Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Avanti popolo - Βandiera rossa!

Γιά γέλια και γιά κλάματα

   Με κατάπληξη διάβασα σε μία συνέντευξη της συντρόφισσας Λιάνας Κανέλη, μεταξύ άλλων, και τα περί του … οίκου της στην Εκάλη. Εστίασα εκεί, προφανώς, λόγω της αντιφατικότητας που προκαλεί έκπληξη κι ερωτηματικά. Εννοείται πως η αντίφαση βρίσκεται στην επιλογή του προαστίου. Εκάλη, το λίκνο του μεγάλου και ξορκισμένου κεφαλαίου, η φωλιά του καπιταλιστικού «κούκου»!
   Τι ζητάει, αλήθεια, στην Εκάλη μιά «πούρα» κι αγνή κομμουνίστρια προλεταρία, έστω και χριστιανή; Τι ζητάει η αλεπού στο παζάρι;
   Βεβαίως, η Εκάλη είναι μιά χαρά προάστιο. Αξιοπρεπές, καθαρό, ήσυχο και, προ παντός, ασφαλές. Άρα ό,τι πρέπει γιά μιά καθώς πρέπει λαϊκή, χριστιανή αγωνίστρια!
   Μεγαλύτερη έκπληξη, απ’ αυτό καθ’ αυτό το γεγονός της στεγαστικής επιλογής της λαοφιλούς Λιάνας, αποτελεί η δικαιολόγηση που έδωσε η ίδια, η λαλίστατη και μαχητική σύγχρονη «Πασιονάρια» του…. υπαρκτού!
   Με το γνωστό ιταμό και προκλητικό της ύφος μπέρδεψε με νεφελώδεις συνειρμούς το Πέραμα, την Εκάλη, το από πού πήρε το όνομα, τα καθίκια, το Κολωνάκι, τους ΚΥΠατζήδες, τον Στάλιν και την Βουλιαγμένη. Ανακάτεψε τον Πλούταρχο κι έφτιαξε ένα ωραίο άλλοθι γιά τον …εαυτό της, προσπαθώντας να εξηγήσει τα ανεξήγητα και δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα!
   Πιθανόν να της  υπέδειξε κι ο ίδιος ο Πλούταρχος την επιλογή αγοράς σπιτιού στο, κατ’ εξοχήν, «λαϊκό» βόρειο προάστιο, με δάνειο 90 (κατά δήλωσή της) εκατομμυρίων που, παρεμπιπτόντως, εξόφλησε πρόσφατα. (Προφανώς από τις αιματηρές οικονομίες της, ευρώ-ευρώ τα μάζευε η «σφιχτή», αφού οι βουλευτικές της αποδοχές πηγαίνουν, όπως οι ίδιοι οι βουλευτές του ΚΚΕ ισχυρίζονται, στο κόμμα).
   Εννοείται πως με τα 90 (κατά δήλωσή της) ψωροεκατομμύρια, άντε ν’ αγοράσεις στην Εκάλη, το πολύ κανένα ταπεινό δυάρι, που ίσα-ίσα σε χωράει, στριμωχτά. Όμως, τι να κάνουμε, όταν είσαι σωστός και συνεπής χριστιανός κομμουνιστής, βολεύεσαι και με 180 - 200 τετραγωνικά. Ας όψεται ο καταραμένος καπιταλισμός που καταπιέζει τα λαϊκά στρώματα! Καταραμένη φτώχεια!

   Μυστική, απόρρητη έρευνα της στήλης και αποκλειστικό ρεπορτάζ, αποκαλύπτει τους πραγματικούς λόγους, οι οποίοι οδήγησαν τη δυναμική συντρόφισσα Λιάνα, κατ’ ανάγκη και παρά τη θέλησή της, στην «αγκαλιά» του μεγάλου κεφαλαίου, κοντά στον «έτερο Καππαδόκη» και μέγα διώκτη του καπιταλισμού, τον μεγάλο μας Μάκη, τον φυγόστρατο μεν, πλην αδιάφθορο παιδί του λαού. (Τον Τριανταφυλλόπουλο, ντε!).

   - Κατ’ αρχήν, η μεγάλη έλλειψη στέγης. Έφαγε τον τόπο η κοπέλα και δεν εύρισκε ούτε κεραμίδι να την στεγάσει, ούτε τρύπα να χωθεί! Έψαξε Περιστέρια, Αιγάλεα, Πετρουπόλεις, Κερατσίνια, Ταμπούρια, τίποτα! Όλα πουλημένα και κατοικημένα. Μόνο στην Αγία Βαρβάρα βρήκε μιά γκαρσονιέρα κι αυτή πανάκριβη! Άσε που έσταζε και το ταβάνι!
   Είδε κι αποείδε, λοιπόν, και κατέληξε σε μιά οικονομική μαιζονετούλα στην Εκάλη! Τι να κάνει το κορίτσι; Να μένει στο δρόμο; Δεν κάνει! Ας είναι καλά η φίλη που της την πούλησε! (Είδες τι καλό πράγμα είναι η φιλία!). Πάντως γιά πισίνες, τένις, σκουός και τέτοια, το ρεπορτάζ δεν αναφέρει τίποτα.
   - Στην επιλογή της, βαρύνουσα παράμετρος η κυκλοφοριακή ευκολία. Μόλις κατέβεις από τη μεγάλη πλατεία, (μετά την εκκλησία αριστερά), το μεγάλο δρόμο και πιάσεις Εθνική, στρίβεις αριστερά, (πάντα!), και τσααααάκ!, σε τρία λεπτά φτάνεις Ν. Φιλαδέλφεια, οπότε στρίβοντας αριστερά, (πάντα!), σε άλλα τρία είσαι, τσιφ!, Περισσό. Στα γραφεία του Κόμματος!
   Ενώ από κάτι Λιόσια, π.χ., Καματερά και άλλα τέτοια, θες τουλάχιστον μιά ώρα και βάλε, όπως κατάντησε το κυκλοφοριακό!
   - Όμως ο σπουδαιότερος λόγος, τον οποίον η στήλη αποκαλύπτει με άκρα μυστικότητα ποντάροντας στην εχεμύθεια των αναγνωστών της, είναι ότι η συντρόφισσα Λιάνα βρίσκεται σε διατεταγμένη κομματική αποστολή! Η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος, σε μυστική συνεδρίαση, με δεδομένη τη μεγάλη της πειθώ, τον ήρεμο λόγο και το γλυκό ύφος που την διακρίνει γενικώς, της ανέθεσε την οργάνωση κομματικής αχτίδας, στην φωλιά του αντίπαλου «κούκου»! Σχέδιο μεγαλοφυές και διαβολικό!
   Εγκαθιστάμενη στην Εκάλη και προσερχόμενη κάθε Κυριακή, ως καλή και πιστή χριστιανή, στην λειτουργία της Αγίας Μαρίνας θα έχει την ευκαιρία να πιάσει γνωριμίες, (ίσως γίνει κι ενοριακή επίτροπος) και να κατηχήσει, με την ρητορική της δεινότητα και τον χειμαρρώδη της λόγο, (Λιάνα η μελίρρυτος), όλους τους άπορους και «αγανακτισμένους» Εκαλιώτες, που πλήττονται από τα άδικα οικονομικά μέτρα, αδυνατώντας να πληρώσουν φόρους και χαράτσια και να τους οργανώσει σε ένα νεοσύστατο ΠΑΜΕ Εκάλης! Η ιδέα είναι έξοχη, καθ’ όσον χτυπάει το κακό στη ρίζα του. Μπαίνεις στην καρδιά του αντιπάλου, τον αποπροσανατολίζεις, τον αποσυναρμολογείς και, εν τέλει, τον διαλύεις!
   Έτσι, το μεγάλο κεφάλαιο, περικυκλωμένο, (μεριά η Λιάνα, μεριά ο Μάκης), είναι θέμα χρόνου να τα… κακαρώσει! Ως γνωστόν τα μεγάλα κάστρα αλώνονται εκ των έσω!
  
   - Κάποιοι αναφερθέντες δευτερεύοντες λόγοι, όπως π.χ., η γειτνίαση με τον μεγαλοϊδιοκτήτη του αγαπημένου της Παναθηναϊκού, του Γ. Βαρδινογιάννη, δεν διερευνήθηκαν, αφού ο εν λόγω κύριος ετοιμάζεται να την «κάνει» από τον ΠΑΟ, ενώ η Λιάνα, ποτέ!
   - Δεν αποκλείεται, επίσης, η Λιάνα, ως υπέρμαχος των φτωχών, κυνηγημένων και ταλαίπωρων λαθρομεταναστών, να θέλει να διαπιστώσει, από πρώτο χέρι, πώς είναι να ζεις, (φτωχός, κακομοίρης και παρίας), ως παρείσακτος σε μιά κοινωνία πλουσιότερη κι αριστοκρατικότερη.

   ΥΓ. Πάντως, όλα κι όλα, κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει ότι η συντρόφισσα Λιάνα δεν έπιασε το αληθές νόημα του εφηρμοσμένου σοσιαλισμού και δεν του έδωσε να καταλάβει!
   Ξεπέρασε ακόμη και τον πρώτο διδάξαντα, μέγα σοσιαλιστή, που τραγουδώντας τη «φτώχεια και τη ξενιτιά πήρε ρετιρέ στην…Κηφισιά»! Αυτόν που τα έκανε πλακάκια με τον Πανταγιά, (που τον έφαγε, εξ αυτού του λόγου, το σκοτάδι), γιά να γλιτώσει φόρους, και έχουμε τώρα την κόμισσα-σύζυγό του, πολιτικό αστέρα πρώτης, να κατακεραυνώνει θρασύτατα από τα κανάλια, τη φοροδιαφυγή, ως αίτιο της φτώχειας και της δυστυχίας της χώρας μας!
   Η μεγάλη Λιάνα, αριστερότερη, προοδευτικότερη, πιό μάγκισα, πιό τσίφτισα και πιό καπάτσα, το προχώρησε βορειότερα το πράγμα. Το έφτασε μέχρι Εκάλη μεριά! Viva Liana! Χτύπα το κεφάλαιο και πού ξέρεις, αν το Beverly Hills σου πέφτει κομματάκι μακριά, το Mayfair του Λονδίνου είναι μιά δρασκελιά δρόμος!

   Πάντως, κίβδηλοι αγωνιστές και γιαλατζή ιδεολόγοι, γενικώς, δεν πείθουν. Απλώς διατηρούνται στην επικαιρότητα και διασκεδάζουν το νοήμον κοινό με την γραφικότητά τους. Τους θεωρώ, συλλήβδην, λαμόγια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου