"Υπόθεση Ρουπακιώτη".

Επικαιρότης

   Ο επί σειράν ετών διατελέσας πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Ρουπακιώτης κατέχει σήμερα το αξίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης στην τρικομματική κυβέρνηση.

   Ο κ. Ρουπακιώτης εθεωρείτο, κατά τεκμήριον, ως σοβαρό και υπεύθυνο άτομο και όπως βλέπω στα δελτία ειδήσεων τον αντιμετωπίζουν με έναν αδικαιολόγητο και υπερβολικό σεβασμό και ευλάβεια που ανήκει περισσότερο σε Πάπα, Πατριάρχη ή, έστω, Αρχιεπίσκοπο, τουλάχιστον. Όμως, όπως ο ίδιος απέδειξε, δεν δικαιούται τέτοιων τιμών, στον βαθμό που του αποδίδουν, μετά τη απαράδεκτη και απομυθοποιητική «γκέλα» που διέπραξε.

   Ο κ. Υπουργός, παρ΄ όλες τις επιφυλάξεις του, (τράβα με κι ας κλαίω!), υπέγραψε τελικά το τελευταίο νομοσχέδιο του τρίτου μνημονίου θέτοντας εαυτόν αλληλέγγυο με τα υπόλοιπα μέλη της συγκυβέρνησης. Όμως πριν, καλά-καλά, στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του, τα «στρίβει» και πίσω από ένα μισοακαταλαβίστικο λογύδριο-χρησμό, με τον απαραίτητο ιδεολογικό «μαϊντανό» της, τάχα, προάσπισης των δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών σε θέματα …. ιθαγένειας, αποκαλύπτει το πραγματικό συντεχνιακό του πρόσωπο και, ταυτόχρονα, τον καταστροφικό ρόλο του ιδιοτελούς και φαύλου συνδικαλισμού στον αμοραλιστικό κατήφορο της χώρας.

   Λησμόνησε, μέσα σε 10 ημέρες, τον όρκο που έδωσε να υπερασπίζει τα συμφέροντα ολόκληρου του ελληνικού λαού και του τόπου και μετετράπη σε λακέ της συντεχνίας του.

   Τα δημοκρατικά του ιδεώδη του επιβάλλουν, όπως ισχυρίζεται όψιμα, ν’ αποκηρύξει αυτά που υπέγραψε με το επιχείρημα πως δεν ….. τα έγραψε ο ίδιος (!) και τα οποία ξεζουμίζουν, όπως λέει, τον λαό και εξοντώνουν την ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό, προφανώς ως αντίβαρο, καταθέτει «εμπνευσμένο» νομοσχέδιο που επιβάλλει στην καμπούρα του χειμαζόμενου κοσμάκη την υποχρεωτική παράσταση δικηγόρου στην υπογραφή συμβολαίων μεταβίβασης, τον έλεγχο τίτλων στα υποθηκοφυλάκεια αποκλειστικά από δικηγόρους και διάφορα τέτοια τερτίπια που αδειάζουν τις τσέπες του κόσμου και γεμίζουν αυτές των δικηγόρων! Αθλιότητες και κουτοπόνηρες ιδιοτελείς συντεχνιακές λογικές και πρακτικές που φορτώνουν το λαό με άχρηστα «κερατιάτικα» και αρμόζουν μόνο σε μικρούς και ασήμαντους ανθρωπάκους. Και όλα αυτά γιά λόγους …. συνειδησιακούς!

   Φαίνεται πως κάποιοι άνθρωποι, έχουν κρυμμένη και καταχωνιασμένη τη συνείδησή τους σε μύχια ή…. απόκρυφα μέρη του σώματός τους και την ανακαλούν στην επιφάνεια κατά περίπτωση και κατά τη βολή τους.

   Το βέβαιον είναι πως ο κ. Ρουπακιώτης αποτελεί ξεκούρντιστο βιολί που παίζει τελείως φάλτσα σε μιά, ήδη, ξεχαρβαλωμένη ορχήστρα. Ένας όντως σοβαρός άνθρωπος θα είχε το σθένος να μην μετάσχει, εξ αρχής, σε κυβερνητικό σχήμα του οποίου ο ρόλος ήταν εκ των προτέρων γνωστός, εφ’ όσον τα όσα επρόκειτο να υπογράψει παραβαίνουν τις αρχές του. Και αν η «μεγάλη άρνηση» του προέκυπτε καθ’ οδόν θα έπρεπε να παραιτηθεί αμέσως. Όμως, και δυστυχώς, η «καρέκλα» είναι γλυκιά, αλλά τα οφίτσια, αν δεν ξέρεις να τα «χειριστείς» σωστά, κρύβουν στο τέλος τη γελοιοποίηση.

   Ο κ. Ρουπακιώτης, μια υπερτιμημένη μικρή αξία που τη φούσκωσε η ίδια τύφλωση που έφερε στην πρωθυπουργικό αξίωμα έναν….. Γιωργάκη! Όσο γρηγορότερα εγκαταλείψει τον υπουργικό θώκο της Δικαιοσύνης, τόσο το καλύτερο …. γι’ αυτήν.