Επικαιρότης
Όπως φαίνεται καθαρά πλέον, και με δεδομένο ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αναμένεται ή ανατροπή, άρδην, του αποτυχημένου πολιτικού σκηνικού. Το γιγαντιαίο πρόβλημα, η λαϊκή ασφυξία με το φόβο της ανεξέλεγκτης εκτόνωσης που διαγράφεται ήδη και η ευρωπαϊκή πίεση, δεν αφήνουν πλέον περιθώρια γιά κόλπα, μπλόφες και πολιτικάντικες φιοριτούρες. Η ώρα της αλήθειας έφτασε!
Η στήλη ανατρέχουσα στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος, τις μνήμες και την πείρα της, διακυβεύει ένα σενάριο, ευχόμενη να πραγματοποιηθεί, κατά τη λογική του «το μη χείρον, βέλτιστον».
Υπηρεσιακά λειτουργούσα κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας υπό τον κ. Γ. Καρατζαφέρη, με συμμετοχή όλων των ευρωπαϊκού προσανατολισμού κομμάτων, η οποία θα προβεί σε:
- Σκληρή, με ομοψυχία και αξιόπιστα γιά τους πιστωτές μας, εξ υπαρχής επαναδιαπραγμάτευση όλων των όρων των Μνημονίων σε ρεαλιστική ανθρώπινη βάση και όχι στη λογική των αριθμών και μόνο,
- Λήψη της αγχώδους 5ης δόσεως και
- Εκλογές τον Σεπτέμβριο!
Αναλύοντας την σκοπιμότητα και ωφέλεια του σεναρίου βλέπουμε.
- Πρωθυπουργός ίσων αποστάσεων από τα δύο μεγάλα κόμματα. (Δεξιός αλλά και υπερψηφίσας το αρχικό μνημόνιο), με ξεκάθαρες και εφικτές θέσεις και απόψεις, στο σύνολο των θεμάτων που απασχολούν σήμερα τη χώρα.
- Άφθαρτος στις μέχρι τώρα πολιτικές ίντριγκες και παζαρέματα μεταξύ Ε.Ε., ΔΝΤ και Ελλάδος, οπωσδήποτε αρεστός σε Μέρκελ, Σαρκοζί, κ.λπ. συντηρητικούς Ευρωπαίους ηγέτες και, κυρίως, αυτό που λέμε, «παιδί της πιάτσας» με συγκεκριμένες και πρακτικές ιδέες κι απόψεις σε φλέγοντα οικονομικά θέματα και όχι θεωρητικός χαρτογιακάς των βαρύγδουπων, αλλά αναποτελεσματικών διπλωμάτων, χωρίς γνώση και επίγνωση της αγοράς. Ό,τι μας χρειάζεται τώρα!
- Το οπωσδήποτε «πικρόν ποτήριον» που μας αναμένει, εφ’ όσον αυτό γίνει αποδεκτόν από το σύνολον του πολιτικού κόσμου, θα γίνει, μοιραία, αποδεκτό και από τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα καταλάβει και χωνέψει ότι το παζάρι δεν παίρνει άλλο, το πάρτυ τελείωσε και μπροστά μας περιμένει μιά ανηφόρα ζόρικη!
Εννοείται ότι ακραίες αριστερές θέσεις, τύπου «όλοι οι άνεργοι να προσληφθούν στο δημόσιο» ή «ελάχιστον επίδομα ανεργίας τα 1120 ευρώ, συν επιδόματα» και άλλες τέτοιες ουτοπίες δεν αντέχουν σοβαρής συζήτησης, οπότε αυτοί που τις εκφράζουν δεν μπορούν να «παίξουν» εν προκειμένω και θα παραμείνουν στο περιθώριο να .... φωνάζουν!
- Η αγανάκτηση στο εσωτερικό θα εκτονωθεί και η ελληνική νοοτροπία της «ήσσονος προσπαθείας» θ’ αρχίσει ν’ αλλάζει.
- Η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό θα εδραιωθεί, καθώς οι δανειστές θα βεβαιωθούν ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους και οι αγορές θα ηρεμήσουν.
- Η διαφαινόμενη πολιτική σταθεροποίηση, πιθανότατα, ν’ αλλάξει το κλίμα και να ενθαρρύνει επενδυτές στη χώρα.
- Αν όλοι οι «παίκτες» της προσωρινής «εθνικής ομάδος» αρχίσουν να σκέπτονται, επί τέλους, εθνικά και πάψουν τις τρικλοποδιές και τις αλληλοϋποβλέψεις μεταξύ τους, (γνωστές πασοκικές δολοπλοκίες του παρελθόντος), θα μπορέσει να υπάρξει και μετεκλογικά πολιτική σύμπνοια πάνω σε κοινά αποδεκτό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, ειλικρινείς συνεργασίες και αποδοτικές κυβερνήσεις.
Ίσως αιθεροβατώ, ίσως το παρασκήνιο να βγάλει κάποιον άλλο λαγό από το καπέλο. Ίσως! Όμως το προαναφερθέν σενάριο δεν είναι καθόλου κακό!
Όπως φαίνεται καθαρά πλέον, και με δεδομένο ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αναμένεται ή ανατροπή, άρδην, του αποτυχημένου πολιτικού σκηνικού. Το γιγαντιαίο πρόβλημα, η λαϊκή ασφυξία με το φόβο της ανεξέλεγκτης εκτόνωσης που διαγράφεται ήδη και η ευρωπαϊκή πίεση, δεν αφήνουν πλέον περιθώρια γιά κόλπα, μπλόφες και πολιτικάντικες φιοριτούρες. Η ώρα της αλήθειας έφτασε!
Η στήλη ανατρέχουσα στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος, τις μνήμες και την πείρα της, διακυβεύει ένα σενάριο, ευχόμενη να πραγματοποιηθεί, κατά τη λογική του «το μη χείρον, βέλτιστον».
Υπηρεσιακά λειτουργούσα κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας υπό τον κ. Γ. Καρατζαφέρη, με συμμετοχή όλων των ευρωπαϊκού προσανατολισμού κομμάτων, η οποία θα προβεί σε:
- Σκληρή, με ομοψυχία και αξιόπιστα γιά τους πιστωτές μας, εξ υπαρχής επαναδιαπραγμάτευση όλων των όρων των Μνημονίων σε ρεαλιστική ανθρώπινη βάση και όχι στη λογική των αριθμών και μόνο,
- Λήψη της αγχώδους 5ης δόσεως και
- Εκλογές τον Σεπτέμβριο!
Αναλύοντας την σκοπιμότητα και ωφέλεια του σεναρίου βλέπουμε.
- Πρωθυπουργός ίσων αποστάσεων από τα δύο μεγάλα κόμματα. (Δεξιός αλλά και υπερψηφίσας το αρχικό μνημόνιο), με ξεκάθαρες και εφικτές θέσεις και απόψεις, στο σύνολο των θεμάτων που απασχολούν σήμερα τη χώρα.
- Άφθαρτος στις μέχρι τώρα πολιτικές ίντριγκες και παζαρέματα μεταξύ Ε.Ε., ΔΝΤ και Ελλάδος, οπωσδήποτε αρεστός σε Μέρκελ, Σαρκοζί, κ.λπ. συντηρητικούς Ευρωπαίους ηγέτες και, κυρίως, αυτό που λέμε, «παιδί της πιάτσας» με συγκεκριμένες και πρακτικές ιδέες κι απόψεις σε φλέγοντα οικονομικά θέματα και όχι θεωρητικός χαρτογιακάς των βαρύγδουπων, αλλά αναποτελεσματικών διπλωμάτων, χωρίς γνώση και επίγνωση της αγοράς. Ό,τι μας χρειάζεται τώρα!
- Το οπωσδήποτε «πικρόν ποτήριον» που μας αναμένει, εφ’ όσον αυτό γίνει αποδεκτόν από το σύνολον του πολιτικού κόσμου, θα γίνει, μοιραία, αποδεκτό και από τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα καταλάβει και χωνέψει ότι το παζάρι δεν παίρνει άλλο, το πάρτυ τελείωσε και μπροστά μας περιμένει μιά ανηφόρα ζόρικη!
Εννοείται ότι ακραίες αριστερές θέσεις, τύπου «όλοι οι άνεργοι να προσληφθούν στο δημόσιο» ή «ελάχιστον επίδομα ανεργίας τα 1120 ευρώ, συν επιδόματα» και άλλες τέτοιες ουτοπίες δεν αντέχουν σοβαρής συζήτησης, οπότε αυτοί που τις εκφράζουν δεν μπορούν να «παίξουν» εν προκειμένω και θα παραμείνουν στο περιθώριο να .... φωνάζουν!
- Η αγανάκτηση στο εσωτερικό θα εκτονωθεί και η ελληνική νοοτροπία της «ήσσονος προσπαθείας» θ’ αρχίσει ν’ αλλάζει.
- Η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό θα εδραιωθεί, καθώς οι δανειστές θα βεβαιωθούν ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους και οι αγορές θα ηρεμήσουν.
- Η διαφαινόμενη πολιτική σταθεροποίηση, πιθανότατα, ν’ αλλάξει το κλίμα και να ενθαρρύνει επενδυτές στη χώρα.
- Αν όλοι οι «παίκτες» της προσωρινής «εθνικής ομάδος» αρχίσουν να σκέπτονται, επί τέλους, εθνικά και πάψουν τις τρικλοποδιές και τις αλληλοϋποβλέψεις μεταξύ τους, (γνωστές πασοκικές δολοπλοκίες του παρελθόντος), θα μπορέσει να υπάρξει και μετεκλογικά πολιτική σύμπνοια πάνω σε κοινά αποδεκτό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, ειλικρινείς συνεργασίες και αποδοτικές κυβερνήσεις.
Ίσως αιθεροβατώ, ίσως το παρασκήνιο να βγάλει κάποιον άλλο λαγό από το καπέλο. Ίσως! Όμως το προαναφερθέν σενάριο δεν είναι καθόλου κακό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου