Μεγάλες κουβέντες, μεγάλα ψέμματα!

Συνήθως οι μεγαλοστομίες τονώνουν τον έμφυτο ανθρώπινο κορδακισμό και σιγοντάρουν κούφιες ματαιοδοξίες. Αντίδοτο η σεμνότητα και αυτογνωσία.

Μετά το τελευταίο μου στραπάτσο -δυστυχώς ούτε το πρώτο, ούτε το μοναδικό- είμαι υποχρεωμένος να φέρω στις σωστές, προσωπικές μου, διαστάσεις, μία από δαύτες (τις μεγαλοστομίες, εννοείται):

«Ό,τι δεν με «σκοτώνει» με κάνει πιό… αδύνατο»!!

Κι ακόμη, φέρνει -σαν πιό πρόχειρο- στο μυαλό μου κάτι που γράφτηκε πολύ παλιά γιά ένα μέλος της οικογενείας μου.

QUAND MEME

- Μη φοβηθείς τις σκοτεινιές, που άγρια σε τυλίγουν

όταν τα φύλλα της καρδιάς μ’ απόγνωση θρηνούν.

Aν της ψυχής τα στεγανά, μ’ απελπισιά γεμίζουν

και τρόμο, που σαν άμπωτη τα σωθικά ρουφούν.

- Μέσα στη παραζάλη σου μη σκύβεις το κεφάλι,

τα δόντια σφίξε δυνατά, με καθαρό μυαλό.

Θ’ ανθίσουν πάλι τα κλαδιά, άνοιξη θα ’ρθει πάλι,

να ξέρεις δε νικήθηκε -ποτέ του- το καλό.

- Με χέρι αντρίκιο, δυνατό, άδραξε τη λεπίδα,

κάρφωσε τα σκοτάδια σου που έρχονται, καθώς

γιά διαμαντένιο σου σπαθί, η θεϊκή ελπίδα.

Κι από τα βάθη της πληγής θα ξεπηδήσει φως!

Antonin Mercier (1845 - 1916), γλύπτης

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση