Τελετή έναρξης. Πολλή φανφάρα και σπατάλη, ελάχιστο γούστο και καθόλου ολυμπιακό πνεύμα!

Επικαιρότης

   Η τελετή έναρξης της 30ης νεώτερης Ολυμπιάδας πέρασε πλέον στην ιστορία. Και προσωπικά, προβλέπω και εύχομαι να ξεχαστεί σύντομα. Όσο πιό γρήγορα γίνεται!

   Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η φιλοσοφία της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων καθρεφτίζει την ματαιοδοξία και αλαζονεία της κάθε διοργανώτριας χώρας και ανταγωνίζεται, σε πανηγυριώτικη διάθεση και αποτέλεσμα, εκείνη των διαγωνισμών της Eurovision.

   Οι χώρες, φευγάτες από κάθε έννοια ολυμπισμού και την ουσία των αθλητικών αγώνων, διαγκωνίζονται στην επίδειξη αρχοντοχωριάτικης «χλίδας», φαντασμαγορίας του θεαθήναι και σε φωτοβολίδες εφήμερου φανφαρονισμού, μετατρέποντας τα αθλητικά στάδια σε στούντιος της «Τσινετσιτά»!

   Η χθεσινή τελετή δεν μου άρεσε καθόλου. Καθόλου μα καθόλου! Το όραμα γιά ένα λιτό, σεμνό και, συνάμα, μεγαλοπρεπές και συγκινητικό άναμα της ολυμπιακής δάδας και του συμβολισμού που θα εκπέμπει στην Οικουμένη, όσο θα βρίσκεται ψηλά και αναμμένη, θα παραμείνει άπιαστο όνειρο.

   Όσο κι αν στύβω το μυαλό μου δεν βρίσκω σχέση και συνάφεια της γλυκύτατης Μαίρης Πόππινς, του συμπαθέστατου Χάρυ Πότερ και του εναπομείναντα γηραλέου Beatle με την αθλητική ολυμπιακή ιδέα. Κρίμα!

   Όπως όλες οι αξίες, έτσι κι ο ολυμπισμός προσέρχεται ευτελισμένος, σύγχρονη Ιφιγένεια, στον βωμό της εμπορευματοποίησης και του χυδαίου εκθαμβώματος. Μάλιστα, η χθεσινή εμποροπανήγυρις υπερακόντισε σε κακογουστιά, βάζοντας τη βασίλισσα Ελισάβετ να…. πηδάει με αλεξίπτωτο από ελικόπτερο, υπό την προστασία του Τζαίημς Μπόντ, αφού πρώτα τη χαιρέτισε ένας χοντρός, πασαλειμμένος με πίσσα, χοντρός Βούδας που, υποτίθεται, ήταν ο Τσώρτσιλ αναστημένος. Προφανώς από τον ενθουσιασμό του γιά την ευρηματική λαμπρή «παράσταση»! Κακόμοιρο και κακοπαθημένο βρετανικό χιούμορ!

   Όσο γιά την ελληνική αναμετάδοση και σχολιασμό, άκουσα κατ’ επανάληψη, οσάκις γινόταν αναφορά στην βασίλισσα Ελισάβετ, το «Αυτού Εξοχότης» και «Αυτού Υψηλότης», αντί του ορθού «Αυτής Μεγαλειότης», (μέχρι φύλο της άλλαξαν!). Θα μου πείτε παρωνυχίδα. Συμφωνώ, αλλά «εξ όνυχος τον λέοντα». Θέμα τύπων και τάξεως, αλλά και μόρφωσης και επαγγελματικής αρτιότητος.

   (Σημ. Ας μην παρεξηγηθώ ως «φιλοβασιλικός», αφού είμαι δηλωμένος…. «φιλογλαστρικός». Οι μόνες μου συμπάθειες στο θεσμό αφορούν συγκεκριμένα πρόσωπα. Την Ελισάβετ και τον Μπουμιμπόλ της Ταϋλάνδης. Κι αυτό γιά συγκεκριμένους προσωπικούς λόγους).

   Πάντως, ομολογώ, δεν παρετήρησα κανένα «επειδής», ούτε κανένα «την οδός». Πάλι καλά. Ούτε άλλη κοτσάνα, τύπου την «υλοτόμευση», τα «παρατεταμένα όπλα» ή το γνωστό «θα τους περισυνελέξουν», που πολύ φοριούνται στα κανάλια τελευταίως! Πρόοδος και μπράβο μας.

   Τώρα αυτά πέρασαν. Άντε να παρακολουθήσουμε και τίποτε αγώνες της προκοπής, γιά να μπορέσουμε, ξεπλένοντας τα μάτια μας στην ουσία του θεσμού,  να ξεχάσουμε την…. θαυμάσια τελετή έναρξης!