Αθάνατε Ρωμιέ!

Μιά απίστευτη σκακιστική ιστορία. 

Χα, χα, χα..!

   Η παρακάτω ιστορία, πραγματικό γεγονός, συνέβη πριν (και γιά) κάμποσα χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά τώρα υπέπεσε στην αντίληψή μου και θεωρώ σκόπιμο να γίνει ευρύτερα γνωστή. Αποτελεί τετραπέρατη κομπίνα με την οποία πλούτισε ένας ατσίδας συμπατριώτης μας, γιά την οποίαν όχι μόνο δεν μπορούσε να καταδικαστεί, αλλά ούτε καν να διωχθεί!

   Είναι γνωστό πως η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει παρτίδες σκακιού, μέσω P/C, μεταξύ σκακιστών που βρίσκονται ακόμη και σε διαφορετικές Ηπείρους!

   Ο τύπος λοιπόν, επικοινώνησε τηλεφωνικά με γνωστό Αμερικανό Γκραν μαιτρ του αθλήματος που ζούσε σε άλλη πολιτεία,  συστήθηκε ευγενικά, ονοματεπώνυμο διεύθυνση κ.λπ., κανονικά δηλαδή, και του δήλωσε ερασιτέχνης εραστής του αθλήματος και θαυμαστής του. Ταυτόχρονα, στα πλαίσια της δικής του σκακιστικής ανέλιξης και απόκτησης εμπειρίας, τον προσκαλούσε σε σκακιστική αναμέτρηση, μέσα από τους P/C τους, με έπαθλο ανά παρτίδα 1000 δολάρια. Ο νικητής τα έπαιρνε, ο χαμένος τα πλήρωνε! Το μόνο που ζητούσε, ως μικρής δυναμικότητος παίκτης σε σχέση με τον διάσημο αντίπαλο, σε περίπτωση ισοπαλίας, (στο σκάκι η ισοπαλία λέγεται «πατ»), ο Γκραν μαιτρ να του καταβάλει 500 δολάρια. Ο διάσημος θεώρησε το «χάντικαπ» λογικό, συμφώνησε κατευχαριστημένος γιά την.... επικερδή συμφωνία με το ψώνιο-θύμα και άρχισαν τις παρτίδες! Μιά κέρδιζε ο «μεγάλος» και μιά, παρ’ ελπίδα, ο μικρός, γεγονός που πείσμωνε τον διάσημο σκακιστή. Πάντως οι αγώνες συνεχίζονταν κανονικά και οι πληρωμές ομοίως, ανάλογα με την εξέλιξη της κάθε παρτίδας. Και στην περίπτωση ισοπαλίας, βέβαια, έπεφταν τα 500 στον Έλληνα!

   Ο μπαγάσας συμπατριώτης μας τί έκανε τώρα. Με το ίδιο παραμύθι έκλεινε παρόμοια συμφωνία και με άλλον διάσημο σκακιστή, σε άλλη πόλη, κανονίζοντας οι αγώνες να γίνονται ταυτόχρονα! Έπαιρνε την κίνηση που έκανε ο ένας Γκραν μαιτρ και την μετέφερε, σαν δική του, στον άλλον και αντιστρόφως. Στην ουσία, δηλαδή, αποτελούσε απλό…. διαμεσολαβητή κινήσεων σε αγώνα δύο ισχυρών αντιπάλων, που αυτός έβαζε να παίζουν μεταξύ τους, χωρίς αυτοί να το ξέρουν! Και πλήρωνε, κανονικά, τον νικητή με τα λεφτά του χαμένου. Όμως σε περίπτωση ισοπαλίας, συνηθέστατο σκορ μεταξύ δυνατών παικτών, εισέπραττε κι από τους δύο.... πεντακοσάρικα!

   Ομολογώ πως ωραιότερη, εξυπνότερη και… νομιμότερη κομπίνα δεν ξανάκουσα!!!

   Η ιστορία τράβηξε χρόνια κι ο μάγκας πλούτισε, ανοίγοντας «επιχείρηση» με πάρα πολλούς σκακιστές… αντιπάλους.  Ώσπου κάποια μέρα, τελικά «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», σε κάποια σκακιστική λέσχη ένας σκακιστής, εντυπωσιασμένος από τις δυνατές αναμετρήσεις του με τον άσημο Έλληνα, ανέφερε το γεγονός προτείνοντας να τον…. καλέσουν να γίνει μέλος! Η αναφορά του ονόματος… ξύπνησε μνήμες σε πολλούς, η κομπίνα αποκαλύφτηκε και η «φάμπρικα, δυστυχώς, σταμάτησε!

   Σήμερα ο κύριος ζει και βασιλεύει, κάπου στην Αμερική, αλλά το όνομά του δεν έγινε γνωστό. Τα περίφημα… «προσωπικά δεδομένα», που λένε!!! Η αναγνώρισή του, μετά θάνατον, θεωρείται, επίσης, δεδομένη! Αυτό θα πει «υστεροφημία»!