Βάλτε τώρα που γυρίζει…!

Γιά γέλια και γιά κλάματα

   Είναι εκπληκτικό το πόσο απότομα μεταβλήθηκε το κλίμα ως προς την αντιμετώπιση του ΠΑΣΟΚ από τα ΜΜΕ. Ιδίως σ’ εκείνα που μέχρι πρό τινος «δόξαζαν» και υμνούσαν τον μεγάλο ηγέτη… Γιωργάκη! Ξύπνησαν ξαφνικά και σαν από νέα επιφοίτηση κατάλαβαν πως είναι… λίγος κι ανίκανος. Ο βασιλιάς, τελικά, μας προκύπτει γυμνός. Ολοτσίτσιδος! Ό,τι από χρόνια κι ένα μικρό παιδί αντιλαμβανόταν, και μάλιστα από μακριά, αρκεί να είχε καθαρό μυαλό και καθόλου φανατισμό ή προκατάληψη, το βλέπει τώρα κι η κουτσή Μαριά!
   Αφού πρώτα διέλυσε τη χώρα, υποθηκεύοντας και το μέλλον κάμποσων γενεών, ακόμη κι οι δικοί του, (πλην των αθεράπευτα ανόητων, αγκυλωμένων ή καιροσκόπων σκληροπυρηνικών), προσπαθούν, αποστασιοποιούμενοι, ν’ απαλλαγούν απ’ αυτόν απεγνωσμένα.
   Το πιό εντυπωσιακό γεγονός, στη φάση αυτή, είναι η πληθώρα των υποψήφιων αρχηγών. (Άλλος με την «Πύλαρο» και μιά μακαρονάδα! ). Αναμφίβολα, το πολύχρονο «φτούρισμα» του Γιωργάκη στην αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία διεγείρει φιλοδοξίες, ενθαρρύνει το κάθε μύχιο απωθημένο γιά δόξα κι εξουσία, (με ό,τι αυτό συνεπάγεται προς εξαργύρωση), και γεννά βάσιμες προσδοκίες μέχρι και στο τελευταίο ψώνιο της πολιτικής.
   - Αφού αυτός, γιατί όχι κι εγώ!
   Έτσι, ο κατάλογος των υποψηφίων αρχηγών του ΠΑΣΟΚ μακραίνει εντυπωσιακά και διασκεδαστικά! Μέχρι κι ο τσέλιγκας Τζουμάκας φιλοδοξεί να γίνει …αρχιτσέλιγκας, (κατά το «κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες»), και από το βάθος της αίθουσας σηκώνει το χέρι και φωνάζει «παρών»! Λέγεται μάλιστα ότι «παρών» φωνάζει, μη ακουόμενος, κι ο κ. Αμοιρίδης, (μάλλον γιά Κακομοιρίδη πρόκειται!), συνεπής στο αρχαίο απόφθεγμα, «μάθανε πως γα…. στε και πλάκωσαν κι οι γύφτοι!».

   Η στήλη, ως ανέκαθεν ένθερμη λάτρις του ωραίου φύλου, το οποίον θεωρεί οπωσδήποτε ισότιμα ικανό, (αν όχι καλύτερο, στη διαχείριση των κοινών), με το λεγόμενο ισχυρό, βρίσκεται σήμερα σε εξαιρετικά δύσκολη θέση προτίμησης ταλαντευόμενη έντονα!
   Από τη μία, με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θυμίζει διαλυμένο κακόφημο οίκο, κοινώς μπ…. λο, άρα χρειάζεται μία έμπειρη και οπωσδήποτε κάποιας ηλικίας κυρία, προκειμένου να το ανασυγκροτήσει, να το νοικοκυρέψει και να το φέρει ξανά σε λογαριασμό και εύρυθμη λειτουργία, η προτίμησή της οδηγείται αναφανδόν υπέρ της κυρίας Λούκας Κατσέλη. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση!

   Όμως το ευαίσθητο, το ρομαντικό κομμάτι του εαυτού της, στρέφει τους οφθαλμούς προς τη διακριτική και συνεσταλμένη κόρη, τη χλωμή οπτασία της γλυκιάς Γκρέτα Γκάρμπο της ελληνικής πολιτικής σκηνής, την υπέροχη κι αινιγματική Μαριλίζ! Σαν τελευταία ευκαιρία επανόδου στην ονειρεμένη ζωή του πρόσφατου παρελθόντος!

 Από την άλλη, ο λάγνος, «βρώμικος», (μπρούτος), εσωτερικός της κόσμος, που βράζει λάβρος κι ανικανοποίητος μέσα της, λαχταρά να δει να κρατά το τιμόνι, με τα μαλλιά ξέπλεκα ν’ ανεμίζουν ελεύθερα στον άνεμο, μιά θεσπέσια ύπαρξη, η κουκλάρα γόησσα μις Εύα Καϊλή, η οποία με τους τελευταίους πολιτικούς ελιγμούς της, (κοινώς πολιτικά «κουνήματα»), τον μεστό πολιτικό της λόγο και την εντυπωσιακή τηλεοπτική της παρουσία γεννά έντονες πολιτικές, (και άλλες), συγκινήσεις, προκαλώντας γενικότερες «ανατάσεις» ψυχής και σώματος!

   Τελικά, αυτός ο προβληματισμός με απασχολεί πολύ σοβαρά και με κάνει, ευτυχώς, να ξεχνώ την τελευταία περικοπή της σύνταξης.