Τώρα που τα φώτα της ράμπας χαμηλώνουν και η αυλαία πέφτει....
Η ισοπαλία, στον τίτλο, συμβολίζει την τελική εξίσωση
όλων των θνητών απέναντι στον Υπέρτατο Νικητή, τον Θάνατο. Και το σκορ εκφράζει, απλώς,
την ματαιότητα των εγκοσμίων και την γύμνια όλων κατά την «τελική προσέλευση».
Χθές πήρε τον δρόμο προς την Ανυπαρξία
και ο Σάκης Μπουλάς. Γνωστός στο ελληνικό κοινό γιά το πολύπτυχο ταλέντο του. Την στήλη συγκίνησε ιδιαίτερα ένα μικρό στοιχείο της πολυσχιδούς καλλιτεχνικής του δράσης, σημείο ασήμαντο κι
απαρατήρητο γιά πολλούς. Είναι η τραγουδιστική ερμηνεία του στο «Te voglio bene assai». Γεγονός που αποδεικνύει
πως, κατά βάθος, το μέγεθος του αυθεντικού του ταλέντου παρέμεινε, στην ουσία,
ανεκμετάλλευτο.
Όπως συμβαίνει πάντοτε, μετά θάνατον «οργιάζουν»
τα λιβανωτά και τα «γλειψίματα», άχρηστα και περιττά σε κάθε εκλιπόντα, που
φανερώνουν κοινοτοπία και, κυρίως, την ασημαντότητα αυτών που «θυμούνται» μετά θάνατον, γιά να
τονίσουν, μάλλον, την δική τους ύπαρξη. Έτσι αραδιάζουν βαρύγδουπα και δακρύβρεχτα κατεβατά γιά το τί…. ήταν ο εκλιπών.
Πόσο μεγάλος, πόσο σπουδαίος και διάφορα τέτοια!
Η στήλη περιορίζεται στο τί
δεν ήταν. Δεν ήταν φανφαρόνος!
Και, σαν είδος μικρού reqviem, κάνει αναφορά σε χαρακτηριστικές
ομοιότητες μεταξύ του μεγάλου Ιταλού τενόρου και του ταπεινού και διακριτικού
δικού μας Σάκη. Πέραν των εξωτερικών χαρακτηριστικών, διέκρινε και τους δύο το πιό όμορφο και πιό σημαντικό σύμπτωμα ανθρώπινης ευαισθησίας, η αγάπη τους γιά την Γυναίκα!
Αναζήτησα, αλλά δυστυχώς μάταια, το τραγούδι αποδοσμένο από τον Μπουλά. Έτσι θα το απολαύσετε με τη φωνή του Λουτσιάνο, στέλνοντας την
σκέψη σας στην ερμηνεία του Σάκη και αποτίοντας μικρό φόρο τιμής στην μνήμη
του. Πιστέψτε με οι διαφορές στο άκουσμα δεν είναι πολύ μεγάλες και τις μικραίνει,
σχεδόν ελαχιστοποιεί, η συγκινησιακή φόρτιση της στιγμής, με νωπή την απώλεια του σεμνού Έλληνα καλλιτέχνη και
ανθρώπου.
Ας είναι γι’ αυτόν επιεικής η γη που θα τον
σκεπάσει κι ας κρατήσει ανάλαφρη και ζεστή την «κουβέρτα» της πάνω του.
Πολύ καλή προσέγγιση...όπως πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρασυρμένοι και "μπουχτισμένοι" από τον εσμό των καλογυαλισμένων μπρούντζων, που προσπαθούν, συνεχώς, να μας πείσουν πόσο ... μεγάλοι και λαμπροί είναι, χάσαμε έναν όντως σημαντικό που διάλεξε τον σεμνό δρόμο του "είσθαι" και όχι τον θορυβώδη του "φαίνεσθαι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα "διαμάντι" που χάθηκε, σχεδόν απαρατήρητο, από το φτωχό ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα, αφήνοντας το προβάδισμα σε πλήθος κραυγαλέων "μαρκασιτών" και "ζιρκονίων". Αλλά δυστυχώς έτσι γίνεται πάντα. Οι φτηνοί λαϊκιστές γελωτοποιοί, ως φελλοί, επιπλέουν πάντα.
Καλό σου ταξίδι "άγνωστε" μεγάλε και διακριτικέ φίλε. Και, πού 'σαι, εκεί που βρίσκεσαι τώρα, να μου φιλήσεις τη Ζιζέλ!
Ήταν το μεράκι του η Ζιζέλ!
ΑπάντησηΔιαγραφή