Σκέψεις
Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας είναι εντελώς ζαλισμένο από τον ανηλεή βομβαρδισμό με τις αλλεπάλληλες φορορουκέτες, οι οποίες πέφτουν, βροχηδόν, επί της απροστάτευτης κεφαλής του. Παρά τις, περί του αντιθέτου, διαβεβαιώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου με τα μικρά ματάκια και το κουτοπόνηρο, μισογελαστό, βλέμμα νυφίτσας, του κ. «Μούσιαλου», συνεχώς εφευρίσκουν καινούργιες ονομασίες προκειμένου να βαφτίσουν κάθε ολοκαίνουργια επιβάρυνση που σοφίζεται ο ευτραφής κ. Ευφράδειας γιά…. το καλό μας και να την εκτοξεύσουν! Έκτακτη εισφορά, τακτική εισφορά, μόνιμη εισφορά, εισφορά αλληλεγγύης (!), εισφορένια εισφορά, μέχρι της τελικής μας… εκφοράς!
Πιστεύω ακράδαντα, ότι τέτοιο άθλιο και ανελέητο μπαράζ φόρων δεν έχει υπάρξει ποτέ, ούτε και από δυνάμεις κατοχής ή δυνάστες, σε όλο τον πλανήτη, σε όλες τις εποχές.
Ακούγοντας μία φράση της σοφής (μοσχαρο)κεφαλής, που ελάχιστα «έπαιξε» στα μέσα ενημέρωσης, έκανα μία σκέψη. Η φράση απευθυνόταν στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ήταν πολύ προκλητική και θρασεία:
- Αν δεν συμφωνείτε, ρίξτε μας!
Έχω την αίσθηση πως ο κ. Ευφράδειας, τεντώνοντας το σχοινί στα όριά του, επιδιώκει την πτώση της κυβέρνησης. Γιά τους δικούς του μικροπολιτικούς λόγους. Δηλαδή την ικανοποίηση της βουλιμικής του μανίας να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», (αφού το παρουσιαστικό του
- φανταστείτε τον με κελεμπία και τουρμπάνι (!)- δένει απίθανα με τον ρόλο!)
Ο εξυπνοφανής βλαξ πιστεύει ότι με την τακτική αυτή θα καταβροχθίσει, εύκολα, τον βλακοφανή βλάκα και θα του φάει την πατρογονική κληρονομιά, αδιαφορώντας γιά μεθοδεύσεις και συνέπειες στον ταλαίπωρο λαό. (Νικολό Μακιαβέλι: «… ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»!).
- Δεν μπορεί, σου λέει, κάποτε θα ξεπεράσουν τα όριά τους, θα εκραγούν, θα μας ρίξουν και τότε…… χε, χε, χε! Οπότε ρίξ’ τους κι άλλους φόρους!
Και τρίβει με χαρά τα χέρια του, γλειφόμενος!
Όπως διαμορφώνεται, σήμερα, η κατάσταση, μόνη διέξοδος σε πρώτη φάση, (μετά θα δούμε, προτάσεις υπάρχουν), είναι η πτώση της κυβέρνησης, παντί τρόπω και πάση θυσία! Κάθε ημέρα παραμονής της στην εξουσία απεργάζεται δεινά και «φορτώνει» τον λαό με ασήκωτα βάρη, εις μάτην. Αφού είναι πανθομολογούμενο ότι η πολιτική της δεν βγάζει πουθενά, επιδεινώνει τη θέση της χώρας και θυμίζει την παροιμία:
- Εμ’ κόπηκες, εμ’ δεν ξυρίστηκες!
Οπότε προς τι όλες αυτές οι «σφαγές» και θυσίες;
Αναζητούνται 4. Μόνο 4! Από τον πασοκικό εσμό των 154 βουλευτικών προβάτων αρκεί να ξεστρατίσουν 4, που ωθούμενα από κάποια, στιγμιαία και αιφνίδια έστω, ανάταση συνείδησης, κάνουν την υπέρβαση, θυμηθούν τον όρκο που έδωσαν να υπηρετούν τον λαό και ξεχάσουν την πολυπόθητη και λατρεμένη «καρέκλα», (με ό,τι αυτό σημαίνει!).
Ας ευχηθούμε να υπάρξουν, αν και πολύ αμφιβάλλω γι’ αυτό. Κάτι που έχω κατά κόρον εκφράσει, γενόμενος, ίσως, κουραστικός.
Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας είναι εντελώς ζαλισμένο από τον ανηλεή βομβαρδισμό με τις αλλεπάλληλες φορορουκέτες, οι οποίες πέφτουν, βροχηδόν, επί της απροστάτευτης κεφαλής του. Παρά τις, περί του αντιθέτου, διαβεβαιώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου με τα μικρά ματάκια και το κουτοπόνηρο, μισογελαστό, βλέμμα νυφίτσας, του κ. «Μούσιαλου», συνεχώς εφευρίσκουν καινούργιες ονομασίες προκειμένου να βαφτίσουν κάθε ολοκαίνουργια επιβάρυνση που σοφίζεται ο ευτραφής κ. Ευφράδειας γιά…. το καλό μας και να την εκτοξεύσουν! Έκτακτη εισφορά, τακτική εισφορά, μόνιμη εισφορά, εισφορά αλληλεγγύης (!), εισφορένια εισφορά, μέχρι της τελικής μας… εκφοράς!
Πιστεύω ακράδαντα, ότι τέτοιο άθλιο και ανελέητο μπαράζ φόρων δεν έχει υπάρξει ποτέ, ούτε και από δυνάμεις κατοχής ή δυνάστες, σε όλο τον πλανήτη, σε όλες τις εποχές.
Ακούγοντας μία φράση της σοφής (μοσχαρο)κεφαλής, που ελάχιστα «έπαιξε» στα μέσα ενημέρωσης, έκανα μία σκέψη. Η φράση απευθυνόταν στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ήταν πολύ προκλητική και θρασεία:
- Αν δεν συμφωνείτε, ρίξτε μας!
Έχω την αίσθηση πως ο κ. Ευφράδειας, τεντώνοντας το σχοινί στα όριά του, επιδιώκει την πτώση της κυβέρνησης. Γιά τους δικούς του μικροπολιτικούς λόγους. Δηλαδή την ικανοποίηση της βουλιμικής του μανίας να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», (αφού το παρουσιαστικό του
- φανταστείτε τον με κελεμπία και τουρμπάνι (!)- δένει απίθανα με τον ρόλο!)
Ο εξυπνοφανής βλαξ πιστεύει ότι με την τακτική αυτή θα καταβροχθίσει, εύκολα, τον βλακοφανή βλάκα και θα του φάει την πατρογονική κληρονομιά, αδιαφορώντας γιά μεθοδεύσεις και συνέπειες στον ταλαίπωρο λαό. (Νικολό Μακιαβέλι: «… ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»!).
- Δεν μπορεί, σου λέει, κάποτε θα ξεπεράσουν τα όριά τους, θα εκραγούν, θα μας ρίξουν και τότε…… χε, χε, χε! Οπότε ρίξ’ τους κι άλλους φόρους!
Και τρίβει με χαρά τα χέρια του, γλειφόμενος!
Όπως διαμορφώνεται, σήμερα, η κατάσταση, μόνη διέξοδος σε πρώτη φάση, (μετά θα δούμε, προτάσεις υπάρχουν), είναι η πτώση της κυβέρνησης, παντί τρόπω και πάση θυσία! Κάθε ημέρα παραμονής της στην εξουσία απεργάζεται δεινά και «φορτώνει» τον λαό με ασήκωτα βάρη, εις μάτην. Αφού είναι πανθομολογούμενο ότι η πολιτική της δεν βγάζει πουθενά, επιδεινώνει τη θέση της χώρας και θυμίζει την παροιμία:
- Εμ’ κόπηκες, εμ’ δεν ξυρίστηκες!
Οπότε προς τι όλες αυτές οι «σφαγές» και θυσίες;
Αναζητούνται 4. Μόνο 4! Από τον πασοκικό εσμό των 154 βουλευτικών προβάτων αρκεί να ξεστρατίσουν 4, που ωθούμενα από κάποια, στιγμιαία και αιφνίδια έστω, ανάταση συνείδησης, κάνουν την υπέρβαση, θυμηθούν τον όρκο που έδωσαν να υπηρετούν τον λαό και ξεχάσουν την πολυπόθητη και λατρεμένη «καρέκλα», (με ό,τι αυτό σημαίνει!).
Ας ευχηθούμε να υπάρξουν, αν και πολύ αμφιβάλλω γι’ αυτό. Κάτι που έχω κατά κόρον εκφράσει, γενόμενος, ίσως, κουραστικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου