"O tempora, o mores".
Εμβαθύνοντας περισσότερο στους όρους αυτούς, θα πρέπει, κατ΄αρχήν, να ανατρέξουμε στην Ρωμαϊκή περίοδο.
Στην αρχή της κατάκτησης της Ελλάδος η Ρωμαϊκή κατοχή, παρά την μετρημένη επιβολή εξουσίας και την αυτοσυγκράτηση, που αρχικά εφάρμοζαν οι Ρωμαίοι στην συμπεριφορά τους απέναντι στους Έλληνες, η κατάκτηση δεν έπαυε να σημαίνει υποδούλωση. «Σκλαβιά»!
«Πατέρας» αυτού του, καθόλου τιμητικού, επιθέτου -(Graeculus)- φαίνεται πως ήταν ο Κικέρων -Ρωμαίος πολιτικός και ρήτορας- που επενόησε και καθιέρωσε πρώτος το «υποκοριστικό» αυτό, το οποίο απαντάται στο έργο του… 16 φορές!
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η Ρώμη, ως πρωτεύουσα της νέας μεγάλης και κραταιάς αυτοκρατορίας του τότε γνωστού κόσμου, έγινε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων των κατακτημένων λαών. Πολλοί Έλληνες σκλάβοι, όμηροι και μετανάστες άρχισαν να εγκαταλείπουν τις καθημαγμένες και παρηκμασμένες από τους συνεχείς πολέμους ελληνικές πατρίδες τους και να κατακλύζουν την «Αιώνια Πόλη».
Κινούμενοι από τις στερήσεις, αναζητούσαν εναγωνίως οποιοδήποτε επάγγελμα και ασχολία προκειμένου να επιβιώσουν, συμπεριφερόμενοι συχνά απρεπώς και δείχνοντας πονηριά, απληστία και δολιότητα, με αποτέλεσμα να τους περιφρονούν οι Ρωμαίοι. Να τους αντιμετωπίζουν καχύποπτα και αλαζονικά και να τους ονομάζουν υποτιμητικά «Graeculos», δηλαδή «μικρούς Έλληνες», ( "Ελληνάκους" στη σύγχρονη αργκό), κατηγορώντας τους ως κουτοπόνηρους, που -τάχα- γνωρίζουν τα πάντα, μηχανεύονται τα πάντα κι ανακατεύονται σε όλα! Δηλαδή... "ξερόλες"...
Μολονότι πολλοί από τους Έλληνες που κατέφθαναν στην Ρώμη, διαθέτοντας ανώτερη μόρφωση και πείρα στα Γράμματα, τις Επιστήμες και τις Τέχνες -σε σχέση με τους άξεστους και πολιτισμικά κατώτερους από αυτούς Ρωμαίους κατακτητές τους- αναγνωρίστηκαν και απέκτησαν μεγάλη φήμη ως παιδαγωγοί, δάσκαλοι, ιατροί, γραμματείς, μουσικοί, αστρονόμοι, μαθηματικοί, φυσικοί, καλλιτέχνες κλπ. και κατέλαβαν σημαντικές θέσεις στην κρατική διοίκηση, σε ιδρύματα και σε οίκους επιφανών Ρωμαίων της άρχουσας τάξης, η ρετσινιά «γραικύλος» μας… έμεινε! Ιδίως, αργότερα, όταν οι αδικίες, οι καταχρήσεις και η βαναυσότητα των Ρωμαίων σε βάρος των κατακτημένων λαών έγιναν πλέον σύνηθες φαινόμενο, ο χαρακτηρισμός πήρε και την τελική του μορφή, καθώς πολλοί Ρωμαίοι συγγραφείς καταλογίζουν στον «Γραικύλο» -γενικά- πλήθος από υποτιμητικές ιδιότητες. Όπως, π.χ. αργόσχολος, δουλοπρεπής κόλακας της εξουσίας, νωθρός, ράθυμος, φλύαρος, φαύλος, αρνησίπατρις, δόλιος, εχθροπαθής, κουτοπόνηρος, κ.λπ..
Ο Κικέρων, μάλιστα, σε επιστολή του στον αδελφό του Κόιντο, εξηγεί και αποδίδει τα ελαττώματα αυτά στην μακροχρόνια δουλεία των Ελλήνων.
(Σημ. Σκέψου τί θα έγραφε ο Κικέρων, που εν τούτοις θαύμαζε τον ελληνικό πολιτισμό, αν ήξερε και γιά τα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας που θα επακολουθούσαν!!!).
Τα παραπάνω τα στοχάστηκα γνωρίζοντας καλά την ελληνική πραγματικότητα και διαβάζοντας την παραφιλολογία που γράφεται στον τύπο και το διαδίκτυο σχετικά με τις τελευταίες πυρκαγιές. Όντας βέβαιος γιά το ποιοί και γιατί τις βάζουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου