Θέσεις - Απόψεις
Ας πάρουμε γιά παράδειγμα τις λέξεις «επιμονή» και «ισχυρογνωμοσύνη». Φαινομενικά και με πρώτο άκουσμα υποδηλώνουν το ίδιο πράγμα. Όμως υπάρχει τεράστια διαφορά στο βάθος της εννοίας τους.
Ο «επίμονος» έχει πίστη σ’ αυτό που πιστεύει, στην αλήθεια που κρύβει ως όραμα αυτό και την δικαίωση που τον περιμένει, όταν και αν, συντελεστεί. Κατά τη διάρκεια του αγώνα του αντιμετωπίζει διαφωνίες, αντίλογο, διαπάλη και αμφισβήτηση ως προς την τελική έκβαση. Μετέχει, δηλαδή, μιάς λογικής διαμάχης το αποτέλεσμα της οποίας δεν έχει, αλλά μέλλει να κριθεί.
Ο «ισχυρογνώμων», αντιθέτως, μάχεται σε αντικειμενικά κριθέν, ως λάθος, «ταμπούρι» και με πανθομολογούμενα απορριπτέες ιδέες. Προδίδει, με τον τρόπο αυτόν, είτε στενότητα πνεύματος, (ου με πείσεις κ’ αν με πείσεις!), είτε στειρότητα απόψεων, αδυναμία διαλόγου και επικοινωνίας, είτε -το χειρότερο- αναγκαστική εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, οπότε στην περίπτωση αυτή, η υπηρεσία-«ανάγκη», λειτουργεί ως πρόσχημα- «φιλοτιμία»! Γενικά η «ισχυρογνωμοσύνη» αποτελεί ένδειξη αλλά και πρόκριμα «ηλιθιότητος»!
Κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω ας μη μας ξενίζει η στάση του σημερινού, δήθεν, «πρωθυπουργού» που υποστηρίζει μία πολιτική, κόντρα στη βούληση 10.000.000 Ελλήνων, η οποία αποδεδειγμένα όχι μόνο δεν βελτιώνει τα πράγματα στη χώρα, αλλά τα οδηγεί σε ραγδαία επιδείνωση, μέχρις οριστικής οικονομικής εξόντωσης του λαού και μοιραίας υποδούλωσης του τόπου στις διαθέσεις των ξένων δανειστών.
Η εικόνα που ανάγλυφα αναδίδει ο «πρωθυπουργός» οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μάλλον συντρέχουν όλα μαζί τα προαναφερθέντα, με υλικό σύνδεσης την άμετρη δίψα του γιά εξουσία, παρά την κραυγαλέα εμφανή υστέρηση που παρουσιάζει, όχι μόνο σε ηγετικές ικανότητες, αλλά και σε στοιχειώδεις ανθρώπινες λειτουργίες! Το μόνο χαρακτηριστικό που διαθέτει σε υπερεπάρκεια και το οποίο εμφανίζεται στις νηπιακές, κυρίως, ηλικίες (και σε όσους παραμένουν, μόνιμα, σ’ αυτές) είναι το πείσμα! Το τελευταίο, αν δεν συνοδεύεται από ανάλογες ικανότητες, θυμίζει το μικρό παιδί που καθισμένο στην αγκαλιά του οδηγού-πατέρα του θέλει να «οδηγήσει», εκείνο, το αυτοκίνητο!
Ας πάρουμε γιά παράδειγμα τις λέξεις «επιμονή» και «ισχυρογνωμοσύνη». Φαινομενικά και με πρώτο άκουσμα υποδηλώνουν το ίδιο πράγμα. Όμως υπάρχει τεράστια διαφορά στο βάθος της εννοίας τους.
Ο «επίμονος» έχει πίστη σ’ αυτό που πιστεύει, στην αλήθεια που κρύβει ως όραμα αυτό και την δικαίωση που τον περιμένει, όταν και αν, συντελεστεί. Κατά τη διάρκεια του αγώνα του αντιμετωπίζει διαφωνίες, αντίλογο, διαπάλη και αμφισβήτηση ως προς την τελική έκβαση. Μετέχει, δηλαδή, μιάς λογικής διαμάχης το αποτέλεσμα της οποίας δεν έχει, αλλά μέλλει να κριθεί.
Ο «ισχυρογνώμων», αντιθέτως, μάχεται σε αντικειμενικά κριθέν, ως λάθος, «ταμπούρι» και με πανθομολογούμενα απορριπτέες ιδέες. Προδίδει, με τον τρόπο αυτόν, είτε στενότητα πνεύματος, (ου με πείσεις κ’ αν με πείσεις!), είτε στειρότητα απόψεων, αδυναμία διαλόγου και επικοινωνίας, είτε -το χειρότερο- αναγκαστική εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, οπότε στην περίπτωση αυτή, η υπηρεσία-«ανάγκη», λειτουργεί ως πρόσχημα- «φιλοτιμία»! Γενικά η «ισχυρογνωμοσύνη» αποτελεί ένδειξη αλλά και πρόκριμα «ηλιθιότητος»!
Κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω ας μη μας ξενίζει η στάση του σημερινού, δήθεν, «πρωθυπουργού» που υποστηρίζει μία πολιτική, κόντρα στη βούληση 10.000.000 Ελλήνων, η οποία αποδεδειγμένα όχι μόνο δεν βελτιώνει τα πράγματα στη χώρα, αλλά τα οδηγεί σε ραγδαία επιδείνωση, μέχρις οριστικής οικονομικής εξόντωσης του λαού και μοιραίας υποδούλωσης του τόπου στις διαθέσεις των ξένων δανειστών.
Η εικόνα που ανάγλυφα αναδίδει ο «πρωθυπουργός» οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μάλλον συντρέχουν όλα μαζί τα προαναφερθέντα, με υλικό σύνδεσης την άμετρη δίψα του γιά εξουσία, παρά την κραυγαλέα εμφανή υστέρηση που παρουσιάζει, όχι μόνο σε ηγετικές ικανότητες, αλλά και σε στοιχειώδεις ανθρώπινες λειτουργίες! Το μόνο χαρακτηριστικό που διαθέτει σε υπερεπάρκεια και το οποίο εμφανίζεται στις νηπιακές, κυρίως, ηλικίες (και σε όσους παραμένουν, μόνιμα, σ’ αυτές) είναι το πείσμα! Το τελευταίο, αν δεν συνοδεύεται από ανάλογες ικανότητες, θυμίζει το μικρό παιδί που καθισμένο στην αγκαλιά του οδηγού-πατέρα του θέλει να «οδηγήσει», εκείνο, το αυτοκίνητο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου