Χθες είχα την ευκαιρία να παρευρεθώ, στα πλαίσια του καθιερωμένου πλέον αυγουστιάτικου... φεστιβάλ, που διοργανώνει ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος ΕΝΟΠΕΡ, στην δεύτερη από τις τέσσερις παρασκευιάτικες προγραμματισμένες κινηματογραφικές προβολές.
Έτσι είχα την ευκαιρία να συναντήσω αγαπημένους φίλους, που αν και ζούμε πολύ κοντά ο ένας από τον άλλο, βλεπόμαστε αραιά. Όπως την γλυκύτατη Όλγα Κιόσογλου, τον χαριτωμένο στην ιδιοτροπία του σύζυγό της Γιώργο Βαρούχα -μεταμφιεσμένο και αγνώριστο σε Εβραίο Haredim, χωρίς το καπελάκι- ο οποίος έδωσε και δείγματα επιτυχημένου κομφερανσιέ και του συμπαθέστατου Ιάκωβου Μεραβίδη. Επίσης είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω από κοντά και έναν άγνωστο μέχρι τώρα φίλο, τον δικηγόρο κ. Δημήτριο Κρανιώτη, ο οποίος με τιμά διαβάζοντας τακτικά την στήλη, σχολιάζοντας, μάλιστα, τις αναρτήσεις μου. Και ως γνωστόν η αξιολογότης του τιμώντος προσδίδει υπεραξία στον τιμώμενο.
Και λίγα λόγια γιά το έργο. Ήταν κινουμένων σχεδίων, παραγωγής Disney, με τίτλο: «Τά μυαλά που κουβαλάς». Επρόκειτο γιά μιά αλληγορία διεργασιών του ανθρώπινου εγκεφάλου ενός μικρού κοριτσιού, εξαιρετικά και εντυπωσιακά δοσμένο. Τα κινούμενα σχέδια ενθουσίασαν τα μικρά παιδιά -κάτι σαν τα μίκυ μάους, γαρ- αλλά εντυπωσίασαν και προβλημάτισαν, πολύ περισσότερο, τους σκεπτόμενους μεγάλους.
ΥΓ . Επ' ευκαιρία της μεγάλης σημερινής γιορτής και της κρισιμότητος των ημερών, εύχομαι σε όλο το φάσμα των Παναγιώτηδων και Μαριών, τύχη πάνω απ' όλα και μετά ό,τι άλλο επιθυμούν.
Εννοείται -κι αυτό ισχύει γιά όλους μας- επηρεασμένος κι από το χθεσινό φιλμ- το "Καλά μυαλά", πάνω από ανοησίες και πολιτικούς ανούσιους φανατισμούς, θα ήταν μιά πρώτης τάξεως επίκαιρη ευχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου