Βενιζέλος vs Παπανδρέου.

Θέσεις - Απόψεις.

   Ο κ. Παπανδρέου με την ανάσυρση στο προσκήνιο του παραγκωνισμένου και στριμωγμένου στη γωνία κ. Βενιζέλου, έκανε την τελευταία, απεγνωσμένη προσπάθεια να γαντζωθεί στην εξουσία. 
   Παίζει, πλέον, το τελευταίο του χαρτί, ποντάροντας στη πιθανότητα μήπως ο πληθωρικός στην εμφάνιση και χειμαρρώδης στον λόγο Αντιπρόεδρος καταφέρει κάποια αντιστροφή κλίματος, ή στην αντίθετη περίπτωση, να καεί μαζί του. Απομυθοποιώντας τον, έτσι, αφού αυτός αποτελεί τον κυριότερο εσωκομματικό του αντίπαλο. Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων...... φίλων!
   Αυτό αποτελεί και το προτελευταίο πικρό ποτήρι, που αναγκάζεται να πιεί ο κ. Παπανδρέου στη μικρή πρωθυπουργική του διαδρομή, καθ’ όσον το τελευταίο θα είναι η κλοτσηδόν εκπαραθύρωσή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

   Ας μην σπεύσουν οι υπεραισιόδοξοι, οι παρορμητικοί, οι αφελείς να ζεστάνουν ελπίδες γιά, δήθεν, βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας και χαλάρωση του βρόγχου που μας έβαλαν στο λαιμό οι εταίροι... φίλοι μας, λόγω.... Βενιζέλου. Το αντίθετο συμβαίνει!  Και όσες πιθανότητες έχει να επιζήσει ένα άτομο με καθολικό καρκίνο, άλλες τόσες έχει κι η χώρα να γλιτώσει από την χρεοκοπία (ή όπως αλλιώς την βαφτίσουν κομψά).
   Το ελληνικό κοστούμι είναι ραμμένο, από καιρό, στις Βρυξέλλες και οι όποιες μικρομεταποιήσεις επιχειρηθούν από τον  Βενιζέλο, που και φυσικό και αναμενόμενο είναι να προσπαθήσει να κάνει κι αυτός κάτι, μόνο στάχτη στα μάτια θα ρίξουν. Στον ζοφερό πίνακα της ζωής μας, κάποιες πινελιές θα πρέπει, -διάβολε!-, να βάλει κι ο νέος Υπουργός των Οικονομικών. Κάτι να δείξει! Όμως οι Ευρωπαίοι δεν παίζουν πλέον, αφού, ήδη, μας έχουν πάρει χαμπάρι ότι προσπαθούμε να τους την φέρουμε, όπως και με το πρώτο μνημόνιο, όπου άλλα υπογράψαμε και άλλα κάναμε!

   Όμως πέραν και πίσω από τα μοιραία, τα αποφασισμένα και αναπόφευκτα κρύβεται η συνεχιζόμενη, πραγματική, υπόγεια και λυσσαλέα μάχη γιά την «καρέκλα» της εξουσίας (και την «κουτάλα», εννοείται)!

   Ήδη, με την πρώτη του ομιλία στη Βουλή, ο κ. Βενιζέλος αποκάλυψε το πόσο μεγάλο λάθος έκαναν οι πασόκοι, όταν επέλεγαν τον κ. Παπανδρέου, αντ’ αυτού, στην ηγεσία του κόμματος.

   Ένας, οπωσδήποτε, κατανοητός, συμπονετικός και ανθρώπινος λόγος, εκφωνημένος, σχεδόν, από στήθους, αντικατέστησε την άχρωμη, ξύλινη και μονότονη, σαν μαγνητοφωνημένη, ανάγνωση αυτιστικού παιδιού, που παριστάνει τον ρήτορα και ηγέτη!
   Μόνο που ήρθε πολύ αργά.

   Η μοίρα μας, ως λαός, κοινωνία και οικονομική οντότητα είναι προδιαγεγραμμένη, προαποφασισμένη έξωθεν, δρομολογημένη και μαύρη! Αφού αποδειχτήκαμε κακοί διαχειριστές του οίκου μας, είμαστε αναγκασμένοι να πληρώσουμε ενδίδοντας στη νέα υποτέλεια. Ουαί τοις ηττημένοις....!
   Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Εκείνο που θα αλλάξει σύντομα είναι οι πολιτικοί συσχετισμοί παντού, σε όλο το πολιτικό φάσμα και, κυρίως, στο κυβερνόν κόμμα. Στην παγίδα που έστησε στον κ. Βενιζέλο, ο κ. Παπανδρέου, βάζοντάς τον στην ηλεκτρική καρέκλα του Υπουργείου των Οικονομικών, πιθανότατα, θα πέσει μέσα ο ίδιος, αφού ο Βενιζέλος μόνο χαζός δεν είναι. Είναι άνθρωπος ιδιαίτατα ευφυής, ικανός και διακατέχεται από την ίδια δίψα, (αν όχι μεγαλύτερη), γιά εξουσία με τον νυν πρωθυπουργό, από τον οποίο απέχει, ποιοτικά, έτη φωτός και τον οποίο, σε πρώτη ευκαιρία, θα κάνει μία «χαψιά»!

   Πιστεύω ότι αυτό το ματς τώρα αρχίζει! Η στήλη θα το παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θα …. αναλύει τις φάσεις του. Και όποιος θέλει «ακούει».
   Το παρελθόν εγγυάται γιά το μέλλον, αφού πάντοτε ισχύει το «scripta manent»!