Σχολιασμοί
Η μετά παιδικού πείσματος επιμονή της παρούσας κυβέρνησης γιά παραμονή της στην εξουσία και ο αγιάτρευτος έρωτας του «πρωθυπουργού» της συμφοράς γιά την «καρέκλα» προκαλεί, πλέον, μεγάλες απορίες και σοβαρά ερωτήματα. Συνήθως, μία πολιτική κυβέρνηση που είναι, εκ των πραγμάτων, αναγκασμένη να παίρνει σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα, αφήνει γιά το τέλος της θητείας της κάποιες φιλολαϊκές ελαφρύνσεις, (το τυρί), που θα της βελτιώνουν το προφίλ και θα αναπληρώνουν τις ελπίδες επανεκλογής της, (η φάκα). Η παρούσα όμως, έχοντας «εξασφαλίσει» (!) 10/ετή, τουλάχιστον, περίοδο ασφυκτικής λιτότητας στον λαό, με αντίστοιχη εξωτερική υποτέλεια της χώρας, plus (ευρηματική λέξη του κ. Ευφράδεια, ο οποίος επεκτείνει το λογοπλαστικό του ταλέντο και στις ξένες γλώσσες!), το ξεπούλημα φυσικών πόρων και δημόσιας περιουσίας, δεν έχει πλέον καμία τύχη και κανένα μέλλον. Οπότε η προσπάθεια, με νύχια και δόντια, γιά παραμονή στη θέση της, κατάπτυστη, αμφισβητούμενη και λοιδωρούμενη από μεγάλο και συνεχώς ογκούμενο τμήμα του ελληνικού λαού, αποτελεί αδικαιολόγητη ματαιοπονία. Τι μπορεί να προσδοκά; Αναστροφή του κλίματος αποκλείεται, καταστροφή της Ελλάδος, σχεδόν σίγουρα. Άρα.....
Ο λαός βυθιζόμενος ολοένα στην ανέχεια, τη δυστυχία και την εξαθλίωση, με την αγανάκτηση και την απόγνωση απογειωμένες σε δυσθεώρητα ύψη, οδηγείται σε επικίνδυνη «οχλοποίηση», όπως έδειξαν τα χθεσινά ανεξέλεγκτα κρούσματα βίας, σε πανελλήνια κλίμακα. Σφοδρές, παράλογες και ανεπίτρεπτες εκδηλώσεις, αυθόρμητες όμως, παρά τις προσπάθειες μονοπώλησης της υποκίνησης και επίρριψη της ευθύνης σε συγκεκριμένα άτομα, συγκεκριμένων χώρων. Αυτό δείχνουν τα γεγονότα και προμηνύουν πολύ επικίνδυνη εκτράχυνση της κατάστασης, καθώς μπερδεύονται και με πάσης φύσεως περίεργα, έως τρελά, αιτήματα. Π.χ. υπόθεση Ηρακλή και Ολυμπιακού Βόλου!
Το μέγεθος των εκρήξεων που, νομοτελειακά, έπονται είναι άγνωστο, η εξέλιξη του φαινομένου απροσδιόριστη και τα αποτελέσματα, οπωσδήποτε, τραγικά. Το μπαρούτι συνεχώς θα καλύπτει τα ρουθούνια μας και μιά εμφύλια σύρραξη διαφαίνεται ως καθόλου απίθανη.
Μιά χώρα μπάχαλο, πεινασμένη, διαλυμένη και σε πλήρη αποσύνθεση αφού δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται ότι η πείνα αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο όλων των εμβίων όντων!
Ως μόνη λογική εξήγηση της ακατανόητης κυβερνητικής εμμονής στο κάρφωμα στην καρέκλα, φαντάζει πλέον η διατεταγμένη υπηρεσία υπέρ κάποιων ξένων κέντρων και η, πάση θυσία και παντί τρόπω, παραμονή της μέχρι ολοκλήρωσης της «εργολαβίας»! Δεν εξηγείται αλλιώς, αφού στοιχειώδη ψήγματα αξιοπρέπειας και ίχνη φιλότιμου θα είχαν, ήδη, οδηγήσει, κάθε φυσιολογικό και έντιμο άνθρωπο, στην παραίτηση.
Η στήλη από τη φύση της δυσπιστεί πάντα σε φήμες και σενάρια, όμως αντιμετωπίζει, πλέον, πολύ σοβαρά την πιό πάνω εκδοχή, τουλάχιστον μέχρι εμφανίσεως κάποιας άλλης πειστικότερης, εννοείται μη εκπορευόμενης από το «Τρίο Σαχλαμάρα», («Σωτήρας», «Ευφράδειας» και «Μούσιαλος»). Και οπωσδήποτε επιμένει σε εξωκοινοβουλευτικό κυβερνητικό σχήμα προσωπικοτήτων και τεχνοκρατών, υπό την ηγεσία άφθαρτου πολιτικού κοινής εμπιστοσύνης, με στήριξη από την παρούσα Βουλή, ως την αποτελεσματικότερη και βιωσιμότερη λύση, (το μη χείρον, βέλτιστον).
Η μετά παιδικού πείσματος επιμονή της παρούσας κυβέρνησης γιά παραμονή της στην εξουσία και ο αγιάτρευτος έρωτας του «πρωθυπουργού» της συμφοράς γιά την «καρέκλα» προκαλεί, πλέον, μεγάλες απορίες και σοβαρά ερωτήματα. Συνήθως, μία πολιτική κυβέρνηση που είναι, εκ των πραγμάτων, αναγκασμένη να παίρνει σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα, αφήνει γιά το τέλος της θητείας της κάποιες φιλολαϊκές ελαφρύνσεις, (το τυρί), που θα της βελτιώνουν το προφίλ και θα αναπληρώνουν τις ελπίδες επανεκλογής της, (η φάκα). Η παρούσα όμως, έχοντας «εξασφαλίσει» (!) 10/ετή, τουλάχιστον, περίοδο ασφυκτικής λιτότητας στον λαό, με αντίστοιχη εξωτερική υποτέλεια της χώρας, plus (ευρηματική λέξη του κ. Ευφράδεια, ο οποίος επεκτείνει το λογοπλαστικό του ταλέντο και στις ξένες γλώσσες!), το ξεπούλημα φυσικών πόρων και δημόσιας περιουσίας, δεν έχει πλέον καμία τύχη και κανένα μέλλον. Οπότε η προσπάθεια, με νύχια και δόντια, γιά παραμονή στη θέση της, κατάπτυστη, αμφισβητούμενη και λοιδωρούμενη από μεγάλο και συνεχώς ογκούμενο τμήμα του ελληνικού λαού, αποτελεί αδικαιολόγητη ματαιοπονία. Τι μπορεί να προσδοκά; Αναστροφή του κλίματος αποκλείεται, καταστροφή της Ελλάδος, σχεδόν σίγουρα. Άρα.....
Ο λαός βυθιζόμενος ολοένα στην ανέχεια, τη δυστυχία και την εξαθλίωση, με την αγανάκτηση και την απόγνωση απογειωμένες σε δυσθεώρητα ύψη, οδηγείται σε επικίνδυνη «οχλοποίηση», όπως έδειξαν τα χθεσινά ανεξέλεγκτα κρούσματα βίας, σε πανελλήνια κλίμακα. Σφοδρές, παράλογες και ανεπίτρεπτες εκδηλώσεις, αυθόρμητες όμως, παρά τις προσπάθειες μονοπώλησης της υποκίνησης και επίρριψη της ευθύνης σε συγκεκριμένα άτομα, συγκεκριμένων χώρων. Αυτό δείχνουν τα γεγονότα και προμηνύουν πολύ επικίνδυνη εκτράχυνση της κατάστασης, καθώς μπερδεύονται και με πάσης φύσεως περίεργα, έως τρελά, αιτήματα. Π.χ. υπόθεση Ηρακλή και Ολυμπιακού Βόλου!
Το μέγεθος των εκρήξεων που, νομοτελειακά, έπονται είναι άγνωστο, η εξέλιξη του φαινομένου απροσδιόριστη και τα αποτελέσματα, οπωσδήποτε, τραγικά. Το μπαρούτι συνεχώς θα καλύπτει τα ρουθούνια μας και μιά εμφύλια σύρραξη διαφαίνεται ως καθόλου απίθανη.
Μιά χώρα μπάχαλο, πεινασμένη, διαλυμένη και σε πλήρη αποσύνθεση αφού δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται ότι η πείνα αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο όλων των εμβίων όντων!
Ως μόνη λογική εξήγηση της ακατανόητης κυβερνητικής εμμονής στο κάρφωμα στην καρέκλα, φαντάζει πλέον η διατεταγμένη υπηρεσία υπέρ κάποιων ξένων κέντρων και η, πάση θυσία και παντί τρόπω, παραμονή της μέχρι ολοκλήρωσης της «εργολαβίας»! Δεν εξηγείται αλλιώς, αφού στοιχειώδη ψήγματα αξιοπρέπειας και ίχνη φιλότιμου θα είχαν, ήδη, οδηγήσει, κάθε φυσιολογικό και έντιμο άνθρωπο, στην παραίτηση.
Η στήλη από τη φύση της δυσπιστεί πάντα σε φήμες και σενάρια, όμως αντιμετωπίζει, πλέον, πολύ σοβαρά την πιό πάνω εκδοχή, τουλάχιστον μέχρι εμφανίσεως κάποιας άλλης πειστικότερης, εννοείται μη εκπορευόμενης από το «Τρίο Σαχλαμάρα», («Σωτήρας», «Ευφράδειας» και «Μούσιαλος»). Και οπωσδήποτε επιμένει σε εξωκοινοβουλευτικό κυβερνητικό σχήμα προσωπικοτήτων και τεχνοκρατών, υπό την ηγεσία άφθαρτου πολιτικού κοινής εμπιστοσύνης, με στήριξη από την παρούσα Βουλή, ως την αποτελεσματικότερη και βιωσιμότερη λύση, (το μη χείρον, βέλτιστον).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου