, μικροκομματίδια και λοιπά οχήματα προσωπικών μωροφιλοδοξιών. Όχι από στείρα αντίδραση ή πικρίες στην πρόσδεση σε… άρματα και καπρίτσια διαφόρων «ψώνιων» της πολιτικής, που οδηγούν την ψήφο μας στον Καιάδα της ανυποληψίας. Όχι στη χαμένη ψήφο! Όχι στην αποχή, όχι στο λευκό, όχι στο άκυρο. Ναι στην «θέση».
Αφού, κακά τα ψέματα, ο τόπος θα πρέπει να κυβερνηθεί, ας μην τον αφήσουμε πάλι στα νύχια των αρπακτικών του ΠΑΣΟΚ. Ας πρυτανεύσει, στην εσχάτη των περιπτώσεων, η αρχή που λέει: «Το μη χείρον βέλτιστον». Και δεν υπάρχει χειρότερο «χείρον» από την συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην προσεχή κυβέρνηση!
Όσο δεν γίνονται ακόμη αντιληπτά τα πραγματικά αίτια που έφεραν λαό και χώρα στο σημερινό τους χάλι και όσο δεν γίνεται κατανοητή η πρέπουσα θεραπεία, το σαράκι θα συνεχίζει να μας κατατρώει τα σωθικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου