Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Περιλάλητη χώρα, περιούσιος λαός !

Θέσεις - Απόψεις

   Τα αισθήματα της στήλης γιά το ΠΑΣΟΚ, γενικώς, και τον κ. Πάγκαλο, ιδιαιτέρως, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι και τα θερμότερα!
   Γιά τον κ. Αντιπρόεδρο, η πολιτική του ιδιότητα, απλώς, αποτελεί επιβαρυντικό στοιχείο!
Άνθρωποι μεγάλου εκτοπίσματος, δυσκίνητοι και μεγάλης κοιλιάς, ακόμη κι αν τους αδικώ, μου εκπέμπουν αισθήματα αηδίας, καθ’ όσον η κύριά τους μέριμνα στρέφεται, όχι περί το φαγητό, ως διαδικασία επιβίωσης, αλλά αποκλειστικά γύρω από το φαΐ! Η λέξη, μπορεί να την αδικώ κι αυτήν, αποπνέει στη δική μου αισθητική, την ίδια φαταουλίστικη αηδία. Αν, τώρα, προστεθεί στο παρουσιαστικό η αλαζονεία, η κυκλοθυμία και η αμετροέπεια, τότε το μίγμα γίνεται εκρηκτικό και κατάλληλο γιά σφαλιάρες ( από μαχητικές χουλιγκάνικες συμμορίες) και γιά γιαούρτι από αξιοπρεπείς κόσμιους διαμαρτυρόμενους!

   Όμως, γιά λόγους στοιχειώδους αντικειμενικότητος, βάζοντας κάποια πράγματα στη θέση τους, θα πρέπει να του αναγνωριστεί ότι το περίφημο, «μαζί τα φάγαμε», δεν στερείται, σε μεγάλο μέρος, αλήθειας, καθ’ όσον ο κ. Πάγκαλος αποτελεί ευφυές άτομο, ικανός όταν σκέπτεται και δεν λαγοκοιμάται, ως συνήθως, και γιά σωστές διαπιστώσεις!

   Προλαβαίνοντας αντιρρήσεις εξηγούμαι.
   Η συμμετοχή του λαού στο «φάγαμε», δεν σημαίνει, οπωσδήποτε, και συνενοχή. Η ευθύνη του περιορίζεται στη συμμετοχή σ’ ένα πλαστό οικονομικό σκηνικό, (κάποιοι ως πονηροί πρωταγωνιστές, άλλοι ως αθώοι κομπάρσοι), που δεν το έστησε εκείνος. Όμως, ακούσια έστω, έλαβε μέρος στο ανεπίτρεπτο για τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας ραβαΐσι. Και «έφαγε» μονοκοπανιά «σήμερα», το ψωμί των πολλών «αύριο». Σ’ ένα τσιμπούσι που οργανώθηκε με δανεικά και, δυστυχώς, όχι αγύριστα.
   Όλοι μας λειτουργήσαμε ως οιoνεί κλεπταποδόχοι, εν αγνοία μας, σε μιά κλεμμένη ευμάρεια κι ευδαιμονία! Απολαύσαμε ένα βιοτικό επίπεδο που δεν το δικαιούμασταν σαν χώρα, αφού δεν το δικαιολογούσε η εθνική παραγωγή και το πραγματικό εθνικό μας εισόδημα! Το βασίσαμε στα δανεικά, το βερεσέ, το αεριτζίδικο πλαστικό χρήμα. Βεβαίως, απ’ αυτή την ιστορία άλλοι έφαγαν τα φιλέτα κι άλλοι γλείψανε μόνο κόκαλα! Όμως όλοι βολεύτηκαν, καθένας με τον τρόπο του. Και τώρα που «σφίξανε» τα πράγματα, με τη γνωστή χαριτωμένη αμεριμνησία (άλλο εθνικό σπορ κι αυτό), αποενοχοποιηθήκαμε και εντοπίσαμε τον ένοχο.
   Νάτος! Αυτός φταίει! Ο καταραμένος ο καπιταλισμός!
   Αφού τον «ξεσκίσαμε» γιά 30 χρόνια, γεμίζοντας τις πόλεις με πανάκριβα μαγαζιά που πουλούσαν και ξεπουλούσαν πανάκριβα «σινιέ», (από τον Άγιο Στέφανο μέχρι το κέντρο τίγκα οι μπουτίκ), τους δρόμους με τζιπάρες και 4Χ4, τα κορφοβούνια με σαλέ, (μιά βόλτα κατά Αγόριανη πείθει), τις παραλίες με μεζονέτες και αυθαίρετα, τις γειτονιές με μπαρ και καφέ, τους κάδους με ημιφαγωμένα υπολείμματα άκρατου κατανάλωτισμού, την οικοδομή και τα λοιπά χειρωνακτικά επαγγέλματα με αλλοδαπούς εργατοτεχνίτες, το δημόσιο με αργόσχολους και τα καφενεία των χωριών με αγρότες που περιμένουν επιδοτήσεις κι αποζημιώσεις, τώρα τον ξορκίζουμε! Μας φταίει ο καπιταλισμός, όχι η άφρων διαχείρισή του
   Ξεχνάμε τον θαυμασμό των ξένων τουριστών, τις ημέρες των παχιών αγελάδων.
   - Μα πώς τα καταφέρνετε εσείς οι Έλληνες! Όλο γλέντι, μπουζούκια, ξενύχτι! Πότε, τέλος πάντων, δουλεύετε; Μπράβο σας!
   Και μας μακάριζαν. Αλλά που να ήξεραν οι «κουτόφραγκοι»!

   Όμως τα θαύματα κρατάν, όπως λένε, 3 ημέρες. Εδώ, στην ευλογημένη Ελλάδα ο Θεός χαρίστηκε και το θαύμα κράτησε 30 χρόνια. Πάλι καλά!
   Καμαρώναμε λέγοντας.
  - Εδώ, βρε κουτά, είναι Ελλάδα. Εμείς είμαστε αλλιώτικοι, άλλος λαός! Και το αποδεικνύουμε.
   Παντού στον κόσμο το κάπνισμα απαγορεύτηκε στους δημόσιους χώρους. Και ο νόμος εφαρμόστηκε. Εδώ το μέτρο πνίγηκε στη χλεύη, τα κουτοπόνηρα τασάκια, την ανυποληψία! Πράγματι εδώ είναι Ελλάδα. Εμείς οι Έλληνες είμαστε καλύτεροι!
   Το κακό είναι ότι το πιστεύουμε μόνο εμείς!

   Τώρα μας φταίνε, πάλι, οι άλλοι. Οι κακοί, οι «ανθέλληνες». Η Μέρκελ, η τρόικα, ο Όλι Ρεν, διάφοροι τέτοιοι. Εμείς, ποτέ! Γιατί εμείς είμαστε ο περιούσιος λαός που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού,....... μπλα, μπλα, μπλά....
   Όμως χωρίς αυτογνωσία και περισυλλογή προκοπή δεν γίνεται. Αν δεν γίνουν αντιληπτοί και κατανοητοί, σε βάθος, οι λόγοι που μας έφεραν ως εδώ, ελπίδα ανάκαμψης δεν υπάρχει. Γιά να θεραπεύσεις μιά αρρώστια χρειάζεσαι πρώτα σωστή διάγνωση. Κι εκεί θα κριθεί η ίαση, η ανάκαμψη, η αναγέννηση!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου